Tiger Woods PGA Tour 10

Morthill
Met de laatste details ingesteld kan het echte werk eindelijk beginnen. Het eerste toernooi is een prima methode om de kijken of de instellingen die je hebt gedaan voor de moeilijkheidsgraad goed bij je passen, want vanaf de eerste hole zul je merken dat het te makkelijk of te moeilijk gaat. Dankzij WM+ kun je lekker voor je TV gaan staan en afslaan zoals het hoort. Het programma kiest voor jou de club die het beste bij de positie van de bal past, maar je kunt er natuurlijk zelf voor kiezen om een andere te nemen als je dat graag wilt. Afhangend van hoe de wind staat en wat je hoogte is kan dat soms erg verstandig zijn. Vanaf het
afslaan merk je dat de game erg exact reageert op wat je doet. Elke miniscule twist van je Wiimote kan zorgen dat je bal net dat beetje naar rechts of links gaat en daardoor zomaar in een zandbunker of plas water belandt. Klinkt vervelend, maar het zorgt voor een enorme uitdaging en nogmaals, is het te moeilijk dan kun je zo wat extra hulpmiddelen inschakelen om wat meer inzicht in de bal te krijgen.

Na een eerste toernooi wennen aan de besturing, de clubs en de sport, waarbij ik geloof ik iets van twintig over par eindigde, kon ik eindelijk serieus mijn slag slaan. Elke bal biedt een nieuwe uitdaging en het is enorm goed te merken dat hoe vaak je een baan ook speelt, geen enkele keer hetzelfde is. Het is onmogelijk om je Wiimote op exact dezelfde manier vast te houden, de wind kan veranderen en je kunt natuurlijk per ongeluk gewoon een mishit krijgen. Dit merkte ik goed toen ik bij een toernooi kwam waar je het echt tegen iemand opneemt. Degene wiens bal het verst ligt is dan de hele tijd aan de beurt en het gaat niet om hoeveel slagen je nodig hebt om de hole te vinden, maar om hoeveel holes je kunt winnen. Dit is een belangrijk verschil, want het is nu niet erg als je één hole ongelofelijk verknalt met drie, vier of zelfs vijf boven par, het kost je maar één hole. Ik won het toernooi uiteindelijk, maar waar ik op dag twee op de eerste par-5 nog een schitterende Eagle sloeg, moest ik op dag drie genoegen nemen met par. Dit klinkt vervelend, maar het is juist een geweldige ervaring. Juist door de uitdaging voel je je zoveel beter wanneer je een birdie of zelfs een eagle weet te scoren. Zelfs een goede approach kan soms al genoeg zijn om even te glunderen.

Naast de gewone carrière kun je je ook nog gaan richten op een paar klassieke toernooien. Je mag het hierin opnemen tegen de groten der aarde zoals natuurlijk Tiger Woods. Elke baan biedt je een aantal uitdagingen en door deze succesvol af te ronden speel je nieuwe karakters en banen vrij om je mee te vermaken. Het zijn soms pittige uitdagingen die je golfskills tot het uiterste kunnen testen, maar het was voor mij niet de reden om de game te blijven spelen. Ook het Disc Golf klinkt als een waardevolle toevoeging, maar is in feite niks meer dan een simpele extra. Zeker in singleplayer is het stukken minder leuk dan daadwerkelijk een balletje slaan en na een paar potjes zul je waarschijnlijk de frisbee laten voor wat \'ie is.

In de multiplayer is er nog een hoop meer te doen. Naast het standaard spelen met iemand anders waarbij degene met de meeste holes of minste slagen de glorie mag ophalen zijn er ook opties om bijvoorbeeld met zijn vieren te spelen. Hierbij kun je dan kiezen om om de beurt te slaan, of juist de beste driver altijd te laten afslaan. Ook is het mogelijk om met teams tegen elkaar en toch met dezelfde bal te spelen. Ook zijn er minigames waarbij je tegenstander jouw slag moet verbeteren. Faalt hij dan krijgt hij een letter erbij. De eerste die bij TIGER uitkomt verliest. Daarnaast zijn er nog meer absurde mogelijkheden zoals Capture the Flag, Target2Target en Mini-Putt. Er is meer dan genoeg te doen en daardoor zal je je met PGA 10 zeker niet snel gaan vervelen.