Prettige Hemelvaart!
'Prettige Hemelvaart.' Het klinkt wat raar. Toch wens ik het u allen toe. Dat is best lief van mij, niet? Geef toe, soms ben ik allerhartelijkst. Soms ook niet. Moet u ook maar niet de hele tijd aan mijn kop zitten zeuren over onbelangrijke dingen. Er is niet veel belangrijk in dit leven, hoor. Maar dat wist u natuurlijk al. Of wacht, dat wist u helemaal niet. Als u het wel had geweten, had u niet de hele tijd aan mijn kop zitten zeuren over onbelangrijke dingen. Ik hoor u de vraag al stellen: 'Wat is er dan wel belangrijk in het leven?' Een opsomminkje.
Werk
Vroeger was dat zo'n beetje het belangrijkste dat er was. Soms nog. 'Hoe gaat het met jou?' 'Prima! Ik ben heel druk met werk.' Ik snap dat niet zo goed. Volgens mij heb je dan iets juist niet goed gedaan in het leven. Op feesten en partijen is ook vaak de eerste vraag die ik gesteld krijg: 'En wat doe jij?' Mijn antwoord is dan: 'Ik geef antwoord op onbelangrijke vragen.' Het lijkt wel alsof mensen alleen maar over hun werk kunnen praten. Als je dan geen werk hebt, ben je gauw uitgepraat.
In den beginne van mijn relatie met de Vrouw der Vrouwen was ik studerende. Vraag me niet wat het was dat ik leerde aan de Sociale Academie. Ondanks dat ik geen geld te makken had, ging ik wel mooi samenwonen met deze persoon, die niet al te lang daarna Vrouwlief werd. We betrokken een flatje. Vrouwlief was zelf net uitgeleerd en had een tijdelijke baan. Ik woog de laatste loodjes van mijn zinloze studie en ontving mijn diploma. Toen was ik plots werkloos. Hoppa. Na een weekje had ik voldoende uitgeslapen en ging ik op zoek naar een baan. Die was in mijn vakgebied niet te vinden. Dus meldde ik me aan bij een uitzendbureau of wat. Schoonmaken, verhuizen, proefkonijn bij TNO, in de bouw; u noemt het maar op en ik heb het gedaan. Rijk werd ik er niet van. Gelukkig ook niet. Ondertussen bleef ik wel solliciteren naar een vaste baan in mijn vakgebied. Die kwam er. Een dag of wat later was ik op een feestje.
'O, heb jij nu een vaste baan?' riep iemand enthousiast. 'Wat leuk. We hopen maar dat het nu een beetje beter met jullie gaat.'
Pardon? Had ik ooit geklaagd dat het niet goed met ons ging? Dus het gaat alleen maar goed met je als je een vaste baan hebt? Rare gedachte. Volgens mij werk je om te leven en niet andersom. Je werkt om geld te verdienen, waarmee je belangrijke dingen in het leven kunt doen. Nee, werk zelf is niet belangrijk. Belangrijk is wel dat je leuk werk hebt. Heb ik leuk werk? Ik heb een paar nieuwe werkplekken. Zijn die belangrijk? Neen. Toch heb ik het de hele tijd erover. Dat is dan wel weer leuk.
Gezondheid
'Als het maar gezond is,' antwoordt menigeen op de vraag of het kersverse kindje een jongetje of een meisje moet gaan worden. Een gezond en afstotelijk monster, daar neemt men kennelijk genoegen mee. (Gelukkig kun je bij de groenteboer op de markt van die papieren zakken krijgen die je over het hoofdje heen kunt trekken.)
De meeste gezondheid kun je tegenwoordig kopen. Schoonheid ook. Dus zo belangrijk zijn die niet. Ja, als je bijna dood gaat van de nare ziektes, dan is gezondheid wel van belang. Ik weet ook niet wat ik hiermee wil zeggen. Soms is gezondheid stiekem toch een groot goed.
Toen ik aankomend papa was, kreeg ik de vraag natuurlijk ook gesteld: 'En wat hoop je dat het wordt? Een jongetje of een meisje? Ach, als het maar gezond is, hè?'
'Nee,' antwoordde ik dan. 'Ik hoop dat het een jongen wordt. Als het toch een meisje is, gooien we het weg.' Dat moet je 's zeggen; kun je lachen. Maar vaker zei ik: 'Wat nou gezond? Als het maar gelukkig wordt!'
Geluk
Is geluk dan belangrijk? Ik denk het. Ik ben er al zevenenveertig jaar naarstig naar op zoek. Wat het precies is, dat weet ik niet. Ik weet wel dat ik me mijn geluk pas realiseer na een periode van minder geluk. Ik bedoel: je weet pas wat een lekkere maaltijd is, als je eerst stront hebt gegeten. Ik tel mijn zegeningen dagelijks. Toch kun je die zegeningen pas tellen, als je eerst ook een bak ellende hebt meegemaakt.
Een bak ellende
Is een bak ellende belangrijk? Ja. Zeg dat ik het gezegd heb. Zonder ellende in je leven kom je nergens. Ellende is niet erg. Ik zeg niet dat ellende leuk is; ellende kan ronduit kut zijn. De goede kant van ellende is, dat je eruit kunt komen. Je kunt het oplossen. Of ermee leven. Daar word je beter en gelukkig van. Voorbeeld? Voorbeeld: ik heb een rotjeugd gehad. Of wacht, ik heb helemaal geen rotjeugd gehad. Integendeel. Tuurlijk, er gebeurde wel eens wat. Maar dat is niet bijzonder. Door alles wat ik heb meegemaakt, ben ik de prachtige persoon geworden die ik nu ben. Nee, ik ben blij dat ik het heb meegemaakt. Een ander voorbeeld: Vrouwlief had kanker. Niet fijn. Toen ze er middenin zat, was het een bak ellende. Nu is het voorbij. Gelukkig. Hoe raar het ook klinkt: het was ook goed om mee te maken. Het heeft ons ook veel gebracht en gegeven. Al was het maar het inzicht dat werk niet belangrijk in het leven is. Sinds de ziekte van Vrouwlief ben ik me meer bewust van mijn geluk.
Terug naar geluk
'Geld maakt niet gelukkig,' hoor je soms. Meestal is het iemand die zelf nooit iets heeft hoeven doen en de poen met koffers tegelijk in de schoot geworpen heeft gekregen, die dit zegt. Met een dikke kar onder mijn reet en een schofterig prijzige whisky in mijn poten durf ik het ook wel te zeggen. Nee, geld maakt niet gelukkig. Is dat wel zo? Wat hoort er dan wel bij geluk?
Geld
Met geld kun je geluk kopen. Als je het slim aanpakt, tenminste. En hoe kom je aan geld? Door het te jatten kom je in de bak en daar word je niet gelukkig. Door te gokken of te beleggen? Bij gokken is de kans groter dat je nog meer geld verliest, dus dat zet geen zoden aan de dijk. Bij beleggen moet je eerst geld hebben en dat hadden we nou juist niet. Door te werken, dan? Is werk toch weer belangrijk. Dit stukje van de column moet u maar even vergeten. Terug naar geluk.
Nog een keer terug naar geluk
Wat is geluk? Geluk is gelul. Wat de een gelukkig maakt, maakt een ander suïcidaal. Neem bijvoorbeeld de muziek van Jan Smit, Frans Bauer en Nick&Simon. Daar wilde ik het bij laten. Ik wil deze column leuk houden.
Wat zijn dingen die bijdragen aan geluk? Leuk, ik mag weer nieuwe kopjes aanmaken.
Een hobby
Doe iets wat je graag doet. Dat bevredigt een behoefte en het maakt een of ander stofje in de hersenen aan, waardoor je je lekker en gelukkig voelt. Of het nu suikerzakjes sparen is of een bergwand beklimmen: als het je pleziert, is het goed. Ga desnoods malle stukjes schrijven. Wel uitkijken met al te riskante sporten. Ook wurgseks is niet aan te raden. Over seks gesproken. Wat ook kan bijdragen tot het gevoel van geluk is:
Een beetje leuke seks
Zorg ervoor dat je wat lol beleeft aan je lichaam en aan dat van een ander. (Maar houd het wel enigszins geciviliseerd. Soms ruik ik wel eens dingen op internet waarvan ik toch hoop dat een toekomstige beschaving die nooit zal opgraven.)
Drank en spijzen
Een smakelijke maaltijd met een goed glas, wat kan dat toch lekker zijn, zeg. Zeker als er ook nog eens leuke en belangrijke mensen meedoen. Kook eens een uitgebreid etensmaal voor elkander. Kies de beste ingrediënten en laat de pot lekker stoven. Weg met de snelle en smakeloze hap! Als je op verpakkingen leest hoe nep alles is, dan verbaast het mij wat we allemaal in onze muil durven te proppen. Zo zinloos is het leven toch ook weer niet. Ga voor echt, ga voor puur en ga voor eerlijk. Geniet van de rust en van elkaar. Wat dat betreft is het toch een soort groepsseks.
Feest
Zie het leven als een feest en je kunt je geluk niet op. Organiseer zelf ook eens een feest. Zelf vind ik iedere dag wel een reden om een feest te geven en te vieren.
Een feest met veel drank en spijzen, gespaarde suikerzakjes, een bergwand beklimmen en een beetje leuke seks is natuurlijk helemaal fantastisch.
Conclusie: maak plezier
Zo. Nou, dit was het wel zo'n beetje. Belangrijk was het allemaal niet. Net als Het Leven Zelve. Als u maar lol heeft gehad. Rest mij nog het volgende.
Ik wens u allerhartelijkst een prettige Hemelvaart. En mijzelf ook. Ik vier tenslotte vandaag ook nog 's mijn verjaardagsfeest. Wie komt er met me neuken?
-
Apeldoorn, 17 mei 2012