MindJack

Gespeeld op: PlayStation 3
Ook beschikbaar op: Xbox 360

Naar aanleiding van een presentatie tijdens GamesCom in Keulen schreef Tim een gematigd positieve preview voor de game MindJack. Een game die gebouwd is om het overnemen van andermans gedachten om hen zo te sturen klinkt interessant, maar kan, zoals elk concept, falen in de uitvoering. Je voelt hem misschien al aankomen...

Als psycholoog in opleiding fascineert het overnemen van andermans gedachten mij. Hoe werkt het? Waarom doen de mensen in MindJack dit? Al deze vragen en meer blijven onduidelijk in de game. Je wordt als speler zomaar in het verhaal gegooid als Jim, een agent die een zekere corporatie onderzoekt en hierbij van alle kanten beschoten wordt. Jim moet een Rebecca ophalen van het vliegveld. Rebecca, een schone dame, wordt ook van alle kanten beschoten. Samen ontsnappen jullie, terwijl je hersenen gevoed worden met houterige, conversaties tussen de twee. Het verhaal in MindJack is flinterdun en dient als excuus voor het gebruik van gameplay-elementen die tevens niet veel soeps zijn.

MindJack is in essentie een eenvoudige third person shooter. Je schiet wat en zoekt dekking. Je schiet nog meer en gooit een granaat. Je pakt eens een ander wapen erbij, legt de laatste tegenstanders om en je vertrekt naar de volgende ruimte. Dit klinkt als een saaie beschrijving en er zijn genoeg third person shooters waarbij deze beschrijving rijkelijk aangevuld kan worden met positieve details, unieke eigenschappen en andere plezierige informatie. Voor MindJack blijft het helaas bij de bovenstaande, saaie beschrijving. MindJack probeert wel iets toe te voegen door spelers in staat te stellen andermans gedachten over te nemen, maar gaat al de mist in bij de basis. De controls zijn houterig, dekking zoeken resulteert vaak verslechterd zicht op de vijanden, granaten gooien vereist een masteropleiding van twee jaar en mêlee-aanvallen zijn waardeloos geanimeerd.

Het overnemen van andermans gedachten biedt enige diepgang, maar kent tevens mankementen. Wanneer je tegenstanders hebt verslagen, blijven ze tijdelijk op hun knieën zitten alvorens in te storten. Op dat moment kun je hen met een druk op de knop rekruteren als soldaten die aan je zijde strijden. Ga je neer als Jim, dan stap je buiten je lichaam en ben je in staat om één van je rekruten of Rebecca over te nemen. Het is erg jammer dat het geheel onoverzichtelijk is en je in de meeste gevallen liever opnieuw begint vanaf een checkpoint, dan dat je op zoek gaat naar een lichaam om over te nemen.

De game kent echter nog vele andere mankementen. MindJack bestaat uit verschillende levels die aan elkaar gekoppeld zijn, en aan het begin van elk level heeft Jim slechts zijn pistool tot zijn beschikking, in plaats van het voorheen verzamelde arsenaal. Grafisch is de game gelijkwaardig aan de gameplay en daarmee is genoeg gezegd. De AI van tegenstanders is op het niveau van coke snuivende cavia's en ook Rebecca weet het niveau maar weinig op te krikken.

MindJack heeft een heuse online-component waarbij maximaal zes spelers in elkaars verhaallijn kunnen verschijnen. Ze kunnen de hoofdspeler vervolgens helpen met zijn missie of hem genadeloos tegenwerken. Op deze manier ontstaat er vaak een belachelijke deathmatch die zonder duidelijke afspraken alleen maar irritant is voor spelers die gewoon de missies willen halen.

Conclusie
Het is duidelijk dat de developer van MindJack het geprobeerd heeft, want MindJack heeft als concept veel potentie. De game zelf faalt helaas aan alle kanten met een oninteressant verhaal, een belachelijk slechte basis en teleurstellende ‘MindJack'-gameplay. De online component kan hier helaas niks aan veranderen. Graag zou ik de gedachten van de Blu-ray-disc overnemen en mezelf een enkeltje in de wasmachine geven.