Opel Astra
Vroeemmm. Onopvallend. Vaak zilvergrijs. Het valt niet op, maar het kan niet uitblijven in je ooghoeken omdat er zo veel van zijn. Erg veel. Allemaal met een bestemming. Wijd verbreid maatschappelijk gemeengoed, net zo zeldzaam als een pepernootje in oktober. Ik hoor jullie al denken. "Nou, eehhhh, wat is dat dan??". Dat zal ik jullie vertellen. Door voor de Dolby Surround-set: Het is een Opel Astra. En dan bedoel ik niet de nieuwe versie, want die lijkt er in de verste verte niet op. Nee, ik bedoel de vorige versie. Die wel zó spuuglelijk. Het is dat ik mijn koekjes en snoepjes ergens anders in doe. To the point: als je een Opel Astra hebt, dan ben jij hét voorbeeld van Nederlandse kleinburgerlijkheid. Er zijn een aantal aspecten die de gemiddelde Astra-gebruiker maken tot de Jan Modaal die de statistieken van het CBS overheerst, de Nederlandse welvaart bepaalt en een aanzienlijke bijdrage maakt bij landschapsvervuiling. Het is namelijk zo dat deze niet te duur en ook weer niet zo goedkoop is. Je betaalt er net zo'n sommetje geld voor dat je wel merkt dat het van je rekening is, maar dat het je verder niet zó veel uitmaakt. Mensen met een Astra noemen dit "economisch". Ik noem het het voorbeeld van Nederlandse krenterigheid, wansmaak en totaal geen waar voor je geld. Mensen met de vorige serie Astra's kunnen niet blij en opgewekt over hun auto praten, want het is een saaie auto. Een stuk ijzer met een verflaagje eroverheen en dat is het. Hier en daar willekeurig een stuur en een paar pedalen. Voilá, jouw Astra. Kopje koffie er bij mevrouw? Hij kan morgen geleverd worden, u heeft namelijk een heel succesvol model uitgekozen.
Het publiek van deze auto is ook erg verschillend. Er zijn bijvoorbeeld veel zestigers die er een kopen en hun kleine witte keffertje achterin gooien. Lekker op vakantie naar Center Parks in Limburg, of Landal, daar in Brabant. Daar hebben ze altijd zulke leuke kermissen met optredens van Frans. Heel typerend. Daarom krijg ik altijd allerlei rare neigingen als ik van die gepensioneerde conciërges (wat zijn het anders?) zie rijden in hun kar. Ik kan er niet met mijn hoofd bij dat deze mensen, met een zakje geld, weloverwogen kozen voor de Astra II. Laaiend word ik altijd als ik er eentje zie. Ga oregami spelen met behulp van bomen. Stop er alstublieft diesel in als dat niet mag.
Patrick is vet cool. Hij werkt nu 25 uur per week bij de Formido en heeft vorig jaar verantwoordelijkheid gekregen. Hij moet kijken of de voorraad wel goed bijgevuld wordt. Omdat hij nu vakantie heeft, beloont hij zichzelf en drie andere Patricks met 5 kratten Bonuskaart-bevoordeelde Amstelkratjes en een nieuw uitlaateindstuk. Och, wat heeft Patrick toch een lol als hij met 10 bierkratjes de mensen van de veerboot naar Texel verschrikt laat opkijken met zijn plastieken "rims" en statische beats. Wel een andere uitlaat eronder, want anders is het geen stoere bak natuurlijk, maar het budget is beperkt. En maar wijs doen. Gelukkig hebben ze niets door. Patrick heeft de tijd van zijn leven op Teksel.
Koop daarom nooit een Astra. Je bent niet cool. Je bent aanwezig en je hebt een auto. Mensen zijn niet nieuwsgierig naar je auto en waarschijnlijk zal je nooit een bekeuring krijgen omdat je te hard gaat. Dat kan namelijk niet. Je bent burgerlijk en zal nooit lekker zitten. En maar hopen op een versie die wel een stuur heeft. Het schijnt ook dat doorgedraaide Astra-rijders doorverwezen worden naar de stuurinrichting, ook al doet dat er niet toe. Goddank hebben ze in Deutschland bij de nieuwe Astra het wiel opnieuw uitgevonden.
