Geen nieuws
De hele week schuim ik het hele internet af (jazeker, alle 15 miljard+ pagina’s) op zoek naar iets leuks. Iets wat mij kan inspireren, of alleen maar een onderwerp verschaffen voor een column. Soms wissel ik dit eindeloze speuren af met even tv zappen, maar dat heeft ook nogal veel beperkingen. Ook daar veel nieuws zonder enige nieuwswaarde.
Je zou toch denken, dat er wel eens iets interessants tussen zal zitten. Maar nee hoor, elke dag weer stel ik teleurgesteld vast, dat er geen nieuws is. Ongelooflijk wat een shit de mensheid produceert.
Maar een beetje nieuws, ho maar.
Afgelopen week stond de grauwe pap die we ‘dagelijks nieuws’ zijn gaan noemen in het teken van een vliegtuigcrash, waar een fors aantal landgenoten het leven bij hebben verloren. Nou ja, in absolute zin is 60 of daaromtrent in een enkele klap best wel veel. Maar hoeveel is het procentueel? Als percentage van onze bevolking is het niets, laat staan als percentage van de wereldbevolking. Maar percentages en statistieken worden zwaar overschat.
Het is rot voor de slachtoffers, en zo mogelijk nog rotter voor de nabestaanden. Maar dat zijn dit soort vervelende gebeurtenissen altijd. Ook als er maar een enkel slachtoffer is. Statistieken helpen dan ook niet om het leed te verzachten. Die bieden geen troost.
Maar is een neerstortend vliegtuig nieuws? Ik vind van niet, vliegen is gewoon gevaarlijk en het vertrouwen in de statistieken is volkomen misplaatst. Je kunt statistieken net zo uitleggen als het je uitkomt, maar het blijft een kansberekening, en die kunnen altijd anders uitpakken dan je zou verwachten. En dat doen ze dus met de regelmaat van de klok.
Deze crash in Tripoli is hier alleen maar nieuws omdat er Nederlanders in zaten, anders was het maar een berichtje, ergens tussen alle andere onbeduidende items. Elders in de wereld is het alleen maar nieuws, omdat er zowaar een overlevende is. De nieuwswaarde wordt kennelijk bepaald door de nationaliteit van de inzittenden. Er storten dagelijks vliegtuigen neer, dus dat is geen nieuws. In ieder geval niet zo groot nieuws, dat de hele beschikbare mediastaf van ons land er zich mee bezig moet houden.
Maar goed, waar zouden ze zich anders mee bezig moeten houden?
Met de vondst van een 28.000 jaar oude dildo in Duitsland? Sinds wanneer is seks nieuws? Dat doen mensen toch al zolang ze bestaan? En zolang er vagina’s bestaan, zullen ze al wel van alles en nog wat erin geprobeerd hebben te stoppen, en heus niet alleen mannelijke geslachtsdelen. Colaflesjes bestaan nog niet zolang, en fallussen op batterijen ook niet, dus zal een goeie beeldhouwer in die tijd wel een flinke markt gehad hebben. Hout geeft splinters, zoals algemeen bekend is, dus een timmerman zal niet zo gauw gevraagd zijn zoiets te maken.
Of met de jaarlijks 30.000 zelfmoorden in Japan, waarvan driekwart mannen? Ook niets nieuws, Japanners plegen al generaties lang zelfmoord als ze zonder papier komen te zitten in een toilet, of als ze een onvoldoende scoren voor rekenen op school, of als hun favoriete chips uitverkocht zijn. Wie overbodig is of een ernstige fout maakt, wordt zelfs geacht zich van het leven te beroven, dat gaat daar al eeuwenlang zo. Niet onverstandig trouwens, want na 40 dagen worden ze opnieuw geboren en krijgen ze een nieuwe kans, mits ze in het vorige leven eervol gestorven zijn.
Zo moeilijk als ik door het nieuws geïnspireerd of zelfs maar een beetje geboeid word, zo moeilijk is het voor de mediamedewerkers steeds weer iets te vinden, dat een beetje op nieuws lijkt.
Dus gaan ze alledaagse gebeurtenissen zo volledig uitkauwen, dat je er niet meer naar kunt kijken of luisteren, of het kunt lezen. In het geval van deze tragische crash wordt er een halve minuut nieuws opgeblazen tot een soap van weken.
Want wat is de nieuwswaarde van een deskundige die niet kan zeggen wat er gebeurd is, omdat er nog geen tijd is geweest voor onderzoek? Waarom zegt zo’n deskundige trouwens niet gewoon wat de oorzaak is van alle vliegtuigcrashes: zwaartekracht. En wat is de nieuwswaarde van een minister-president, die verklaart dat NL door een ramp is getroffen? Weet die eikel niet dat Tripoli niet in ons land ligt? En wat is de nieuwswaarde van alle vorige crashes oprakelen, tot in de tijd van Plesman? Maken die iets duidelijk wat we nog niet wisten? Die waren toch al gerapporteerd en als nieuws verwerkt?
En wat is de nieuwswaarde van een telefoongesprek met een 9-jarig kind, dat net zijn familieleden verloren heeft, ligt te herstellen van zijn verwondingen en nog niet eens weet dat hij zijn ouders en broertje verloren heeft? Kunnen ze niet eens meer het fatsoen opbrengen om zo’n kind eens even met rust te laten?
Mijn conclusie: er is geen nieuws. Daarom hebben de media niets beters te doen, dan ook de meest onbenullige zaken te presenteren als wereldschokkend, de stomste vragen te stellen aan mensen die wel eens een boek hebben gelezen over het onderwerp, en deuren in te trappen die zo wijd open staan dat er twee vliegtuigen naast elkaar veilig doorheen kunnen vliegen.
Het ergste vind ik nog, dat ze beweren dat wij (ja, u en ik!) dat allemaal willen horen! Alsof wij zo stom zijn, dat we niet kunnen bedenken, dat mensen, die zojuist dierbaren verloren hebben, verdrietig zijn. Of dat onze sensatiezucht zover gaat, dat we die mensen met hun verdriet op tv en in de krant willen horen en zien.
Over respect gesproken!
Inderdaad, ik lijk wel een oude mopperkont. Volgende keer zal ik toch maar eens die column over seks maken, die ik al erg lang in mijn hoofd heb. Misschien wordt de mensheid daar iets wijzer van.
Ik heb nog wel een gratis advies aan de media-imbecielen: Als er niets te melden is, houd dan gewoon eens even je bek!
