Jammer genoeg kan ik niet anders concluderen dat ODB een zeer middelmatig album heeft afgeleverd met Osirus. Natuurlijk staan er wel wat uitschieters op zoals Pop Shots maar om nou een album te gaan kopen voor drie nummers lijkt mij iets teveel van het goede. Met nog geen 60 minuten op de klok is dit album ook erg kort en ik vind het een jammerlijk gemis dat er geen ènkel gastoptreden van een Wu Tang collega opstaat. ODB zat jammer genoeg in een neerwaartse spiraal wat duidelijk te merken is aan dit album en ik raad dan ook aan om lekker naar The Return To The 36 Chambers te gaan luisteren als je wilt genieten van enkele geniale nummers van deze man. Sowieso kun je alle solodebuutplaten van de Wu Tang leden zonder probleem opzetten en kun je dit album gerust laten liggen. Al met al krijgt dit album een magere 6 van mij.
