De ultieme ode
Een ode aan games heb je in bijna alle vormen en maten. Cosplay, mensen die een deuntje naspelen op een gitaar of zelfs een remake maken van die betreffende game. Afgelopen vrijdag kwam voor mij de ultieme ode aan een game uit, namelijk een compleet album van de Nederlandse rapper Spacekees, volledig toegewijd aan The Legend of Zelda: Ocarina of Time.
Want wanneer Pietje of Henk een pakje aandoet of een liedje naspeelt op zijn piano van deze game denk je er niet veel bij, maar wanneer een gerespecteerde Nederlandse rapper zich na jaren solo-afwezigheid niet alleen zijn imago maar ook zijn toekomst ‘op het spel zet’ met een album als dit, dat verdient niets minder dan lof.
Een aantal weken geleden dook Spacekees op met bovenstaande trailer van een optreden dat hij zou doen. Het event had de naam Ocarina en zoals je duidelijk hierboven kunt zien ging het ook om de game Ocarina of Time. Ik had verwacht dat er in zijn nieuwe songs een aantal hints zouden zijn naar de game, maar toen het album uitkwam was ik verrast, het was een ode aan een van de beste games allertijden.
Het album neemt je in rapstijl mee door de game, van de zoektocht naar ‘dat meisje’ die ‘zo goed mijn fluit bespeelt’ tot naar het laatste gevecht met ‘Ganon’. Elke dungeon heeft zijn eigen song en zelfs de skits met mederappers Sef (van o.a. Flinke Namen) en Faberyayo (Jeugd van Tegenwoordig) zijn geweldig. Dat de Nederrappers van tegenwoordig flinke nerds en geeks zijn is wel duidelijk, wanneer je bijvoorbeeld Faberyayo volgt op Twitter zie je vaak zijn oude dozen met games en consoles voorbij komen waar menig verzamelaar jaloers op kan zijn. Wanneer je fan bent van deze muziek en nog eens van games houdt is dat dus een perfecte mix, wat heerlijk is samengebracht op dit album.
Ocarina is tevens gratis te downloaden. De twaalf songs kun je hier vandaan halen. Naast dat elke tempel een eigen song heeft die voor de meesten qua lyrics erg herkenbaar zijn zit er nog veel meer fijns op dit album. Mijn favoriet is Lost Woods, het deuntje wat je tijdens de game hoorde zit hier ook als basisbeat in, wat natuurlijk al heerlijk is. De teksten zijn herkenbaar en verliezen niet na een keer luisteren hun kracht. Dat is bijzonder aan dit album.
Zelfs na tien keer luisteren blijft het goed. Het zijn niet even snel wat songs gemaakt om nog even aan Nederland te laten weten dat je nog leeft, maar hier zit een idee achter. Wanneer je dit album luistert met je ogen dicht zie je de dungeons en levels aan je voorbij gaan, het leeft veel meer omdat de kenner van de game er een beeld bij heeft. Je leeft mee met Spacekees als hij het over bepaalde eindbazen en moeilijke dungeons heeft, en vooral bij zijn dilemma in het liedje File Select.
