Tong's voetbalverhalen # 217
FC Volendam is een traditionele Ere-Eerste divisieclub. Ze staan niet voor niets bekend onder de naam "De Heen en Weer." De naam van de veerpond. Die laveerde op het water, zoals FC Volendam tussen deze twee divisies. Dit seizoen zijn ze weer in woelige baren en wateren. Nog woeliger dan vorig seizoen.
Het water staat aan de lippen en boegbeelden moesten vertrekken. Mede door de RVC onder leiding van een Veerman. Zelfs Wim Jonk en Jan Smit werden slachtoffer van de Volendamse dorpsmentaliteit. In het palingdorp moeten er immers koppen rollen als er boven het maaiveld wordt gepresteerd. Doe Maar Normaal, dan ben je bijzonder genoeg.
Er is echter één seizoen dat er nooit twijfel was of Volendam er in zou blijven. Sterker nog, er was uitzicht op Europees voetbal. In het seizoen 1989/1990 werden ze zesde in de Eredivisie. Eric Steltenpoel was één van de betere spelers. Wie kent hem nog ? Drie andere spelers zijn bekender van naam. Alex Pastoor, Frank/Pico Berghuis (de vader van) en Johan Steur (later Feijenoord). Dat waren belangrijke spelers. Zoals ooit de "ontslagen" trainer Wim Jonk, en de ex-Ajacied-en Feijenoorder Keje Molenaar in de Volendamse logboeken met hoofdletters werden vermeld.
Wie er ook belangrijk was, was een Amerikaan. Midvoor Peter Vermes was een immigranten zoon uit Hongarije. In 1956 vluchtten zijn ouders voor de Russische tanks. In 1990 keerde hij terug naar Amerika. Het land waar ie in 1994 voor zou spelen op het WK in hetzelfde land. Op datzelfde WK scoorde "Nederlander" Earnie Stewart de winnende treffer voor Amerika tegen Colombia. Daarna kwam ie op de cover van Sports Illustrated. Daar kan blonde Greetje uit de polder, in z'n wildste dromen, alleen maar op hopen.
Volendam werd dat seizoen zesde. Even opmerkelijk is het feit dat ze in de zes uit-en thuiswedstrijden tegen Ajax, PSV en Feijenoord ongeslagen bleven. Johan Steur ging daarna bij Feijenoord spelen. De naam van Peter Vermes kent vrijwel niemand meer. De zoon van Pico Berghuis, Steven, houdt tegenwoordig de familienaam in ere in het andere Oranje. Beiden international. Geel en rood maakt immers oranje. Gelukkig is-ie niet kleurloos. Wel weer een gemakkelijke prooi voor de zeis. Het Zeisterbos is voor niemand veilig.
tong80
