Tong's ode aan Ruud Geels
Ruud Geels, de meest ondergewaardeerde voetballer in Nederland ooit. Veel scorende spits, die speelde voor Ajax, Feijenoord, PSV, Anderlecht, Sparta en Club Brugge. Zijn doelpuntgemiddelde is vergelijkbaar met die van de Duitse legende Gerd Müller.
Gerd Müller werd de held van de WK-74 finale, terwijl bondscoach Rinus Michels bij een 2-1 achterstand Geels op de Nederlandse bank liet zitten en de onbekende middenvelder Theo de Jong in het veld bracht. Er wordt vaak gesproken over het feit dat rechtsbuiten René van der Kerkhof, in de rust de geblesseerde linksbuiten Rob Rensenbrink verving, terwijl de geniale linksbuiten Piet Keizer de bank warm mocht houden.
De grootste fout van Michels echter was de altijd scorende spits Ruud Geels niet als z.g.n pinchhitter te gebruiken. Een generaal van slag. Bereid de oorlog niet te winnen. De dochter van Ruud Geels zou later wél het slagveld als overwinnaar mogen verlaten. Wie de grootste knuppel was werd wel duidelijk toen ze als softbalster de ster van Oranje was. In 132 competitiewedstrijden voor de Amsterdammers scoorde Geels 123 maal. Hiermee werd Geels viermaal op rij topscorer van de eredivisie (seizoenen 1974/1975 tot en met 1977/1978). In één van de wedstrijden scoorde hij vijf doelpunten, tegen Feijenoord op 1 november 1975 (6-0). Van Hanegem zei later dat ie nooit zoiets had meegemaakt. 'Hij zweefde boven de lat uit.' Volgens de kromme.
Hij was in totaal 5 keer topscorer van de eredivisie. Speelde met de lolbroeken van Gaal, Advocaat en van der Gijp (nog zonder dildo op z'n voorhoofd) bij Sparta. In 473 wedstrijden als prof scoorde hij 318 doelpunten. Dat heel vaak met z'n hoofd. Zijn handelsmerk. Het ene doelpunt was nog fraaier dan het andere. Z'n wapperende haren als een huzaren haarstukje in ieders geheugen gepland. De snelheid van zijn handelen sprak boekdelen vol. Hij behoorde tot de Oranje-selectie tijdens het WK-1974, maar werd in geen enkele wedstrijd opgesteld. Hij speelde zelfs geen minuut. Later beschreef hij het verblijf in West-Duitsland als "de ergste weken uit mijn leven." Niet zozeer vanwege het niet spelen maar vooral door de dagelijkse pesterijen van het schijtlollige Ajax-duo Wim Suurbier en Ruud Krol (Snabbel en Babbel).
Een spits die tegenwoordig als eerste op het wedstrijdformulier van het Nederlands-Elftal zou worden gezet. Op zeker een internationale ster. Zou nooit 5 keer topscorer van Nederland zijn geweest. Vanwege bezigheden buitenshuis. Tegenwoordig is één jaar schitteren in Nederland genoeg voor een overtocht. Varend op het geldschip. Of kofschip, als kopspecialist. Op weg naar internationale roem. In Nederland koesteren we deze aimabel man, als nationaal kopbezit.
Ruud Geels is op zaterdag 18 november overleden op 75 jarige leeftijd aan de gevolgen van Alzheimer.
tong80
