Steeds meer jodenhaat in Frankrijk
CRIF-voorzitter Roger Cukierman zegt dat joden zich bedreigd voelen: "De haat tegen de joden is teruggekeerd. We zijn bezorgd over de veiligheid van de joden in Frankrijk". Voor Cukierman staat het vast dat de toename van het anti-joods geweld verband houdt met de oplopende spanningen in het Midden-Oosten. "Het Israëlisch-Palestijnse conflict wordt ook op Frans grondgebied uitgevochten".
Het begin van de geweldsgolf is vrij nauwkeurig te traceren: oktober 2000, de start van de nieuwe intifada; de maand ook waarin een synagoge in de gemeente Trappes in vlammen opgaat. Het is de eerste keer na de Tweede Wereldoorlog dat in Frankrijk een synagoge in brand wordt gestoken. Voor het eerst sinds de jaren dertig klinkt ook in de straten van Parijs de leus: "Dood aan de joden". De joodse gemeenschap voelt zich verraden als Jacques Chirac oproept niet al te veel aandacht aan dit soort incidenten te schenken omdat je daarmee alleen maar het antisemitisme aanwakkert."
De Israëlische ambassadeur in Frankrijk, de historicus Elie Barnavi, sprak in een radio-interview van de 'machteloosheid van de Franse autoriteiten die vooral geen olie op het vuur willen gooien'. Volgens hem gaat het om een kleine minderheid: "Tien procent van de Fransen heeft antisemitische gevoelens", schat hij. Opperrabbijn Joseph Sitruk heeft zo zijn eigen opvattingen over het nieuwe klimaat in Frankrijk: "Er zijn in dit land tussen de vijf en zes miljoen moslims tegen 600.000 joden. Het zal duidelijk zijn dat de moslimgemeenschap meer gewicht in de schaal legt." Sitruk doelt op de verkiezingen die het komende voorjaar in Frankrijk worden gehouden waarbij het Arabische kiezerspotentieel niet te versmaden is.
November vorig jaar beklaagde de Nederlandse Rabbijn R. Evers, zich ook al over toennemende agressie tegenover joden in met name Amsterdam.
