Trouwen op huwelijkse echtscheidingsvoorwaarden
Mijn buurmeisje trouwt vandaag. Ze woont allang niet meer thuis, maar vannacht heeft ze als vanouds doorgebracht in haar ouderlijk huis. Al vroeg rijden er autootjes af en aan met bloemen, ballonnen, de kapster, de fotograaf en de dame van de make-up. Een paar uur later is het zover. Haar aanstaande man komt in een witte limousine met chauffeur voorrijden, onwennig in zijn driedelig pak met strop stapt hij uit en loopt met grote stappen naar de voordeur om aan te bellen. De fotograaf is nog net op tijd om hem tegen te houden. Want elk van deze unieke gebeurtenissen moet zorgvuldig op de gevoelige plaat vastgelegd worden. Dat is namelijk leuk voor later. Hij moet 3 keer opnieuw aanbellen voordat de fotograaf tevreden is. Dan is het afwachten. De deur gaat open. Het is de gespannen vader van de bruid. ‘Ze is bíjna klaar’ is zijn boodschap en de deur gaat weer dicht. Vervolgens gaat de deur weer open, de fotograaf staat in standje ‘opperste paraatheid’ en… de moeder van de bruid komt naar buiten. ‘Ze komt eraan, hoor’, zegt ze nerveus. Ik zie de bruidegom bedenkelijk kijken; “Ze zal toch nog wel willen?” En dan dat moment; de bruid verschijnt, in vol ornaat als een prachtige prinses. De bruidegom kijkt haar stralend aan. Zij is voor hem de mooiste, de leukste, de liefste, de grappigste en de enige vrouw op aarde. In ieder geval vandaag.
Nu zou het natuurlijk fantastisch zijn als ze het sprookje waar konden maken met een lang en gelukkig leven samen. De realiteit is echter dat 40% van de huwelijken uiteindelijk strandt. En een echtscheiding is bepaald geen pretje. ‘Je leert elkaar pas echt kennen als je gaat scheiden’ heb ik me laten vertellen. Net als bij je huwelijk kom je in een emotionele achtbaan terecht en moet er een hoop geregeld worden, maar dan nèt even anders.
De verenigingen van echtscheidingsbemiddelaars en notarissen vinden daarom dat de overheid geliefden beter moet voorlichten over de risico’s van een huwelijksovereenkomst. Ze denken daarbij aan onheilspellende Postbus 51-spotjes en waarschuwende dvd’tjes en brochures om mee te geven als mensen in ondertrouw gaan. Het is hun bedoeling dat je voordat je in het huwelijksbootje stapt alvast met elkaar bespreekt hoe je de eventuele scheiding gaat regelen. Met name de financiële rompslomp. Volgens Dhr. Van Mourik, bekend hoogleraar notarieel recht, is het huwelijk namelijk niets anders dan een puur zakelijke verbintenis en een organisatiemodel van het gezamenlijke huishouden. En zakelijke verbintenissen brengen nu eenmaal een aantal gevaren met zich mee. Notarissen hebben al niet bepaald het imago de meest warmbloedige en romantische types te zijn. Ik begin te begrijpen waarom. Maar het is op zich wel een filantropische daad dat ze ons voor datgene willen behoeden, waar zij hun goedbelegde boterham mee verdienen. Of zou er een addertje onder het gras zitten? Natuurlijk. Ze adviseren ons namelijk de overheid verantwoordelijk te stellen voor je financiële malaise na de scheiding, omdat zij je vooraf niet genoeg op de gevaren heeft gewezen. En áls je toevallig iemand zoekt voor juridische ondersteuning …..juist ja.
Ik kan me voorstellen dat je tegenwoordig niet meer in gemeenschap van goederen trouwt en ook dat je zaken vastlegt als er een bedrijf of veel geld in het spel is. Maar als je gaat trouwen om de juiste redenen, dan ga je er toch van uit dat je bij de gelukkige 60% hoort. En of dat tegen beter weten in is, dat zal dan later wel blijken. Zijn er echt mensen die voor hun huwelijk al afspreken of ze hun scheiding gaan bezegelen met een feestje bij de McDonald’s, een high tea of een Braziliaanse party? Of die de dagen voor hun co-ouderschap alvast verdelen voor de kinderen die er nog niet zijn? Die, voor de zekerheid, bijhouden op wiens inboedellijstje de zojuist aangeschafte magnetron komt te staan? Het lijken me bizarre gesprekken. En dan vervolgens, na de huwelijksaankondiging, berichtjes moeten versturen met een tekst als ‘ons huwelijk gaat helaas niet door omdat we het niet eens konden worden over de echtscheidingsvoorwaarden’. Lijkt me niet. Ondanks alle cijfers blijven we geloven in de liefde. Liefde kleurt alles mooi. En soms te mooi. Maar dat zien we dan wel weer.
