Kromme therapie

Mijn vrouw draaide van het internet een eerste gratis hoofdstuk uit voor de cursus ’kleurentherapie’. Ik blader het door. Ik lees wat kleurentherapie is, volgens de schrijver: ’Kleurentherapie is een verfijnde, uitwendige therapie, waarbij gebruik wordt gemaakt van de helende energie die in de zichtbare, gekleurde lichtstralen opgesloten zit. Kleurentherapeuten brengen een uitgebalanceerde hoeveelheid kleurenenergie in het menselijk organisme om harmonie en evenwicht tussen lichaam, geest en ziel te herstellen’.

“Lieverd, je vind het toch niet erg dat ik hier een vet verhaal in zie, hè? Hij gaat er zelfs vanuit dat het herstellend werkt.”
“Ja, schrijf jij er maar weer een column over, maak het maar belachelijk.”
“Maar  is het dat niet een beetje? Jomanda heeft me mijn geliefde Sylvia Millecam al afgenomen door te stellen dat ze geen kanker had terwijl de reguliere wetenschap dit al bewezen had. Je kunt te ver gaan. Tegen Jomanda is geëist dat ze twee jaar lang geen healings geeft plus 12 maanden voorwaardelijke celstraf. Je moet haar wel een keer afstoppen. Je kan van alles roepen omdat je dat doorkrijgt van de andere kant, maar hier kleunde ze hartstikke mis. Laat haar dat eens toegeven, dan ga ik een keer naar een van haar healings toe. Maar ik geloof niet dat ik geholpen zal kunnen worden. Ik ben al te ver heen, toch?”
“Klopt schat, jij gelooft meestal alleen in jezelf.”
“Daar ligt je kracht ook, schat. Geloof in jezelf geeft je automatisch zelfvertrouwen en als je dat hebt, lukken er ook verbluffend veel dingen in je leven. Of je nu van baan wilt veranderen of vindt dat je de Himalaya moet bedwingen, alles lukt. Juist die dolende, onzekere mens lijkt kansloos tegen de vele venters in spirituele zaken. En daar staan ze, er komen er steeds meer, mensen zoals jij en ik die een telefoonlijntje met de ‘andere kant’ hebben. Toch bezoek ik ook paranormale beurzen, want alles wat niet direct te verklaren is intrigeert mij. Ik blijf erin wroeten, blijf het pus opzoeken. Bij sommige lezingen en readings gingen afstammelingen van god zo ver te melden dat ik het eigenlijk ook bezit. Het moet niet gekker worden."

“En wat zijn chakra’s? Want ik zie dat ze hier ook een kleur krijgen. Je hartchakra, keelchakra, boven-op-je-hoofd-chakra. Zijn die dingen wel eens gefotografeerd, schat? Is het wel eens bewezen dat ze er zitten? Want nu krijgen ze ook al een kleur, zijn ze dus bevorderd door de kleurentherapie. Jezus, mensen verzinnen van alles om het leven en de simpele energie die in een lichaam huist te verklaren. Terwijl het toch gewoon zo is dat er brandstof in moet om het te laten bewegen, net als in een auto. Waarom denken die zwevers dat zij het licht hebben uitgevonden?”
“Lees nu maar, ouwe lul.”

Ik las de uitgeprinte PDF. Plotseling zag ik kleuren! Op het maagdelijke wit van een vel papier zonder leugens. Het papier schitterde en ondanks het feit dat ik wel eerder vreemde ervaringen heb gehad die ik niet kon verklaren, kon ik dat met deze vrij snel. Ik verhief het woord euforie weer in volle glorie en toverde een grote glimlach op mijn gezicht.

We hebben een kristal voor het raam hangen aan een dunne visdraad. Het bewoog iets, draaide iets, precies op het witte papier. Een ondenkbeeldige schakering van kleuren vulde het wit. Ik laat al de scepsis die ik in mij vind los. Natuurlijk, het zonlicht speelt met het prisma van het namaakkristal. Maar beste lezer, wat ik even niet kan verklaren is: waarom nu, op dit moment, nu ik dit stuk aan het lezen ben en ik boordevol scepsis zit? Ik heb er uren over nagedacht, maar bleef steken op ‘waarom nu?’.
Op dat moment gieren emoties door je keel. Koortsachtig zoek je verklaringen. Het lukte mij niet het moment te verklaren. Alleen de gebeurtenis.   
Mijn scepsis is minder omdat ik de kleuren op elk willekeurig moment had kunnen zien, maar ik zag ze op het moment dat ik ze nodig had om mijn scepsis te relativeren.