Koopverslaafd

Ik heb een verslaving. Op het eerste gezicht niet zo’n erge, maar wel een heel domme. Ik koop namelijk games. Nou ben ik vast niet de enige op deze website die deze handeling uitvoert, maar ik overdrijf een beetje. Ik geniet meer van het naar een game toeleven en het kopen dan het daadwerkelijk spelen ervan. En volgens mij ben ik niet de enige met dit probleem.

Ik wist eigenlijk zelf al dat ik dit vaak deed. Steam Sales zijn een werkelijke horror voor mij. De 'must' om elke dag wel minimaal een spel te kopen is er dan, ongeacht of die nou gespeeld gaat worden of niet. Zo kwam ik na een kleine berekening op het volgende uit:

Games Owned: 111
Games Played: 45
Games Never Played: 66
Percentage Played: 40.54%

Jawel, van al mijn steamgames heb ik maar liefst zestig procent nooit gespeeld. En dan heb ik het nog niet eens over die dertig spellen die maximaal dertig minuten zijn gespeeld. Het is een soort drang om die games te kopen, maar waar dat vandaan komt weet ik niet. Ik denk zelf dat het hypen hier mee te maken heeft.

Ik kan urenlang praten over games, soms wel tot zo laat in de nacht dat Dora al op zoek is naar haar rugzak op Nickelodeon. Lekker een beetje lullen over een spel dat uitkomt, heerlijk. Omdat ik (dankzij de media) zoveel te zien en te horen krijg over alle games heb ik ook een soort verplichting aan mijzelf om een game op de dag dat die uitkomt te kopen. Al heb ik evenveel zin in een spel en kan ik die om de een of andere reden niet kopen op dag één, dan heb ik er na een paar maanden ook helemaal geen zin meer in. Twee jaar geleden was dit op zijn ergst, toen kwamen er vijf toffe spellen in een week uit, dus kocht ik ze maar allemaal tegelijk. Aangezien mijn console nog niet beschikt over een multi-lader heb ik ze uiteraard ook niet allemaal goed kunnen spelen.

Want bij het spelen van de spellen gaat het ook vaak fout. Het gebeurt bijna nooit dat ik een spel uitspeel, ik verlies gauw mijn interesse en het verhaal moet wel HEEL goed zijn wil ik tot het einde geboeid blijven. Zo kwam recent het spel Dragon's Dogma uit, welke ik wel interessant vond. Aangezien ik op de releasedag op vakantie ging kocht ik hem niet direct, maar vrienden van mij wel. Toen ik terug kwam vroeg ik hoe de game was en kreeg ik vooral te horen: "Ja wel leuk, maar het is absoluut niks voor jou!"

Dus diezelfde dag kocht ik hem nog. Wat bleek, ze hadden gelijk, nu na drie uur spelen ben ik er al klaar mee, wellicht pak ik het nog een keer op maar dat is nog maar de vraag. Ik moet gewoon het spel hebben, daar ligt het probleem. En ik weet dat ik hier niet de enige mee ben. Vooral tijdens Steam Sales zie ik op ons forum en op andere fora de menigte wild worden. Mensen moeten en zullen alle games kopen, maar spelen? Nou ja, heel misschien dan, als het spel echt leuk is. Ook een goed voorbeeld zijn de Humble Indie Bundles. Elke keer is het weer de beste bundel ooit en gooi ik er een smak geld tegenaan, maar ik ga niet eens kijken hoeveel spellen ik er daarvan daadwerkelijk heb gespeeld. Ik weet ook niet wat dat is met gamers, die verzamelwoede. Het lijkt wel of bijna iedere gamer ermee besmet is.

Ik had een periode vorig jaar waardoor ik hier wel helemaal vanaf was. Ik liep stage bij Gamekings waarin ik doodgegooid werd met games. Ik speelde gigantisch veel waardoor niks mij meer kon boeien. Ik speelde een AAA-titel maar na een half uur zat ik al zo van: 'next!'. Ik merk dus dat ik vooral iemand ben die zo min mogelijk moet spelen, maar zoveel mogelijk erover moet lullen.