De zeeklimaatschappij

Zondagochtend. Buien en zon wisselen elkaar als een slap compromis zwijgzaam af. Ook meneer Hagel en meneer Onweer willen meedoen. Met 11 graden op de thermometer lijkt de lente verder weg dan ooit. Meneer de Winter zwaait zelfs in de meimaand nog altijd de scepter. En niet alleen bij onze zuiderburen.
Terwijl meneer Jan-Peter en meneer George Double U ( wat eigenlijk “George Double Me” had moeten zijn) tussen de Limburgse heuvels aan de cornflakes zitten, zie ik hoe de burgemeester van Margraten deze dagen een belangrijk man is. De absolute sleutelfiguur. Als een groot leider betaamt heeft hij de totale regie van deze happening uit handen gegeven aan de Amerikanen. We zijn inderdaad geen schoothondje, maar een schiethondje. Dat is tegenwoordige tijd. Nog even en we zijn een schietend hondje en dan hebben ze ons precies waar ze ons hebben willen. In de voltooid tegenwoordige tijd.
Het valt me op dat je op het feestje in Margraten zonder problemen je machinegeweer mee mag nemen, terwijl je op het bevrijdingsfestival een paar honderd kilometer verderop niet eens je flesje water het terrein op krijgt. Als een klein kind wordt het je afgenomen en verdwijnt het in een grote ton.
Ook meneer Michiel , de leider van Nieuw-Rechts (hij bedoelt eigenlijk Nieuwe Rechten), mocht niet mee naar het bevrijdingsfestival. Hij hoefde niet in een grote ton, maar werd onder politiebegeleiding de stad uitgezet. Achteraf hoorde ik dat onze eigen grote burgemeester daar een stokje voor gestoken had. Die van ons geeft blijkbaar niet de regie uit handen. Ga zo door, Meneer Jacques. Een groot leider verwoordt niet alleen de algemene opinie; hij bedenkt hem ook.
Ondertussen begin ik dus ernstig in de war te raken. In tijden dat onze regering te koop loopt met normen en waarden lopen juist deze normen en waarden kris kras door elkaar heen.
“De maatschappij, dat ben jij”. Totdat je er natuurlijk echt iets van zegt; dan wordt je of neergestoken of politiek geboycot. Wederom een knap staaltje democratie.
En nu moeten we dus gaan stemmen voor een Europese grondwet. Maar is onze eigen grondwet wel duidelijk? Terwijl meneer George Double Me tussen de witte kruizen vrijheid propageert, worden anderen zonder pardon bij het debat geweerd.
Nu ben ik al jaren van mening dat de term ‘klimaat’ niet alleen het weertype verklaart, maar tegelijkertijd ook het politieke karakter van een land illustreert. Wij hebben een gematigd zeeklimaat. Dit betekent zachte winters en zachte zomers. En in vergelijking met de Winter in Vlaanderen komen wij eigenlijk nauwelijks verder dan natte sneeuw.
Het is inmiddels na zessen. Meneer George Double Me is geland in Rusland. “Just to Putin an appearance”.