De crisis is dood, leve de crisis

Deze week werden wij verblijd met het nieuws, dat 20 werkgroepen van ambtenaren bezuinigingen hebben verzonnen. Bij elkaar zouden deze maatregelen goed moeten zijn voor 20 miljard. Of 29 miljard, dat kan ook, maar dat wordt zorgvuldig geheimgehouden.
Ik ben geen econoom, en verklaar mij graag onbevoegd om de voorstellen inhoudelijk te beoordelen. Maar ik snap nog wel, met mijn IQ van 62, dat herindelen van het leger geld bespaart. Geen JSF, want we hebben geen vijanden die we met deze lorren te lijf kunnen gaan. Wel goede handwapens, en goede transportmiddelen voor kleinschalige oorlog, tegen bijvoorbeeld terroristen en hooligans. Op eigen bodem, wel te verstaan.

Opvallend is verder, dat de voorstellen gaan over mensen die dan minder te besteden krijgen, in de onderste lagen van de maatschappij. De voorstellen gaan vooral over het minimumloon, de HRA, de gezondheidszorg, de kindregelingen, de werkloosheidsuitkeringen, studiebeurzen en OV-kaarten, onderwijs en nog een paar andere onderwerpen. Kortom, ze treffen allemaal groepen van mensen die toch al moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen.

Volgens mij horen voorstellen over de verdeling van lasten niet uit het ambtelijk apparaat te komen, maar uit de politieke partijen. De dames en heren ambtenaren horen volgens mij alleen maar voorstellen te doen, om het ambtelijk circus zelf goedkoper te maken. Bijvoorbeeld door toe te geven, dat zij ‘een paar’ overbodige functies hebben, die bovendien nog veel te vet betaald worden.  Geen van de 20 werkgroepen heeft dit onderwerp ter sprake gebracht.  Doch dit terzijde.

Wat ik ook mis in de ondoordachte voorstellen, is de bezuiniging die bereikt kan worden door banken niet meer financieel te steunen. Ik doel op de miljarden die door onze minister  Wouter Bos geschonken zijn aan de prutsers die ons aan de rand van de afgrond hebben gebracht, en daarvoor met enorme bonussen beloond zijn. De graaiers in de financiele sector blijven volledig buiten schot. Althans, ik heb daarover geen woord gehoord of gelezen in de voorstellen. De gigantische winsten van banken kunnen volgens mij best fors afgeroomd worden, dan krijgen de aandeelhouders  nog steeds tonnen aan dividend en de managers nog steeds tonnen aan bonussen.

Verder duiden de voorstellen op iets wat ik zou willen aanduiden met ‘gebrek aan solidariteit’. Het opkrikken bijvoorbeeld van het eigen risico in de zorg tot 775 euro is voor veel mensen niet acceptabel. Misschien gaat het niet direct mensenlevens kosten, maar de kwaliteit van leven gaat voor veel mensen wel hard achteruit. Ben je al gezegend met een of andere gemene chronische ziekte, word je ook nog eens gepakt in je portemonnee. Het is niets anders dan het roven van de zwaksten onder ons. In mijn ogen niet anders dan onmenselijk. Mensen die ziek zijn moeten geholpen worden, met goede zorg, ook als ze dat zelf niet kunnen betalen.
Een maatschappij die dat principe opgeeft, heeft geen bestaansrecht. Het is een onmenselijke samenleving.
De crisis waar wij inzitten is geen economische crisis, het is een crisis van recht versus onrecht. Van extreem egoïsme tegen menselijkheid.

De rode draad is tegenwoordig ‘ieder voor zich’. Niemand wil voor een ander iets betalen, niemand heeft voor een ander iets over, maar iedereen wil dat anderen voor al zijn kosten opdraaien. Een domme en erg kortzichtige manier om met de wereld en elkaar om te gaan. Want degenen die nu sterk staan en zichzelf kunnen bedruipen, vergeten dat zij over een aantal jaren zelf degene zullen  zijn, die op de goede wil van anderen zijn aangewezen. Het is de aard van de mensen om alleen het eigenbelang te zien op korte termijn.
Plato wist dat al, eeuwen geleden: ‘Ieder die zich aan een onmenselijk systeem onderwerpt, wordt daar ook het slachtoffer van’.

Solidariteit is niet een verheven morele winst, het is gewoon logisch.