Held Voor Een Moment
De Grotenberge en de Rekelberg vallen hem mee. Op reserve neemt hij de klimmetjes. Boven zijn hoofd hoort hij een helikopter vliegen. Zijn ploegleider vertelt dat de TV uitzending zo gaat beginnen en dat zijn voorsprong blijft oplopen. Gesterkt door dat nieuws zet hij nog eens aan en is zijn angst voor de Molenberg verdwenen. Heel rustig rijdt hij over de kasseien. De klim is slechts 325 meter lang, maar verschrikkelijk stijl.
Het is kwart over 1 en ik zet de tv aan. Alle afspraken voor vanmiddag heb ik afgezegd, want vandaag wordt de ronde van Vlaanderen verreden. Vandaag heb ik besloten voor het commentaar van Nelissen en Smeets te kiezen. Normaal gesproken is het commentaar op de Belg prettiger, maar het regent en ik hoop op een aantal mooie anekdotes van Jean. Vooraan rijdt een mij onbekende renner de Molenberg op.
Bij de Wolvenberg is zijn voorsprong opgelopen naar ruim elf minuten en het peleton begint wat vaart te maken. Zijn ploegleider verteld hem dat de sponsor zeer verguld is met deze media-aandacht en dat er een mooie bonus in het verschiet ligt als hij nog een uur in beeld kan blijven rijden.
De renner is inmiddels aan de voet van de Oude-Kwaremont aangekomen. Nu gaat de race pas echt beginnen. De regen heeft de kasseien glad en gevaarlijk gemaakt en vanuit het peleton worden opgaves gemeld van verschillende renners. Mart en Jean hebben het over helden van vroeger en ik hoor de stukjes over Van Hooydonck en Vanderaerden aan. Mijn respect voor de jonge renner begint te groeien. Hij rijdt al een tijd voorop in dit barre weer. Ik probeer me in zijn gedachten te verplaatsen
Waarom gaat iemand er na 54 kilometer al vandoor? Natuurlijk is het mooi om vooraan te rijden in Vlaanderens mooiste, maar even demareren, dan voor 5 minuten dromen van de eindoverwinning en je dan weer laten terugzakken in het peleton lijkt mij voldoende. Maar deze kerel blijft stug doorzetten en opgeven lijkt niet in zijn woordenboek voor te komen.
De Koppenberg, de Steenbeekdries en de Taaienberg heeft hij achter zich gelaten, maar van zijn eens zo grote voorsprong zijn nog maar drie minuten over en je ziet hem pijn lijden. Met een beetje geluk blijft hij de komende twee hellingen nog voor op het jagende peleton, waar Van Petegem, Bettini, Van Heeswijk en natuurlijk Museeuw hun mannen de opdracht gegeven hebben het gat dicht te rijden.
En jawel hoor, na de Eikenberg en de Boigneberg rijdt hij nog steeds voorop. Een prestatie van formaat en de sponsor van de renner heeft live in de uitzending beloofd dat hij een dikke bonus zal krijgen. De Foreest en de Steenberg mag hij ook nog alleen over, maar in Sint-Kornelis-Horebeke is zijn sprookje over, op 35 kilometer van de aankomst is hij teruggepakt, na een verbluffende solo van 165 kilometer. Hij krijgt een schouderklopje van een aantal mensen. De finale kan beginnen maar zonder de held van de dag. Na afloop wil iedereen zijn verhaal horen, de winnaar is minder interessant dan de held.
Nu is dit een fictief stukje, maar het geeft wel de essentie van het wielrennen aan. Mensen zijn op zoek naar helden. Dat is het mooie aan de voorjaarsklassiekers, daarom staan er miljoenen Belgen langs het parcours. Vandaag gaat de wereldbeker van start met Milaan – San Remo, maar over 2 weken begint het pas echt met de Ronde Van Vlaanderen. Daar komen nieuwe helden bovendrijven.
Doe ook mee met de FOK! Wereldbekermanager
