Op weg naar het WK: Het middenveld (2)
Nog 104 dagen en dan is het zover. Het Nederlands Elftal moet laten zien wat het waard is op het WK in Zuid-Afrika. In het eerste deel van deze serie adviseerde ik Bert en de verdedigers hoe ze zich moesten voorbereiden op het komende WK. Het kwam erop neer dat onze verdedigers meer ballen moesten tonen en dit leidde tot sommige verontwaardigde reacties. Sommigen wilden mooi voetbal in plaats van een heftige veldslag. Nou, ik ga ze in dit deel hun zin geven, want het middenveld is aan de beurt. En laat het nou net zo zijn dat ons middenveld overloopt van creativiteit.
De verdedigers in een ploeg zijn er om beentjes te lichten. Vrouwen en kinderen eerst. Maar daarmee alleen win je natuurlijk geen wedstrijd. Creativiteit is noodzakelijk. Gelukkig hebben we die. Ik noem een Sneijder, een Van der Vaart en een van Persie. Laat het nou zo zijn dat onze bondscoach besloten heeft om in een zogenaamde 4-2-3-1 formatie te spelen. Dit systeem is namelijk geschikt om tegen elk ander systeem te spelen, aldus de bondscoach. Dit levert echter wel een hels probleem op. Er is namelijk maar één plaats voor een aanvallende middenvelder. En wie moet die gaan bezetten?
De twee verdedigende middenvelders zijn inmiddels wel duidelijk. Uit de afgelopen interlands is te concluderen dat Nigel de Jong en Mark van Bommel deze posities gaan bezetten. Zij moeten het verdedigende blok versterken om vandaar uit voorzichtig naar voren te spelen. Persoonlijk zou ik maar één verdedigende middenvelder opstellen, want dan heb je plaats voor twee aanvallende middenvelders. Er ontstaat dan een zogenaamd 4-3-3 formatie met de punt naar achter, aldus het trainersboekje pagina 32, artikel twee. Maar Bertje’s wil is wet, dus ik houd me vast aan het 4-2-3-1 systeem.
Zoals gezegd, wie moet de positie van aanvallende middenvelder gaan bemannen? Sneijder speelt de laatste tijd goed, maar hij zit vastgeplakt aan die Yolanthe. Gelukkig heeft de KNVB besloten om geen spelersvrouwen te laten meenemen naar Zuid-Afrika. Praktische redenen lagen hieraan ten grondslag, we spelen immers in drie verschillende steden op grote afstand. Maar ik weet wel beter. De KNVB wil gewoon af van die ‘Yolanthe-types’ die moord en brand schreeuwen als hun man onderuit geschoffeld wordt, om vervolgens uit medelijden de hele selectie een beurt te geven. Goede reden. Niets mis mee. Kortom, Wes zonder Yo is een reële optie.
Van der Vaart is een ander verhaal. Hij speelt momenteel niet wekelijks bij de Koninklijke en mist daardoor wedstrijdritme (hoewel hij betrokken was bij twee goals afgelopen weekend). Dit kan in de komende periode veranderen, maar het feit is ook dat Rafael regelmatig last heeft van pijntjes. Robin van Persie heeft daar ook last van. Hij is het vaakst geblesseerd van alle drie, maar als hij eenmaal fit en in topvorm is dan móét hij spelen. Hij heeft snelheid, een fluwelen techniek en heeft een prachtig schot in de benen. Als hij en Sneijder fit zijn, dan kan hij nog eventueel op de rechtsbuiten positie terecht, maar daar kom ik in het volgende deel op terug, want dan is de voorhoede aan de beurt.
Moeilijk. Heel moeilijk, zelfs. Luxeprobleem. Het middenveld is niet voor niets het zorgenkindje van onze bondscoach. Te veel spelers voor dezelfde positie, te veel ego’s, te veel lastige keuzes. Ik ben benieuwd hoe Bert dit gaat oplossen.
