[Tour] Op herhaling

De weg was breed, de sprint was lang
En Cavendish lag bijna voor
Maar tot verrassing van de Brit
Kwam Greipel weer als eerste door.

De NOS opende de uitzending met het vermelden van de dood van de Belgische wielrenner Rob Goris. Gisteravond was hij nog in de uitzending van Vive le vélo. Logisch dat er even bij werd stilgestaan. Het was een hartstilstand. Dat komt bij mensen van negentig voor, maar ook bij mensen van dertig. Helaas heb je dan minder jaartjes plezier kunnen hebben van je leven.

Even logisch was het dat de NOS even stilstond bij het nieuws rond de dopingzaak van Armstrong. Maar waarom ook nog eens een dopingarts interviewen die geen hol over die zaak kan vertellen? De Telegraaf kwam weer eens met een sensationeel verhaal en de NOS trapt erin. Zo’n artikel zul je nooit eens in januari of februari in de krant zien staan. Waarom toch weer! De Tour begint en meteen komen de dopingverhalen. Niets is bewezen en de NOS besteed er meer aandacht aan dan nodig.

Gelukkig kon ik dat over de NOS nog even kwijt, want over de etappe viel alweer niet veel te vertellen. Als Cancellara onderweg geintjes kan maken dan weet je het wel. Kopgroep, peloton, kasteeltje, kerkje, huisvlijt, juichende mensen, gekke kleren, twintig kilometer jacht op het peloton, massasprint. Tegenwoordig kun je in dat rijtje ook nog valpartij noemen.
Ik weet niet zeker of ik gelijk heb, maar volgens mij ligt het juist aan de drie kilometergrens. Je ziet vijf of zes treintjes tot die drie kilometer met een achterlijke snelheid voortjagen. De treintjes van de sprinters en ook de treintjes van de klassementsrenners. Zijn ze dan bij het punt waar de klassementsrenners bij calamiteiten dezelfde tijd als de winnaar krijgen, dan stoppen hun treintjes en krijg je dus twee stromen binnen het peloton. Een wilde, woest voortjagende stroom en een kabbelend beekje. En juist dan krijg je volgens mij valpartijen.
Sagan was er ook bij betrokken. Hij danste nu een geheel ander soort vogeltjesdans dan toen hij de etappe won. Maar goed, als hij net zo wonderbaarlijk snel geneest als Cavendish, dan maakt het niet uit voor hem. Die Cavendish lijkt wel een aliën. Gisteren overal gehavend en nu was er niets meer te zien. Maar hij won niet. Greipel moet wel in zijn vuistje, nou, zeg maar vuist, hebben gelachen. Gisteren zei iedereen dat hij alleen maar had gewonnen omdat Cav er niet bij was. Benieuwd of ze nu het smoesje hebben dat Cav toch wel wat last had van die val van gisteren.
Farrar was ook gevallen en was boos op Veelers. Iedere sprinter die valt is boos tegenwoordig. Farrar moet gewoon beter sturen. Dit was al de vierde keer dat hij viel. Kittel zal in ieder geval niet vallen in een sprint, want hij is naar huis.

De Nederlanders in de etappe.

Tom Veelers deed weer goed mee, maar verder heb ik niet al te veel gezien van de Nederlanders. Kruijswijk was ook bij de val binnen de drie kilometer betrokken, maar hij was slim. Hij was van zijn fiets gesprongen zodat alleen zijn fiets viel. Dat zouden meer renners moeten doen. En dan zeggen ze bij ons in Holland nog dat Brabo’s dom zijn.

Om over na te denken: Ik heb erover gedacht om Gijsje Link te nemen. Ghyselinck had namelijk bijna het peloton verrast door de massasprint voor te blijven. Maar ik heb toch gekozen voor: Cavenmis.

Morgen is de etappe naar Metz.
Noord Frankrijk is niet de mooiste streek van Frankrijk. De meeste Nederlandse vakantiegangers rijden snel langs steden als Metz en Nancy, maar je kunt in de Lorraine toch wel een weekje doorbrengen tijdens de vakantie.
Metz zelf heeft genoeg te bieden voor een dagje. Je hebt er leuke, oude straatjes en als het mooi weer is kun je prima van een kopje koffie of een biertje genieten op het Place St. Jacques. Als je van oude kerken houdt, dan moet je beslist even een kijkje nemen in de Cathédrale St-Étienne. De kenners zeggen dat het één van de mooiste kathedralen is van Frankrijk en in ieder geval zijn er prachtige gebrandschilderde ramen te bezichtigen.
’s Avonds is het aan de Moezel zeer romantisch. Je ziet dan de verlichte kathedraal en niet alleen de kathedraal is dan mooi verlicht. Je kunt zelfs een wandeling door het oude centrum maken van tien kilometer. Metz heet niet voor niets Ville Lumière.
De omgeving van Metz is niet overal even mooi. Aan de Duitse grens ligt een groot steenkoolbekken. Toch is het wel een interessante omgeving. Je hebt daar de Maginotlinie met onderaardse forten. Die linie was bedoeld om Frankrijk te beschermen tegen verrassingsaanvallen zoals in 1870. Je kunt er tegenwoordig met een gids doorheen.
In het Zuiden is de Lorraine wel mooi. Daar kom je in de buurt van de Vogezen.
Het is dus echt wel een streek om een tijdje rond te kijken. Als je maar voldoende regenkleding bij je hebt. En als je van lekker eten houdt, probeer dan eens de Quiche Lorraine. Een heerlijke quiche, gemaakt van bladerdeeg, spekblokjes, eieren, gruyère, room, nootmuskaat, zout en peper. Niet ingewikkeld en super lekker.
En over de rit van morgen? Massasprint.