Magna Carta II
Magna Carta betekent direct vanuit het Latijn grote oorkonde. De inspiratie om dit als een titel van een game te kiezen komt dankzij de geschiedenis van de Magna Carta, die je hier kunt lezen. Developer SoftMax kwam in 2005 met Magna Carta: Tears of Blood voor de Playstation 2. De game werd redelijk onthaald en dus had SoftMax reden genoeg voor een vervolg. Dit vervolg verschijnt in oktober exclusief voor de Xbox 360. De game viel lekker op tijd op de mat bij FOK!games en dus was het aan mij de taak om Magna Carta 2 van een review te voorzien.
Magna Carta 2 speelt zich niet af in dezelfde wereld als Magna Carta: Tears of Blood. In plaats daarvan heeft SoftMax gekozen voor een compleet nieuwe wereld met nieuwe personages. De game neemt spelers mee naar het Lanzheim Continent waar een burgeroorlog woedt en de spanningen hoog oplopen. Aan het begin van de game kruip ik in de huid van Juto, een jongeman die aanspoelt op een onbekend eiland en niks meer weet over zijn verleden. Na een vrij korte tijd heeft hij zijn plek in het aan het strand gelegen dorpje verdient, maar al snel gooien de zogenaamde Northern Forces roet in het eten. Ze vallen het dorp aan en Juto ontsnapt met de hulp van schone deerne en vanaf daar duik ik, nadat ik me heb aangesloten bij een groepje vechters, steeds dieper het avontuur in.
Al snel blijkt dat Magna Carta 2 een vrij algemeen bekende gameplay kent en eigenlijk maar op een paar punten echt vernieuwt. De game laat spelers verschillende personages besturen tijdens de realtime gevechten en laat spelers de open werelden en al haar verborgen plekjes verkennen, terwijl het verhaal vrij lineair vordert. De wereld zit vol met monsters die je kunt vermijden of waar je de confrontatie mee aan kunt gaan. Kies je voor het tweede dan moet je overschakelen naar de combat modus. Jouw reisgenoten zullen dan samen met jou aanvallen. Het is bovendien mogelijk om enkele instellingen aan te passen zodat deze reisgenoten vechten zoals jij wilt dat ze vechten. Je kunt onbeperkt aanvallen, maar het is noodzakelijk om op de stamina balk te letten. Deze loopt vol naarmate je meer aanvalt en het is belangrijk om je aanvallen gedoseerd toe te passen. Let je niet op dan zal je stamina balk vollopen en is je personage tijdelijk verdoofd tot deze is afgekoeld.
De ontwikkeling van de personages in de game is vrij standaard, maar toch een leuke toevoeging. Elk personage kan bepaalde aanvaltechnieken onder de knie krijgen en kent zo zijn of haar eigen spreuken en bijzondere aanvallen die extra veel schade doen. Het werkt allemaal erg lekker, maar op den duur ging het mij enigszins vervelen. De prachtige bossbattles maakten gelukkig een hoop goed en motiveerde mij om toch nog maar even door te gaan.
Dan is het nu tijd om het even de hebben over de grafische kwaliteiten van Magna Carta 2. De game is opgebouwd met de Unreal Engine 3, en dat is duidelijk te zien. De game krijgt zo toch een unieke look met zich mee, mede omdat ik zo even geen andere RPG weet te bedenken die gebruik maakt van deze engine. Er zitten echter wat haken en ogen aan. Waar ik echt niet tegen kan is dat de vegetatie in Magna Carta 2 bestaat uit losse plaatjes van bladeren die meedraaien met mijn personage. Dit betekent dat ik bepaalde stukken van een boom vanuit elke hoek op dezelfde manier bekijk. Dit zou het idee van levende bomen die mooi ruisen in wind moeten opleveren, maar het geeft een hypnotiserend effect en is ronduit irritant. Verder merkte ik dat ik bij verhogingen af en toe bleef steken wanneer ik niet op een precieze plek een helling op liep. De details van de personages en het ontwerp van sommige monsters maken gelukkig een hoop goed. Hier en daar een CGI-tussenfilmpje doet het ook erg goed, het is alleen zonde dat de meeste gesprekken op een houterige manier gaan met vensters voor de gesproken tekst. Wat betreft geluid valt er weinig aan te merken op Magna Carta 2. De game is voorzien van mooie muziek en de Engelse stemmen zijn goed te doen.
