review

CD: Amy MacDonald - This Is The Life

Joost Melis (Pink_Floyd)
Janis Joplin had het, Patti Smith had en heeft het, Kate Nash heeft het en ook Amy MacDonald blijkt het te hebben. De eigenschap om een luisteraar meteen mee te nemen naar haar gecreëerde muziekwereld. In een vortex van noten, akkoorden en tempowisselingen draai je door de muzikale uitspattingen van deze Schotse heen. Haar debuutalbum This Is The Life ligt nu bij uw lokale platenboer in de bakken.


Gek genoeg waren het niet de eerste twee grote namen of anderen van dat kaliber die haar tot het muziek maken trokken. 'The Man Who' van Travis was het eerste album dat ze aanschafte. De vonk die oversloeg leidden tot de aankoop van een gitaar en het vele oefenen in een slaapkamer. Op haar vijftiende beklom ze voor het eerst een podium. Een schuchter jong meisje op de kale planken die covers van haar favoriete radiohits vertolkte en er zo nu en dan een eigen compositie doorheen liet glippen.

Nu is ze twintig en levert ze een dijk van een debuutalbum af. Een verborgen rode draad is 'beroemdheid'. Zo verhaalt 'Poison Prince' over het labiele drugsgeval Pete Doherty (ex-The Libertines). Maar niet alleen talentvolle beroemdheden komen aan bod. "Vandaag de dag kun je beroemd worden als je veel shopt en geld uitgeeft" aldus Amy. De track 'L.A.' gaat over haar favoriete acteur Jake Gyllenhaal (o.a. uit Donnie Darko).


De muziek is een samensmelting van folk, roots en poprock. De tempowisselingen en haar intrigerende stem zorgen voor popjuweeltjes. Luister maar eens naar de titelsong 'This Is The Life' of 'Let's Start A Band'. De meeslepende stem à la Thea Gilmore bezorgt je kippenvel. Kwalificaties als 'de vrouwelijke Paolo Nutini' en 'de nieuwe KT Tunstall' kennen zeker hun waarheden. Met elf liedjes levert Amy een niet al te langdradig plaatje af dat bol staat van de prachtpop. Bijna elk nummer heeft 'het' en het collectief laat een uitermate sterke indruk achter.

Label: Melodramatic Records Datum: November 2007 Waardering: