7: Meest memorable game muziek

SolidDS

Iedereen die games speelt heeft weleens gedacht: goh?! Wat is de muziek toch goed bij deze game. Ondanks dat er natuurlijk games zijn die volledig de plank misslaan, kozen zeven FOK!games-redacteuren een game naar keuze waarbij de muziek bij hen een speciaal plekje heeft gekregen. Je leest het hieronder.

7 game muziek


Game: Super Mario Galaxy
Platform: Nintendo Wii
Redacteur: Notorius Roy

Eén van de bekendste tunes in de geschiedenis van videogames is ongetwijfeld de tune van Super Mario Bros voor de oude NES. Iedereen kent het, of je nu vijf of vijftig bent, het blijft altijd hangen als je het weer ergens hoort. Deze tune zou eigenlijk nummer één moeten zijn in een special over memorabele game-muziek, maar toch kies ik voor iets anders, een tune die minder bekend is. Uiteraard blijf ik wel bij de Mario-franchise, maar ik pak een nieuwere track.

In 2007, ongeveer een jaar na de launch, verscheen Super Mario Galaxy voor Nintendo Wii en de game sloeg in als een bom. Op dit moment is het de game met de hoogst gemiddelde reviewscore aller tijden op Gamerankings en staat het in mijn persoonlijke top 5 van beste games ooit.

Een game die zo goed is blinkt uit op alle vlakken. Grafisch is het misschien wel de mooiste Wii-game ooit, qua gameplay is er geen betere 3D-platformer en ook op het gebied van muziek is Mario Galaxy legendarisch. Mijn favoriete track uit de game is voor Gusty Garden Galaxy. Op het moment dat je aan komt vliegen begint de muziek te spelen en langzaam maar zeker hoor je dat je iets unieks speelt. Gravitatie en wind spelen met Mario en de noten bepalen het tempo in dit geweldige level. Ook als je enkel de muziek hoort kun je niet anders dan concluderen dat Nintendo iets heel moois heeft gemaakt.

*stil*

*mooi*

 

Game: Bastion
Platform: iOS
Redacteur: Isai

Je loopt het gebied in. Het is net zo uitgestorven als de rest van de wereld die je tot op dat moment hebt gezien. In je eentje loop je langs afgebrokkelde huizen, vergane paden en versteende mensen. De achtergrondmuziek is zacht, amper hoorbaar. Een stem die een lief liedje zingt. Maar hoe verder je het gebied inloopt, des te luider de muziek klinkt. Totdat je haar ineens in de verte ziet: Zia, the singer.

Build that wall (Zia's theme) is niet alleen al een prachtig nummer op zichzelf, maar het is een mooi voorbeeld van hoe SuperGiant Games de muziek in Bastion heeft verweven. Elk stuk "achtergrondmuziek" is uniek en sprankelend, maar Build that wall is mijn favoriet. Vooral omdat ik, tot het moment dat de verteller in het spel een opmerking maakte over het gezang, niet eens bewust had gemerkt dat er gezongen werd. Pas vanaf dat moment ga je er op letten en merk je dat je haar steeds beter hoort, hoe dichter je bij je doel komt.

Extra speciaal is Build that wall omdat de tekst later nog in een ander nummer terugkomt in een mooie samenzang tussen de "Zia" en "Zulf" van de game: vocalist Ashley Barrett en audio director Darren Korb. Zie hieronder de Live video waarin de twee beide nummers aan het oefenen zijn.

 

Game: Shenmue, Shenmue 2
Platform: Dreamcast, Xbox
Redacteur: SolidDS

 
Soms is er van die muziek die jaren later nog steeds in je hoofd zit en zo nu en dan zit je zonder dat je het in de gaten hebt de muziek ineens te fluiten. De main theme van Shenmue is volgens mij, maar één van de weinige game muziek-compilaties die dit voor elkaar krijgt. In de game zitten daarnaast ook echt een aantal andere geweldige klassieke Japanse compilaties, met Chinese invloeden. Je merkt tijdens het spelen dat er veel aandacht is besteed aan de totale game-ervaring en de muziek speelt daarin een hele belangrijke rol.

Shenmue kwam in 1999 uit in Japan en een jaar later in Europa op de SEGA Dreamcast. De componist van de muziek is Yuzo Koshiro, onder andere bekend van de Streets of Rage-Serie, die tijdens de productie nauw samenwerkte met Yu Suzuki. De bedoeling was om de speler het verhaal echt te laten voelen en ervaren. Het resultaat daarvan is een zeldzaam voorbeeld van een mix tussen de beste westerse en klassieke/oosterse muziek, die in mijn opinie geen ander spel ooit heeft kunnen evenaren. De muziek sleept je mee in de gebeurtenissen en kan op sommige momenten zeer emotioneel zijn.

Dus zelfs na bijna 14 jaar is Shenmue voor mij nog steeds de game die mij een bijzonder gevoel geeft tijdens het spelen en zelfs daarna. Dat komt vooral door de muziek. Daarom ga ik dit weekend mijn Dreamcast maar eens afstoffen en weer genieten van deze game.
 

Tip: Google ook eens naar Shenhua Vocal Orchestral

Kanagawa Philharmonic Orchestra - Shenhua Vocal
 

Game: Final Fantasy VIII
Platform: PlayStation, pc
Redacteur: WC-Eend


Ik spreek momenteel geen Latijn en zeker niet toen ik Final Fantasy VIII in mijn handen kreeg zo'n dertien jaar geleden. Maar dat was gelukkig niet nodig want het intro waar het nummer Liberi Fatali onder gebruikt werd, staat mij nog steeds bij als het beste wat er is en dat voornamelijk door de juiste muziek.

Liberi Fatali is een nummer dat je van rust meeneemt naar chaos en weer terug. Een orkest dat uit elkaar knalt en een koor dat mysterieuze woorden zingt tussendoor. Het wordt gebruikt voor het intro van het spel en dat is een cutscene waarin het hoofdpersonage het opneemt tegen zijn aartsvijand op dat moment. De scènes springen van licht naar donker, van goed naar kwaad en de muziek gaat daar op prachtige wijze in mee.

Liberi Fatali is in mijn ogen het beste stuk muziek ooit gebruikt in een game en nog tot op deze dag krijg ik kippenvel van dat nummer.

Game: Portal
Platform: pc, Xbox 360
Redacteur: WoutD

Portal is een van de beste puzzelgames ooit gemaakt, volgens velen zelfs dé beste. De geniale en inventieve puzzels hebben hier natuurlijk veel mee te maken, maar wat veel mensen vergeten, is dat Portal ook zeer bekend is geworden door de humor van GLaDOS, het vijandige besturingssysteem uit het spel.

Deze humor kwam het best tot zijn recht op twee momenten in Portal. Het eerste moment is het baasgevecht op het einde van Portal, het tweede het lied Still Alive dat bij wijze van credits wordt afgespeeld. GLaDOS geeft het lied met haar computerachtige stem een heel eigen sfeer en het rustige deuntje werkt zeer aanstekelijk. De tekst zit vol humor omdat GLaDOS niet wil toegeven dat hij verslagen is. Ze blijft optimistisch en beweert dat deze nederlaag voor haar een triomf is.

Hoewel GLaDOS echt slecht en sadistisch is, zou je na het luisteren van Still Alive denken dat ze de meest zachtaardige computer ooit is. Omdat het zo grappig is, is dit voor mij de meest memorabele gamemuziek. En oh ja, natuurlijk wordt er een mopje gemaakt over rijstpap, of was het cake?

Game: Deus Ex Human Revolution
Platform: pc, Xbox 360 en PlayStation 3
Redacteur: ROFLOL


Deus Ex Human Revolution was voor mij de verrassing van 2011, waarbij vooral de sfeer echt indruk op mij heeft gemaakt. Dan heb ik het hier niet alleen over de sfeer die aanwezig is in de steden, maar ook over de sublieme soundtrack van de game. De soundtrack bevat enorm veel sfeerverhogende nummers voor de game, maar de main theme, oftewel Icarus steekt met kop en schouders boven de rest uit.

Icarus mag dan wel amper tekst bevatten en wat je wel hoort is eigenlijk niet verstaanbaar. Het heeft een typisch geluid dat vergelijkbaar is met de toekomst waarin Deus Ex Human Revolution zich afspeelt. Hoge en lage tonen die perfect passen bij de game. Een nummer dat akoestische geluiden samen met elektronisch geluid voegt en er een perfect geheel van maakt.

Uiteindelijk draait het natuurlijk vooral om persoonlijke smaak. Maar de soundtrack van Deus Ex Human Revolution is een typisch voorbeeld waarin het de game naar een nog hoger niveau tilt. Icarus mag dan amper tot niet te horen zijn in de game zelf, maar is wel een van de meest gespeelde nummers op het gebied van games. Een orgasme voor mijn oren, ik hou ervan. Als klap op de vuurpijl is Icarus wel te horen in de CGI-trailer van Deus Ex Human Revolution, die opnieuw perfect en sfeerverhogend is voor de trailer.
 
 
 
 
Game: Final Fantasy VII
Platform: pc, PlayStation
Redacteur: D-vide
 
Het is niet lastig om muziek te analyseren. In Tifa's Theme uit Final Fantasy VII is er een samenspel tussen een vibrafoon, een hobo en later een fluit. De rust van de F majeur schakelt meteen naar de spanning van haar verwante D mineur harmonisch, om haar vervolgens weer in de originele toonladder tot rust te laten komen. De melodie leunt veel op tertsen en kwinten, waardoor het een emotionele lading krijgt en het lied lost uiteindelijk op in een onverwacht G Majeur-akkoord. Leuk, zo'n analyse, maar het zegt niks over het gevoel van de muziek.

En dat is nou juist wat Tifa's theme goed doet. De eenzame hobo komt erin op het moment dat je reflecteert op een belofte uit je jeugd. De muziek heeft deels dat emotionele en deels het "alles komt goed"-gevoel. Het instrumentarium heeft deels een eenzaam, deels een kinderlijk gevoel door de speelse vibrafoon en de fluit. De muziek doet alles goed wat het moet doen, en is naar mijn mening erg ondergewaardeerd naast Aeris' theme, die op zichzelf ook heel erg mooi is. Als ik dit opzet terwijl ik ga slapen, droom ik over vroeger.

Muziek is natuurlijk gevoel en daardoor vreselijk subjectief. Omdat Final Fantasy VII mijn favoriete game is, ben ik weg van elk nummer uit deze game. Yuffie's theme, RedXIII's theme. Als ik dan toch een nummer één kies, is dit het nummer van Tifa. Overigens is er een piano-arrangement gemaakt voor de film Final Fantasy VII: Advent Children, maar deze vangt net niet de simpele emotie die het origineel wel weet te vangen.