FR: Een Tijd voor Dronken Paarden

De film doet geen poging een echt verhaal te vertellen. Om de strekking van de film te kunnen volgen is niet veel nodig. Het is naar mening dan ook vooral een documentaire over het erbarmelijke leven in de Turks-iraanse grensstreek. Dat je desondanks toch altijd geboeid blijft komt doordat elke scene wel weer iets bevat dat je verbazing weet te schetsen.

In vergelijking met het gemiddelde Hollywoodspectakel wat onze bioscopen bereikt, is een tijd voor dronken paarden vooral een ontnuchterende film. Geen flitsende auto's afgewisseld met schaars geklede dames. Nee, in deze film worden muildieren van nauwelijks 1 pk afgewisseld met dik in- en volgepakte kinderen. Nergens kan regisseur Ghobadi worden beschuldigd van mooifilmerij. De beelden van het besneeuwde Koerdische berglandschap zijn weliswaar prachtig, maar dit staat geheel in teken van het schetsen van de barre omstandigheden waarin de kinderen pogen te overleven.

Het wat sentimentele gegeven van het verscheurde gezin wordt nergens hinderlijk, juist door de rauwheid van de film. Papa is dood, dus nu moet jij het gezin verzorgen. Klaar, niet zeuren. Toch, of misschien wel juist hierdoor is de film meeslepend. Erg sterk is de scene waarin Ajoub met zijn kostbare muilezel, op de vlucht voor een hinderlaag, in de sneeuw vast komt te zitten. ZIjn ezel wil niet meewerken vanwege de alcohol die het beest te drinken heeft gekregen om de bittere kou te weerstaan.

De nonprofessionele acteurs - waarvan drie van de kinderen uit één familie afkomstig zijn - vergroten de authenticiteit. Jammer dat de ouderen niet al te grote acteertalenten zijn (sommige zelfs erg slecht) maar dit wordt ruimschoots goedgemaakt door het voortreffelijke werk van de jonge acteurs. Vooral Ajoub is een erg sterk acteur. Het enthousiasme om te acteren was groot en zeker dat van de kleine Madi, die volgens de regisseur elke ochtend als eerste present was.


Conclusie:

Een tijd voor dronken paarden is een ongepolijste, pure film. Jammer dat dit soort films een uitzondering op de regel vormen. De Koerden hebben een mooi eerbetoon gekregen met deze film. Een 8 is ie voor mij zeker waard.