Danganronpa 2: Goodbye Despair

Baloe de Beer zong het al in het Jungleboek, maar de beer in deze game leert je heel andere dingen…

Danganronpa 2: Goodbye Despair is een visual novel. Kortom, heel veel lezen, lezen en lezen. Net als in het eerste deel, Danganronpa: Trigger Happy Havoc, moet je mysteries oplossen, en moet je wederom puzzelen. Maar Japanners hebben af en toe een aparte smaak, dus verwacht geen gewoon verhaal en zeker geen gewone puzzels. Meerdere malen knijp je jezelf in de wang om te zien of je niet heel vreemd aan het dromen bent. Japanse bizarheid op speed!

Je begint wederom op de school Hope’s Peak Academy, waar je in een klas zit met allemaal ‘ultieme’ klasgenoten. Zo is er een leerling een ultieme kok, een ander heeft altijd geluk, maar er zijn ook vagere mensen, zoals de ultieme Yakuza. Deze mensen zitten dit keer in de klas van Monami, een roze robotkonijn. In plaats van de kwaadaardigheid van schoolhoofd Monokuma is Usami precies het tegenovergestelde. Alles is lief en fluffy en ze gaan wel heel plots op schoolreis naar een tropisch eiland. Volgens Usami om elkaar beter te leren kennen en vrienden te worden. En vooral dat laatste is belangrijk voor het spel, want in plaats van ‘maar wat personages’ leer je de medestudenten beter kennen en komt het hard aan als een van je favorieten het slachtoffer wordt, zij het door vermoord te zijn of gemoord te hebben.

Het duurt niet heel lang - nou ja, je bent twee uur met de proloog bezig - voordat Monokuma, de badass beer van het eerste deel op het toneel verschijnt. Hij maakt korte metten met de vriendelijkheid van Usami en legt zijn regels uit. Als een leerling iemand vermoordt en de rest kan niet achterhalen dat hij of zij het was bij de volgende rechtszaak, dan mag diegene het eiland verlaten. Wordt diegene wel gesnapt, dan wordt hij vermoord en mag een andere leerling een poging doen af te studeren, zoals Monokuma het noemt.

In Danganronpa 2: Goodbye Despair speel je Hajime Hinat, iemand die aan geheugenverlies lijdt. Hij weet zijn ultieme kracht niet eens. In het begin van een hoofdstuk, de ‘Daily Life’-sectie, praat je met andere personages, leer je ze beter kennen en kun je zelfs vrienden worden. In deze sectie kun je ook Hope-shards vinden die je weer kunt inruilen voor skills om gemakkelijker langs de latere rechtszaak te komen. De ‘Deadly Life’ is de periode waarin de moord gebeurt en jij op onderzoek moet gaan naar aanwijzingen. Je mag pas naar de meest interessante stuk van de game, de ‘Class Trial’, als je de aanwijzigen gevonden hebt. Nog niets nieuws onder de zon ten opzichte van het eerste deel.

Bizarre verdenkingen, bizarre plottwists en bizarre minigames zijn troef in dit laatste gedeelte van een moord. De rechtszaak van Danganronpa 2: Goodbye Despair bestaan net als zijn voorganger uit minigames. Er zijn oude bekenden zoals de feitenkogel-game waarin je onwaarheden moet counteren. Nieuw hierin is dat waarheden beaamd kunnen worden. Er zijn ook nieuwe minigames, zoals een soort snowboardgame waarin je jouw eigen gedachten op een rijtje moet krijgen door vallen te vermijden en soms bij een splitsing een keuze te maken naar aanleiding van een vraag.

Het is allemaal erg origineel en gevarieerd in elkaar gezet, er zijn alleen twee minpunten. Het eerste punt is de uitleg: voordat je door hebt wat je nu eigenlijk moet doen bij de nieuwe minigames heb je vaak vanalles al geprobeerd op alle objecten en teksten op het scherm. Die uitleg had beter gekund. Het tweede minpunt zijn bepaalde fragmenten van minigames. Bij een van de minigames moet je de handheld soms negentig graden draaien om de tekst te kunnen lezen terwijl je acties moet doen via het touchscreen of via de knoppen. En dan wil je wel eens de schouderknop indrukken die jouw geselecteerde bewijs verwisselt voor een ander. Deze minigame is dan ook eenvoudig ruk en een verplichte marteling te noemen.

De ontwikkelaars hebben zeker moeite gedaan om Danganronpa 2: Goodbye Despair beter dan het eerste deel te laten zijn. Er is een interessanter verhaal, interessantere personages en meer verbazingwekkende plottwists. Grafisch is het ook allemaal beter geworden. Dit keer is er ook niet (aan de hand van de gegeven ‘scherm’-tijd die een personage krijgt) te raden wie er vermoord wordt of gemoord heeft. Rechtszaken kunnen soms frustrerend zijn, vooral omdat het spel je aan de al voorgeprogrammeerde volgorde houdt. Als je al denkt te weten hoe het zit dan moet je alles alsnog doen en lezen, en dan lijkt het spel traag te gaan. Gelukkig zitten er zoveel vage twists en rariteiten in de zaken dat je er soms geheel naast zit en het maar goed is dat je alles gelezen hebt.

Toegegeven: Danganronpa 2: Goodbye Despair is enorm niche. Ben je helemaal gek van het eerste deel dan is dit verplichte kost. Wil je eens een bizarre rechtszaak oplossen met bizarre minigames dan is dit je kans. De game laat je verbaasd zijn, hardop lachen, maar je ook verdrietig voelen als je een band had gekregen met een van de personages die om welke reden dan ook slachtoffer wordt. Gelukkig is er nog een verrassing als je het spel hebt uitgespeeld. Misschien wel een niche-game, maar zeker de moeite waard voor iedereen. Danganronpa 2: Goodbye Despair komt uit op PlayStation Vita op 5 september.

Gespeeld op PlayStation 4, ook beschikbaar voor PlayStation 3 en PlayStation Vita.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.