Sony Move

Sony is eindelijk zover, het antwoord op de interactieve spelbeleving die Nintendo teweeg heeft gebracht is vanaf 15 september in de winkel te koop. FOK!games mocht haar Move-pakketje al ophalen in Amsterdam, zodat we alvast de controller en natuurlijk de games kunnen testen. We hebben vier games mogen meenemen, die hieronder hun oordeel afwachten.

Eerst wat meer informatie over de Move. Deze controller werkt anders dan de Wii-variant. De Move kan namelijk niet zonder de Eyetoy, de camera die registreert waar de controller zich bevindt. Dan bedoelen we niet alleen links of rechts in het beeld, maar ook hoe ver van het beeld af. Dat is namelijk een groot verschil met de Wii. Met de Move is er ook diepte te meten, dus je kunt ook naar voren en naar achteren moeten tijdens het gamen. Dit wordt heel precies gemeten door middel van de lichtgevende bol op de controller. De camera meet de radius en lichtsterkte van de bol en als deze maar iets afwijkt dan zie je dat meteen op het scherm terug. Een centimeter naar achteren is al te meten door de camera. Indrukwekkend.

De Move komt in verschillende vormen in de winkel. Als eerste kun je de controller los kopen. Als je al een Eyetoy hebt is dit de beste optie. Daarnaast is er ook een starterskit. Deze bestaat uit een controller, een Eyetoy-camera en een demodisc, met veel demo's van games die gebruik maken van de Move. Vanuit commercieel oogpunt prima te begrijpen, maar was het niet leuker geweest daarnaast een complete game erbij te leveren? Ook is er nog een navigation controller. Deze moet je los erbij kopen. Met deze controller kun je door middel van de analoge stick rondlopen in games. Wil je de Move vooral gebruiken in shooters? Dan is er nog een accessoire, die de Move in een pistool verandert. Als laatste is er nog de lader, waarin twee controllers kunnen. Deze is optioneel, je kunt de controller via USB opladen. Maar deze kan er twee tegelijk aan, en het ziet er wat netter uit.

De games

Start the party!
Minigames hebben na de hoeveelheid Wii games bij veel core-gamers een slechte indruk achter gel aten, maar natuurlijk heeft dat genre een nieuwe markt aangeboord. Het is dus niet raar dat Sony bij de introductie van de Move-controller een party-game op stapel heeft staan.

Start the Party! is een game die je in je eentje of met een groep kan spelen. In je eentje kun je zo'n acht minigames naar eigen inzicht spelen en je scores bij elk spel proberen te verbeteren. Leuk? Eén keer, daarna heb je ze wel gezien, er is geen enkele reden om jezelf te willen verbeteren. Of je wilt heel graag de bijbehorende trophies hebben, als je ze spaart. In een groep is het spel al een stuk leuker natuurlijk en daar is dit spel ook voor bedoeld. Je Move-controller kun je steeds doorgeven aan de volgende speler, dus je bent niet verplicht er een stuk of vier te kopen.

Kies het aantal spelers, laat iedereen een pasfoto maken en de naam inspreken door middel van de eyetoy en off you go! Een presentator praat de hele boel bij elkaar, op zo'n overacterende Amerikaanse stijl. Grappig dat wel, maar de zinnen zijn na een tijdje herhalend. Er zijn verschillende minigames die gekozen worden door het spel. Gelukkig is er een mogelijkheid een tutorial te bekijken als je het nog nooit gespeeld hebt, zodat je in ieder geval weet wat de bedoeling is. De Move-controller verandert steeds in een accessoire op het scherm, erg leuk om te zien. De games variëren van het klassieke mollen meppen met een hamer, het scheren van een kapsel met een tondeuse, tot aan het redden van pizza ingrediënten op een pizzaschuif met de bodem er al op.

Er zijn wat leuke minigames, die ook gemakkelijk op te pakken zijn, maar er zitten ook wat onduidelijke gevallen in. Zo is er een game waar je parachutisten door middel van een waaier op voorbijdrijvende vlotten moet krijgen, een erg frustrerende taak. Het voelt gewoonweg raar. Een leuke is dan weer spoken jagen, waar je met je Move als zaklamp spoken moet vinden voordat ze jou laten schrikken. Na een minigame te hebben gespeeld worden de punten verdeeld. De winnaar krijgt er natuurlijk meer dan de nummers twee en drie. Soms komt er een intermezzo waar de laatste in de tussenstand punten mag pakken van iemand anders. Of elkaar belachelijk kan maken door andere namen te geven, of de pasfoto te molesteren met de Move als kleurstift.

Al met al geeft het spel gemengde gevoelens. Start the Party! laat in ieder geval wel goed zien hoe precies de Move-controller kan zijn. Maar inhoudelijk schort er nog wat aan. Als je het spel in je eentje gaat spelen valt het nogal tegen. Er zijn dan te weinig minigames, en de uitdaging om een hogere score te krijgen is er gewoonweg niet. In een groep is het zeker leuk, maar dat is de film Titanic ook met genoeg bier. Een partygame? Zeker. Maar meer ook niet.

Eindoordeel: 7/10

Kung Fu Rider
Een racespel met de Move, tof, dat gaan we proberen! Japan Studios is de ontwikkelaar? Prima, leuk! Racen op krukjes, bureaustoelen, babystoelen en stofzuigers? Uh...

Na een extreem korte intro waarin duidelijk wordt gemaakt dat een detective en zijn assistente door de maffia achterna worden gezeten, mag je kiezen met wie je gaat racen. De detective die wat meer klappen kan hebben, of de assistente die een stuk leniger is. Daarna mag je wat tutorials volgen, of gewoon beginnen. Mannelijk als ik ben heb ik geen handleiding nodig en kies voor het eerste parcours. Eindelijk ik mag mijn bolide kiezen. Een krukje. Ik dacht dat een paddenstoel in een kart al raar was, maar dit slaat alles.

Na een scene waarin je gekozen personage hartstikke blij is met een krukje mag je gaan racen. Je gebruikt de Move-controller bij alle bewegingen. Van voor naar achteren bewegen laat je vooruitgaan, sturen doe je door naar links of rechts te bewegen met de controller. Springen doe je door de Move naar boven te bewegen. Daarnaast heeft elke knop op de Move wel een functie, maar in het heetst van de strijd vergeet je die toch. De kung fu trap is het belangrijkst en bukken (met inkijk bij de assistente) is nog handig te noemen.

Want je zult op een parcours vele obstakels tegenkomen, die je of kan ontwijken, of kan wegtrappen met een trap waar Bruce Lee trots op zou zijn. Er zijn statische obstakels, dus lantaarnpalen, telefoonhokjes, steigers, geparkeerde auto's enzovoort. Maar ook de maffia zit achter je aan, dus auto's die frontaal op je afkomen, allerlei troep naar je gooien en in het ergste geval je zelf gaan aanvallen met trappen, loden pijpen of een gummiknuppel.

Het idee is zeker aardig, maar Kung Fu Rider heeft twee grote problemen: de Move reageert niet lekker in het spel. Erg irritant, de bewegingen worden niet goed vertaald naar het scherm, waardoor je best vaak de beweging nog eens doet en daardoor te laat bent en botst met wat dan ook.

Het tweede probleem is de herhaling. Er zijn uiteindelijk drie parkoersen, maar steeds worden ze moeilijker gemaakt. Na een tijdje ken je het wel en is het te repetitief. Als ze dit spel op PSN hadden aangeboden voor een tientje was dit nog te vergeven, maar voor een veertig euro had ik meer verwacht. Leuk voor even, maar alleen als je het in de budgetbak kan vinden.

Eindoordeel: 4/10