Lest best?!

“De laatste tulpen, mevrouwtje, lest best, vier bossen voor 5 euro!”, schreeuwt de marktkoopman in mijn oor. “Mam, dóén”, dringt mijn dochter aan. Ze is behept met mijn koopjesgen. Maar in dit geval weet ‘mevrouwtje’ wel beter. Als ik ze vanmorgen vroeg had gekocht, maakten ze misschien nog een kansje. Maar deze bloemen hebben een hele dag  de vrieskou moeten trotseren. Staan deze ogenschijnlijk verse tulpen vanavond nog rechtop in een vaas, morgenochtend zijn het treurtulpen en overmorgen zijn ze in staat van stinkende ontbinding. De koopman kan ze aan mij niet slijten, maar hij verrast mijn dochter met een mooie roze tulp. Ze omringt de bloem met alle zorg en liefde die je maar voor een bloem kunt aanwakkeren, maar het mag niet baten. De volgende dag…tja.


Lest is niet altijd best. Zelden zelfs. Ik heb deze uitdrukking nooit goed begrepen. Het doet me bijvoorbeeld denken aan het rijtje dat wij vroeger aan het begin van de gymles moesten maken; van groot naar klein. Het voelde toch niet echt best, dat plekje achteraan de rij voor ‘de kabouter van de klas’. Of bijvoorbeeld als je tijdens een bijeenkomst je mening over een heet hangijzer moet ventileren en je bent als laatste aan de beurt. “Lest best”, kondigt de voorzitter je enthousiast aan. Maar eigenlijk heb je niets meer te zeggen, alles is al gezegd. Of wanneer je na een duurloop als laatste arriveert en je loopcoach probeert je zelfvertrouwen nog een beetje op te vijzelen met die stomme uitdrukking. Ik heb voorbeelden te over als bewijs dat het einde van iets zelden het beste is. Ik ken eigenlijk maar één uitzondering; toetjes.


Zo ook met deze column; het is zeker niet mijn beste, maar wel mijn laatste. Ruim drie jaar mocht ik op deze plek mijn columns plaatsen en heb ik dat altijd met veel plezier gedaan. Maar nu is het voor mij een goed moment om te stoppen en zo tijd vrij te maken voor andere activiteiten. Ik wil jullie als lezers hartelijk bedanken voor jullie aandacht, betrokken reacties en kritische noten. Het beste, allemaal! Maar bewaar het beste niet voor het lest, anders komt het er misschien nooit van.