Comebacks in de sport
Sommige sporters vinden het na hun carrière genoeg. Als ze stoppen, dan stoppen ze ook echt. Andere sporters niet. Bij hen gaat het na verloop van tijd weer kriebelen. Ze worden trainer, ploegleider of iets anders in de sport, of ze gaan toch weer op het hoogste niveau sporten. Een comeback. Waarom besluiten ze daaartoe? Ik denk dat dit het beroemde zwarte gat is, hetzelfde waar gepensioneerden wel in terecht komen. Als je jarenlang, dag in, dag uit in een streng ritme van training en wedstrijden zit, is het moeilijk opeens een 'normaal' leven te leiden. Er zijn ook sporters die op relatief jonge leeftijd stoppen. Vaak is het een plotselinge beslissing, maar ze komen daar ook redelijk snel weer op terug.
Morgen begint op het heilige gras van Wimbledon het mooiste Grand Slam tennis toernooi ter wereld. Dan kan Justine Henin nogmaals proberen dit prestigieuze toernooi op haar naam te schrijven. Dit is haar nog nooit gelukt en het leek haar ook nooit meer te gaan lukken toen ze op 28 mei 2008 haar afscheid van de professionele tennissport aankondigde. Een onverwacht afscheid, misschien net zo onverwacht als de dag dat ze haar comeback aankondigde in september 2009. De mooiste backhandslag van het circuit kwam weer terug. Een comeback die tot nog toe redelijk succesvol is verlopen. Wat heet, in haar eerste Grand Slam toernooi na haar comeback, het Australian Open, kwam ze direct in de finale te staan. Die verloor ze weliswaar van Serena Williams, maar het gaf aan dat ze weer terug was en zeer sterk. Of ligt het aan het gebrek aan tegenstand?
Die andere Belgische, Kim Clijsters, had het jaar ervoor haar comeback gemaakt na twee jaar afwezigheid. Op 26 maart 2009 vertelde ze weer te gaan tennissen. Ze speelde een aantal exhibitiewedstrijden, waaronder de opening van het nieuwe Wimbledon stadion en haar eerste officiële WTA toernooi begon op 10 augustus in Cincinnati. Op 31 augustus begon de US Open, die ze verrassend genoeg nog wist te winnen ook. Niet gek als je met een wildcard mee mocht doen, minder dan een maand na je rentree. Inmiddels hebben beide Belgische speelsters begin dit jaar al een finale tegen elkaar gespeeld in Brisbane, die door Kim werd gewonnen. De vraag is of beide speelsters nu zo enorm goed zijn, of dat de tegenstandsters, behalve Serena en in mindere mate Venus Williams, nu zo'n stuk minder van niveau zijn. Kim en Justine zijn erg goed, maar de rest is toch duidelijk een heel stuk minder.
Dat probleem speelt al langer. In 1994 nam Martina Navrátilová afscheid van het professionele tennissen in het enkelspel op een leeftijd van 38 jaar en het jaar erna ook in het dubbelspel. Op dat moment had ze zesenvijftig Grand Slam titels in het enkel-, dubbel- en gemend dubbelspel. In 2000, op 44-jarige leeftijd kondigde ze onverwacht haar comeback aan. Ze zou weer dubbeltoernooien gaan spelen. Men was op voorhand sceptisch, maar in 2003 won ze de gemengd dubbel finale van de Australian open en Wimbledon. Met die laatste titel evenaarde ze het record van de legendarische Billy Jean King; 20 Wimbledon titels. In 2004 bereikte ze ook de finale van de Olympische Spelen. Haar definitieve afscheid kwam op 9 september 2006, met het winnen van de gemengd dubbel finale van het US Open, haar 59e Grand Slam titel.
Wie dit jaar ook zijn comeback maakte is Michael Schumacher, vier jaar nadat hij gestopt was. Maar dat is tot nog toe niet echt een succes gebleken. Vorig jaar na het ongeluk van Felipe Massa was er sprake van dat hij de opengevallen plaats bij Ferrari in zou nemen, maar hij was niet fit genoeg. Hij had teveel last van zijn nek, die geblesseerd was geraakt bij een motorongeluk. Dit jaar begon hij echter bij Mercedes, een Duitser in een Duitse auto, dat moest wel een succes worden. Het pakte echter anders uit. Slechts twee keer in de afgelopen acht races heeft hij meer punten behaald dan zijn teamgenoot Nico Rosberg, die al twee keer het podium heeft gehaald. Rosberg heeft ook meer dan twee keer zoveel punten als Der Michael.
Nu is de Formule 1 een mechanische sport en ben je erg afhankelijk van je materiaal. Is de auto niet snel of betrouwbaar, dan kom je nergens. Als je echter door je teamgenoot om de oren wordt gereden dan is dat toch wel een teken aan de wand. Schumacher zou een contract hebben voor drie jaar bij Mercedes, ik moet nog zien of hij het uitdient. Als recordhouder met zeven Formule 1-titels zal het niet leuk zijn om te moeten strijden voor plaats acht tot en met twaalf. Dat het wel kan, bewees Alain Prost, die in 1992 een jaartje ertussenuit was gestapt en in 1993 weer terugkwam en prompt de wereldtitel voor zich opeiste. Daarna stopte hij definitief als coureur. In de leeftijd zit niet veel verschil. Prost was 38 bij zijn comeback, Schumacher 41.
Een coureur op twee wielen die twee keer een comeback maakte is Lance Armstrong. De eerste keer was niet vrijwillig, eind 1996 werd er bij hem teelbalkanker geconstateerd met uitzaaiingen naar longen en hersenen. Na zware operaties en chemotherapie keerde hij in 1998 weer terug in het peloton, naar later bleek sterker dan ooit. Hij won van 1999 tot 2005 zeven keer achter elkaar de Tour de France. In april 2005 kondigde hij aan dat de Tour van 2005 zijn laatste wedstrijd zou zijn, hij ging zijn fiets aan de wilgen hangen. Kennelijk was dat geen prettige aanblik, want in september 2008 kondigde hij aan weer te gaan fietsen. Hij had er twee redenen voor, aandacht vragen voor de kankerproblematiek en om te bewijzen dat hij dopingvrij rijdt.
De geruchten dat hij doping gebruikt maar nooit betrapt is, hingen constant om hem heen. Deze werden in 2010 weer heviger. Floyd Landis, in 2006 de opvolger van Lance als tourwinnaar, maar een week later betrapt op het gebruik van doping en uiteindelijk uit de uitslag geschrapt, beschuldigde oud ploeggenoot Armstrong van dopinggebruik. Hij stelde zelfs dat hij betrapt was, maar dat hij samen met ploegleider Bruyneel, UCI president Hein Verbruggen omgekocht heeft om het in de doofpot te stoppen. Uiteraard werd dit ontkend door alle partijen. Of hij echt doping gebruikt heeft, of mensen heeft omgekocht of niet zal de toekomst uitwijzen. In diezelfde toekomst zullen we weten of hij de Tour nogmaals kan winnen, op 3 juli staat hij in Rotterdam aan de start van de 97e editie. Vorig jaar bij zijn eerste Tour na zijn comeback werd hij derde. Niet slecht voor een achtendertig-jarige.
