Taalvervuiling
Soms vind ik gangbare woorden onlogisch. Iedereen gebruikt ze, zonder er verder bij na te denken.
Auto is er zo een. Auto betekent ‘zelf’ en het woord suggereert, dat het een ding is dat iets vanzelf doet, in dit geval rijden. Maar dat doet tot nu toe geen enkele automobiel. Je moet gas geven, schakelen, sturen, remmen, het ding doet absoluut niets uit zichzelf. Ik rijd met een versnellingsbak, die je niet hoeft te schakelen, dat doet het lor weer wel zelf, daarom heet het automaat, dus dat gaat al wat meer naar automobiel. Maar nog steeds is het veel werk, niets gaat automatisch. Ik duid mijn auto daarom altijd aan met ‘plofkar’. Met het gaspedaal laat ik de motor harder of zachter ploffen, en dat levert een beweging op. Vooruit of achteruit, maar ook dat moet ik afdwingen.
Zelfmoordaanslag is ook zo’n woord. Telkens als ik dat woord hoor verschijnt een beeld in mijn bol van iemand, die de pin uit een handgranaat heeft getrokken en die vervolgens inslikt. De granaat, niet de pin. Maar ze plegen geen moordaanslag op zichzelf, maar op anderen. Een gek met het idee dat hij (of soms zij) de wereld beter maakt, door een aantal medemensen op te blazen, pleegt geen zelfmoord, maar gewoon moord. Dat is immers het doel van de aanslag: anderen doodmaken, en dat heet moordaanslag. Dat degene, die tot dit initiatief overgaat er zelf ook het leven bij inschiet maakt het geen zelfmoord. Het blijft gewoon moord.
Dit soort aanslagen wordt overigens vooral gepleegd door islamieten tijdens hun jihad tegen het een of ander. Nou weet ik niet zo erg veel van islam, de koran en Allah, maar ik weet haast zeker, dat moord niet door deze religie wordt aangeprezen, en zelfmoord ook niet. Ik meen zelfs te weten, dat beide verboden zijn, zo niet naar de letter dan toch naar de geest van het systeem. De combinatie van een moordaanslag met zelfmoord zal dan toch ook wel verboden zijn, denk ik zo maar.
Bovendien worden de aanslagen doorgaans ook nog eens gepleegd tegen toevallig aanwezige personen, zodat er geen sprake is van een gerichte actie tegen een erkende vijand, maar van volkomen willekeur. De slachtoffers zijn dan ook steevast toevallige voorbijgangers, die niets met de geldende jihad van doen hadden en zelfs vaak geloofsgenoten van de daders zijn. Als de aanslagen tegen bepaalde kwalijke personen waren gericht, zou ik er nog wel iets in kunnen zien. Maar gewoon ergens de boel opblazen, zonder te selecteren wie er dan omkomen, dat kan niet stroken met de bedoelingen van de ter plaatse bevoegde almachtige.
Ik kan mij niet voorstellen, dat Allah of welke god (m/v) dan ook daar een beloning tegenover stelt. Ik zou eerder verwachten, dat er een dubbele straf volgt, namelijk voor (meervoudige) moord, bekroond met zelfmoord.
Mannelijke jihad-strijders worden beloond met een kudde maagden, is de gangbare opvatting, waar ze zich tot in de eeuwigheid onledig mee kunnen houden. Wat is het loon van vrouwelijke jihadisten? Een rij steeds weer nieuwe Chippendales? Of iets dat op batterijen loopt, die nooit leegraken? Of is seksuele gratificatie niet weggelegd voor vrouwelijke terroristen? Nooit iets gelezen over dat onderwerp.
Ik dwaal af, neem mij niet kwalijk. Seks is altijd zo lekker interessant. Daar ga ik ook nog eens iets over schrijven.
Maar goed, terug naar het woord, dat iets anders voorstelt dan het suggereert. Een zelfmoordaanslag bestaat dus eigenlijk niet. Het is niets anders dan een moordaanslag, gepleegd door een gek, die niet alleen respect ontbeert voor het leven van anderen, maar ook voor zijn eigen leven. Geen respect voor het leven betekent geen respect voor Allah, die immers de schepper van dat leven is. Door zo’n aanslag ontkent men dus uit naam van Allah het werk van diezelfde Allah. Je slingert het leven terug in het gezicht van de almachtige, met de mededeling: Hou maar, het is niets waard.
Zelfmoord uit protest tegen een wantoestand kan iets nobels hebben, zoals bijvoorbeeld de zelfverbranding van boeddhistische monniken, destijds tegen de oorlog in Vietnam, of van de Tsjechische student in Praag uit protest tegen de bezetting van zijn land door de Russen. Die acties, die dus echt zelfmoordaanslagen waren, maakten een veel diepere indruk dan wat we tegenwoordig van jihadisten gewend zijn. De eerder genoemde acties waren moedig, omdat de daders een echt offer brachten. Die van de jihadisten zijn laf, omdat zij weerloze slachtoffers maken.
Ik wil er daarom voor pleiten, dat we het woord ‘zelfmoordaanslag’ afschaffen,en vervangen door terreuraanslag, en het aantal slachtoffers verminderen met het aantal aanslagplegers. Want dat de dader omkomt, is niet interessant. Die hoeven we niet als slachtoffer te tellen. Als er dus weer zo een aanslag is gepleegd verzoek ik de media dat als volgt te rapporteren: Bij een terreuraanslag in . . . zijn ‘x’ mensen gedood en ‘x’ mensen gewond geraakt, waarbij ‘x’ het aantal doden/gewonden is exclusief daders. Desgewenst kan dan nog apart het aantal daders vermeld worden, als volgt: Het beest/de beesten, ‘x’ in aantal,is/ zijn ook dood, waarbij dan ‘x’ het aantal aanslagplegers is.
Daarmee is dan weer een stukje taalvervuiling uit de wereld.
