CD: Bell X1 - Bloodless Coup
In County Kildare, Ierland, ontstaat in 1990 de band Jupiter. Nadat zanger en frontman Damian Rice de band in 1998 na muzikale verschillen verlaat, besluiten de overige bandleden om door te gaan. Bell X1 is geboren. In 2000 brengen de Ieren hun debuutalbum Neither Am I uit. Inmiddels zijn we 11 jaar verder en verschijnt het vijfde album: Bloodless Coup.
Hoewel Damian Rice eigenlijk nooit tot Bell X1 behoorde, wordt hij door de pers nog steeds als een voormalig bandlid gezien. Het leidt de aandacht misschien wat af van de werkelijke prestaties van deze band. Dat is eigenlijk best jammer. Bloodless Coup opent met het vrij trage 'Hey Anna Lena'. Het nummer staat bol van de elektronische bliebjes en bevat een wonderschone piano- en zangpartij. Paul Noonan trekt alle aandacht naar zich toe en draagt het nummer de eerste twee minuten. Langzaam stapelt het geluid zich op en bouwt Bell X1 het nummer uit tot een episch, bijzonder en ronduit fantastisch nummer. 'Velcro' heeft wat weg van 'The Great Defector'. Met dit nummer wisten de Ieren ongeveer twee jaar geleden een bescheiden hitje op 3FM te scoren. Het nummer bekt lekker mee en kent wederom een lekkere opbouwende aanpak. Op 'Nightwatchmen' doet de band het een stuk rustiger aan. De song is een prachtige, zo niet magistrale ballad. Het nummer kruipt in en is daarna niet meer uit je kop te krijgen. Zonder ook maar echt naar de tekst te luisteren, voel je de emotie en wordt je bijna gedwongen om samen met Paul Noonan met te blèren.
Na deze drie sterke en bijzondere nummers krijgen we met 'Sugar High' even de tijd om op adem te komen. Het is zeker geen slecht nummer. Integendeel, maar het kan niet tippen aan het torenhoge niveau van de eerste drie nummers. Helaas behoort 'Built To Last' wel tot een van de mindere nummers. De song is saai en boeit geen moment. Gelukkig knokt de band zich op '4 Minute Mile' helemaal terug. Een lekker nummer, met een vrolijke beat. De gitaarpartij in het refrein scheurt door je kamer heen en maakt het nummer helemaal af. 'Safer Than Love' is een lekkere song. Het nummer lijkt in het begin wat saai, maar toont een heel subtiele ontwikkeling.
'The Trailing Skirts of God' is weer spannend, prikkelend en wonderschoon. Paul Noonan zingt zijn partij geweldig en figureert met zijn stem wederom als een instrument. Het nummer begint klein, maar ontpopt zich wederom tot een fantastische popsong. Ook 'Haloumi' is een lekkere up-tempo popsong. Bell X1 besluit om de plaat af te ronden met de ballade '74 Swans'. Het nummer is mooi gezongen en bevat veel minder elektronische geluiden dan de overige nummers.
Bloodless Coup is een bijzondere plaat geworden. Het tien nummers tellende album bevat vier à vijf wonderschone pareltjes. De overige nummers zijn zeker niet slecht, maar dienen meer als opvulling. Helaas trekt zanger Paul Noonan je oor niet altijd naar de teksten toe, want deze mogen er best zijn. Bewonderenswaardig is het feit dat de Ieren op deze plaat enorm harmonieus klinken. Alle instrumenten en elektronische geluiden vallen als een puzzel in elkaar. Nergens is het te veel of te weinig en overal weet Bell X1 de juiste snaar te raken. Met name de eerste drie nummers maken deze cd een absolute must voor diegene die van goede popmuziek houdt. Soms groots en soms klein, maar altijd lekker!
