Nachtwerk
Als columnist ben je altijd op zoek naar inspiratie. Soms moet je je daarvoor beroepsmatig zelfs op plaatsen begeven, waar je anders niet zo snel zou komen. Met dit gegeven als alibi bevind ik me, samen met vriend M.,voor de deur van een Gooise nachtclub.
Jerommeke taxeert ons als ‘veilig’ en we mogen onze entree maken. Als onze ogen eenmaal aan het duister gewend zijn, kunnen we concluderen dat wij met onze binnenkomst de gemiddelde leeftijd minimaal 10 jaar hebben opgekrikt. We zijn duidelijk vreemde eenden in de bijt in deze ons-kent-ons-gezelligheidsclub. Naast wat MTV-boys, voetballers en barrende mannen zijn er natuurlijk ook de kirrende meisjes en wiebelende vrouwen.
Vriend M. heeft al rap de volle aandacht van een barhangende leeftijdsgenoot(v). Hij blijkt echter professioneel genoeg te zijn om werk en hobby gescheiden te houden en toont zich dapper ónontvankelijk voor deze avances. We drinken wat en gaan vervolgens snel van start met ons diepte-onderzoek; ‘Wie gaat hier uiteindelijk met wie mee om een beschuitje eten?’
Er wordt hierbij niet zozeer een beroep gedaan op onze cultureel antropologische inzichten, maar wel degelijk op ons concentratievermogen. Wat even een setje lijkt, blijkt dat opeens niet meer te zijn en visa versa. De wisselingen hebben een omloopsnelheid van zo’n drie potentiële beschuiteters per minuut. Desondanks dreigt ons onderzoek helaas te mislukken. De sluitingstijd nadert, maar er lopen nog steeds geen liefdesdronken stelletjes richting uitgang. We besluiten maar om weg te gaan, we hebben tenslotte al lang genoeg gewerkt. Voor ik mijn jas aantrek, breng ik nog even een bezoek aan de ‘dames’.
Daar word ik geconfronteerd met de werkelijkheid. Ik begin het te snappen. De vloer van het toilet ligt namelijk bezaaid met gebruikte condooms. Wat een desillusie. In deze tijd neem je je nieuwe lief blijkbaar gewoon even mee naar het toilet en je doet je ‘ding’, vervolgens drink je misschien nog een drankje samen and that’s ít. Beschuit is uit!
Het is de hoogste tijd geworden om deze ontnuchterende onderzoeksresultaten te gaan verwerken, liefst diep weggedoken onder mijn eigen dekens. Nachtwerk, het valt nog niet mee. Ik neem me voor om morgen een heel palet beschuit te kopen. Of twee. Om samen nog eeuwen te kunnen kruimelen, in bed. Gerustgesteld sluit ik mijn ogen.
