Polderglamour
Qua politiek verdient Nederland internationaal gezien momenteel geen schoonheidsprijs, maar op een ander terrein maken we dat ruimschoots goed. We hebben namelijk sinds een week een Vogue van eigen bodem! Vorige week is de nieuwe glossy groots gelanceerd in Amsterdam. Voor slechts €5,95 kun je je vergapen aan kleurrijke pagina’s vol Dior, Chanel, DKNY, BVLRGARI, Gucci, Marccain en modellen uit de eigen klei. We hebben nu dus ook onze eigen Anna Wintour, al heet ze Karin Swerink. Nederland hoort er helemaal bij in de wereldmode. Joepie!
Op de cover van het debuut stralen de trends voor het nieuwe modeseizoen je tegemoet; een roze tulpjurk van Acne Studios (€1300), een lichtblauw niemendalletje van Valentino (€ 3980) en een kanariegeel Chanel-pakje, (rok €1320, jasje €2990). Het blad staat bol van de advertenties, voornamelijk dure merken, maar ook (één) van H&M. Swerink begrijpt namelijk best dat een vrouw niet haar héle kast vol kan hangen met Gucci en Prada. Inderdaad, dat zou een beetje te gek worden. “Voor het ene kledingstuk spaar je even en het andere neem je gewoon mee tijdens het rondje boodschappen doen”, verklaart ze monter.
‘Een echte aanwinst, Nederland is er helemaal klaar voor’, vindt John de Greef, mode-expert bij Elsevier. ‘Luxemerken zijn steeds beter vertegenwoordigd in ons land. Burberry opende onlangs nog een grote winkel in Amsterdam’. Ook Edo Beukema, hoofd inkoop van de Bijenkorf, is danig in zijn nopjes; “Ik ben heel blij met de komst van Vogue, het is een belangrijke exponent van de stap richting luxe die Nederland op dit moment zet”.
Je vraagt je dan toch af of het de heren totaal ontgaan is dat we momenteel een crisis doormaken. Het zal wel een plaatselijk euvel zijn. Maar Swerink is zich daar wel degelijk van bewust. Ze doet daarom ook wat water bij de wijn. Namelijk niet álle kledingstukken die worden afgebeeld, kosten meer dan drieduizend euro. Hè, gelukkig, dat scheelt. En daarbij is het ook nog eens niet de bedoeling dat lezers exact kopen wat in het blad staat. Nou, dat lucht ook op. Want ik ben toch al gauw een decennium verder, wil ik alleen nog maar de coveritems bij elkaar gespaard hebben.
Hoe dan ook, het prille aprilnummer gaat al een week lang als zoete broodjes over de toonbank. Je zou verwachten dat het enthousiasme voornamelijk doelgroepvrouwen betreft; modebewuste vrouwen van rond de 35 jaar met een extravagant dikke portemonnee. Maar niets is minder waar. De grootste afnemers van de Nederlandse Vogueversie zijn verrassend genoeg meisjes van een jaar of zestien. Jonge meisjes weten namelijk wel raad met de Vogue. Niet dat deze meisjes nu direct een onbedwingbare behoefte hebben om al die ontzettend interessante glamourartikelen en diepte-interviews te lezen, maar ze kopen Vogue gewoon omdat er zoveel mooie plaatjes in staan die ze uit kunnen knippen. Om die dan vervolgens bijvoorbeeld in hun agenda te plakken, een kek moodboard van samen te stellen of gewoon op hun muur hangen om het saaie behang wat op te leuken. En waar vind je dát nog, bijna 300 pagina’s aantrekkelijke glanzende plaatjes voor slechts €5,95! Een koopje dus. Welkom Vogue!
Ach ja, het blijft toch altijd een beetje polderen hier, alle Swerinks ten spijt.
