Hoeren, we kunnen niet zonder ze
Niemand in jouw omgeving is ooit naar een hoer geweest en jij (of jouw vriend) al helemaal niet. Toch? Nee natuurlijk niet. Niemand gaat ooit naar de hoeren, stel je voor zeg. Maar intussen gaan er miljarden en miljarden om in de business.
De hoer is welbeschouwd een van de belangrijkste beroepsgroepen in de wereld. Ja, een huisarts heb je nodig, een advocaat ook, verder kunnen we niet zonder leraren of vakkenvullers en een buschauffeur is ook onmisbaar. Maar zonder de hoer zou het snel zijn afgelopen met de maatschappij zoals wij die nu kennen.
Even de zaken op een rijtje. Seks is na eten en drinken de belangrijkste levensbehoefte die we kennen. Zonder eten gaan we dood, zonder drinken hebben we ook niet lang te leven. Goed, zonder seks overleven we het wel, maar niet van harte. Seks met een ander is iets dat helend is voor alle wonden, spanningen wegneemt, je rust geeft. Oké, seks kun je ook alleen hebben, maar het huidcontact, de interactie, het plezier. Dat maakt seks met twee of meer personen nou zo uniek.
Hoeren voorzien in de behoefte. Zonder de mogelijkheid voor seks met een wildvreemde zouden er meer verkrachtingen zijn, zowel buiten als binnen het huwelijk. Zoals ik al zei, seks is net zo belangrijk als eten en drinken, dat doe je ook wel eens zonder je partner. Dus een hoer zou in principe niet zo bedreigend moeten zijn voor echtgenote. Want er is geen verliefdheid in het spel, het is puur de ontlading en daarna is je hoofd weer leeg en kun je verder met waar je dan ook mee bezig bent. Huwelijken gaan niet altijd kapot door bezoeken van manlief aan hoeren, ze worden er soms ook door gered. De man kan immers zijn seksuele spanning kwijt en kan zich daardoor beter concentreren op zijn werk en familie. Misschien voelt hij zich schuldig en doet hij nog eens extra zijn best. Niet dat ware liefde niet bestaat, natuurlijk wel, en eeuwige trouw ook, maar zolang er mannen en vrouwen zijn die daar anders over denken zijn hoeren ondenkbaar in deze wereld.
Daarom is het zo raar dat hoeren zo laag op de maatschappelijke ladder staan. Sterker nog, ze worden gezien als uitschot, smerige wijven die je het beste ver weg kunt stoppen, daar waar het daglicht het niet kan verdragen. Daar waar kinderen niet komen, waar normale mensen zich niet laten zien.
Dus worden ze weggestopt op de Achterdam, het Spijkerkwartier of de Wallen. In steegjes achter rood verlichte ramen. Pijpen en neuken, 35 tot 50 euro. Je krijgt er gratis een standje bij en je bent 20 minuten binnen. Meestal sta je na 10 al weer buiten. Meer tijd heeft de gemiddelde man niet nodig. En na het orgasme trek je de deur achter je dicht en ga je verder met waar je mee bezig was. Alsof je een stuk pizza of een hot dog hebt gegeten bij de snackbar. Maar de man kan er wel weer tegenaan, op zijn werk of thuis.
Ooit zag ik er een boeiende documentaire over. Tijdens een rondleiding over de Wallen met die arts van Medisch Centrum West stond een meisje de bezoekers te woord. Ze was Nederlands en deed het voor geld, haar vriend wist ervan en ze praatten er thuis ook over. Ze werkte van elf tot zes en dan ging ze naar huis om eten te koken.
‘Het is ook erg grappig werk’, vertelde ze. ‘Je ziet vaak dezelfde mannen, en om dezelfde tijd. Met de fiets of een hondje, smoesjes om even weg te kunnen en dan snel seks te hebben. Je ziet mannen schuchter door de steeg lopen. Het hoofd weggestopt in de kraag, om maar niet herkend te worden. Het verdient goed en in feite doe ik hetzelfde als ieder ander, namelijk mijn tijd en vaardigheden beschikbaar stellen. Alleen ben ik eigen baas, bepaal mijn eigen werktijden en verdien goed.’
Waarom daar moeilijk over doen? Voor haar was het werk, geen seks, er komt geen liefde bij kijken, het is puur een dienstverlening. En voor de man een behoefte die hij wil vervullen. Als je honger hebt ga je eten kopen, als je dorst hebt ga je wat te drinken halen. Nu wil je seks en voor 50 euro heb je dat. Het was niet meer en niet minder dan een zakelijke overeenkomst. Ik bedoel, je kunt als man ook een kroeg of discotheek binnenstappen en 50 euro aan een meisje besteden maar na 8 bessen en 12 breezers weet je nog niet of je mag neuken. Bij een hoer mag je dat wel, meteen zonder gezeur of twijfel. En twintig minuten later sta je weer buiten, weer helemaal fit om de wereld tegemoet te treden.
Hoeren, we kunnen er niet zonder. Wat mij betreft stijgen ze vandaag nog op die maatschappelijke ladder, met stip op nummer één. Het is een eerlijk beroep. Wat je ziet is wat je krijgt, nou, van welke beroepsgroepen kun je dat nog meer zeggen?
