Monster Hunter Generations Ultimate

Iets meer dan een jaar nadat Monster Hunter Generations Ultimate uitkwam in Japan – onder de noemer Monster Hunter XX: Nintendo Switch Ver. – kan het Westen nu ook genieten van deze game voor Nintendo Switch. Hoewel er in een jaar veel is veranderd voor Monster Hunter, is Generations Ultimate misschien wel de ultieme Monster Hunter-game, en een meer dan waardige afsluiting van een generatie.

Waar we namelijk niet omheen kunnen bij het beoordelen van Monster Hunter Generations Ultimate, is de release van Monster Hunter: World. Want wat is dat een ontzettend succes gebleken dat veel nieuwe spelers naar de serie heeft geleid. Spelers die in sommige gevallen waarschijnlijk nog nooit een eerdere Monster Hunter gespeeld hebben, of überhaupt van het bestaan hiervan afwisten. World heeft veel betekend voor Monster Hunter, maar de speler wellicht iets te veel in de watten gelegd met een meeslepend verhaal, open gebieden, en heel veel ‘quality of life’-toevoegingen zoals scoutflies, een onbeperkt bruikbare whetstone en pickaxe, en het wisselen van wapenuitrusting binnen een quest. Generations Ultimate is wat dat betreft een hardere leerschool, maar de uiteindelijke beloningen zijn er dan ook wel naar.

Monster Hunter Generations Ultimate

Hoewel voor ons World eerder kwam, is Monster Hunter Generations Ultimate de oudere game. Bovendien is het een Ultimate-titel, wat inhoudt dat de game gebaseerd is op het voorgaande deel – Generations – maar dan met de nodige toevoegingen. Generations kwam uit op de 3DS en dat zie je goed terug aan Ultimate. De textures zijn wat opgepoetst en van hogere resolutie, maar een schoonheidsprijs zal Ultimate niet winnen. Vooral op de televisie lijkt het net of je een opgeblazen 3DS-game aan het spelen bent. Handheld kunnen de graphics ermee door en doen ze wat ze moeten doen. En wat ben ik blij met die tweede analoge stick van de Switch. De camera in voorgaande Monster Hunter-titels was toch behelpen voor me met een eerste generatie 3DS zonder Circle Pad Pro.

Monster Hunter Generations Ultimate

Dat er een wereld van verschil zit tussen World en Generations Ultimate, wordt vanaf het eerste moment duidelijk. Er zit namelijk totaal geen verhaal in Ultimate. Je maakt je hunter aan en wordt in de spelwereld gedropt. Hier ga je direct aan de slag met je eerste missies. En saai dat die zijn! In plaats van op allerlei gigantische monsters te jagen, moet je eerst op zoek naar bessen, planten, stenen, noem het maar op. Geen jagers zonder verzamelaars. Die onbeperkte whetstones en pickaxes van World bijvoorbeeld? Die heb je niet. Daarnaast zijn de gebieden niet doorlopend zoals in World, maar aaneengesloten door laadschermen. Die duren meestal niet langer dan een seconde, maar een open wereld had de Switch best aangekund. Dit is een Monster Hunter zoals de fans die kennen. Met een hoge instapdrempel en een moeizaam begin waarin je alles wordt uitgelegd. Goede item management blijft belangrijk en door de ietwat verouderde menustructuur en -besturing altijd een karwei. Het is echt even doorbijten. Na de eerste paar uur ontvouwt zich echter een briljante game.

Monster Hunter Generations Ultimate

Monster Hunter Generations was al een soort 'best of'-collectie van alle generaties die er van Monster Hunter zijn geweest, met de beste monsters, maps, dorpen, personages en features uit de serie. Ultimate voegt hier nog het nodige aan toe. Zo zijn er door de toevoeging van de Hunter Styles Valor en Alchemy nu in totaal zes “classes” om uit te kiezen voor je personage. Deze Styles zijn te allen tijde te wijzigen en bieden allemaal hun eigen perks, waardoor je een enorme verscheidenheid aan builds kunt maken. De haast ontelbare combinaties van Hunter Styles, verschillende wapens en je manier van spelen bieden een enorme diepgang.

Er is een nieuwe Palico-klasse genaamd Beast, want Monster Hunter zonder katten-kameraad aan je zijde is geen Monster Hunter. Er zijn zelfs quests die je enkel als Palico doorloopt. Als je wilt kun je zelfs de gehele game als kat spelen in de zogeheten Prowler Mode, wat voor nieuwelingen zo zijn voordelen heeft. Als Palico hoef je namelijk geen rekening te houden met whetstones, potions, pickaxes en dergelijke. En door hun vacht zijn ze automatisch bestand tegen alle klimaten. Ze zijn wat minder sterk dan de menselijke hunters, maar voor de beginnende speler wel gemakkelijk om in te stappen.

Monster Hunter Generations Ultimate

Maar het belangrijkste is wellicht de toevoeging van twintig nieuwe monsters om te bevechten, wat het totaal brengt op een ongekend aantal van 93 verschillende monsters. Meer dan ooit in een Monster Hunter-titel. Ter vergelijking: World heeft er momenteel net iets meer dan dertig. En voor de veteranen niet onbelangrijk, de zogeheten G-Rank is weer terug. Dit zijn de ultieme endgame-quests waarin je echt alles uit de kast moet halen om de krachtigste monsters te verslaan.

Zoals je mag verwachten van Monster Hunter kun je in Generations Ultimate weer honderden uren van je leven kwijtraken. Alleen of met vrienden, want multiplayer is een van de grote pijlers van de game. Je hebt een afzonderlijke hub en speciale quests die je samen met anderen kunt doen. Monsters zijn minder makkelijk neer te halen, maar hier met meerdere mensen op in rammen en de overwinning boeken voelt erg goed. Voice-chat is afwezig, maar je hebt wel een chat-systeem met berichten die je kunt sturen naar elkaar. Veelal weten mensen echter wel wat ze moeten doen en verloopt een online speelsessie vrijwel vlekkeloos. Het doel is namelijk simpel: slacht het monster af. Met vrienden op de bank – ieder met zijn eigen Switch – kan de lol helemaal niet op.

Monster Hun

Monster Hunter Generations Ultimate is wellicht niet zo gelikt als Monster Hunter: World, maar de enorme hoeveelheid content en soepele gameplay maken dit meer dan goed. Ja, de drempel om in te stappen ligt een stukje hoger en je mist de nodige ‘quality of life’-veranderingen. Alhoewel, missen? Na wat gewenning was de overstap van World naar Generation Ultimate voor mij geen grote. De basis van beide games is hetzelfde en in beiden even solide. Heb je bovendien al een volleerd hunter in Generations voor 3DS, dan kun je deze importeren naar Ultimate en je direct wagen aan de endgame-quests.

Het is nog afwachten welke kant de serie opgaat, maar na het succes van World lijkt de keuze voor toegankelijkheid makkelijk. Monster Hunter Generations Ultimate zou dan heel goed het slotstuk kunnen zijn van een generatie. Als ultieme verzameling van voorgaande titels, plus de nodige nieuwe content, kunnen zowel veteranen als nieuwelingen zich geen waardiger afscheid van "old school" Monster Hunter wensen.

Pluspunten
Minpunten
  • Zo. Veel. Content.
  • G-Rank is terug
  • Dieper dan ooit
  • Geen open gebieden
  • Grafisch geen hoogvlieger
  • Begin is doorbijten
Exclusief voor Nintendo Switch.