Vanquish

Het is even wennen
Het is een rare combinatie. Aan de ene kant presenteert Vanquish mooie beelden, vloeiende actie zonder enige vorm van hapering en een flinke uitdaging om die eindbaas te verslaan. Aan de andere kant houdt het vast aan ouderwetse gameplay-mechanieken. Hierdoor kan ‘Vanquish' blij vlagen verdomd pittig zijn. Hoewel het mogelijk is om je levenskracht te regenereren, en overal in het level wapens te vinden, helpt dit niet wanneer je meerdere flinke klappen van een eindbaas te voorduren krijgt. Bovendien zijn wapens niet onuitputtelijk en moet je dus wel een beetje zuinig met al het beschikbare wapentuig omgaan. Extra vuurkracht is te vinden in kanonnen die op vaste locaties in het level te vinden zijn. Ook hebben de Russen nog een voertuig laten staan van waaruit je kunt schieten. In deze demo kon ik niet voortbewegen met het voertuig, maar ik sluit niet uit dat dergelijke handelingen elders in de game wel mogelijk zijn. De kanonnen in het level kunnen gesloopt worden door de eindbaas, en de kogels die in het voertuig zitten, gaan op een gegeven moment ook op. Ondertussen moet je die eindbaas wel op heel erg specifieke plaatsen raken, zoals de achterkant van zijn linkeroorlel of knieholte. Dit is een manier van gamen die we bij schietspellen eigenlijk niet echt meer gewend zijn.

Voorlopig oordeel
Met Vanquish laat Platinum Games zich weer van haar goede kant zien. Deze actiegame is één groot knalfestijn en wordt gekenmerkt door een mix van oosters en westers gamedesign. Zo moet je de omgeving in je voordeel gebruiken, terwijl je de vijand op zijn zwakke plekken raakt. Iets wat belangrijk gaat zijn voor Vanquish is de hoeveelheid afwisseling die wordt geboden. Kamers met vijanden en eindbazen zijn leuk, maar wanneer dit trucje twaalf levels lang wordt herhaald, wordt het snel saai. Al hoeven we ons, gezien de reputatie van Platinum Games, hier waarschijnlijk geen zorgen om te maken.

Door: Robert Hoogendoorn - Novum ©