Column: De donkerbruine maand
Op 4 januari bezoek ik jeugdgevangenissen om te kijken of er dit jaar misschien wèl te praten valt met de groep 5 tot 10-jarigen.
Op 6 januari sla ik met succes een foutgefokte kippenbout, een civet-loempia en een sigaret af, en zonder geweldpleging.
Op 7 januari zie ik mijn kersverse echtgenote (mijn homosessieve kantjes had ik op 31 december al weggeslepen) met de buurman van hoppa gaan en moet ik mijn G.V.D(ata) een beetje bijstellen.
Op 9 januari raap ik op straat burgergehoorzaam een weggegooide sigarettenpeuk op maar laat 'm per ongeluk weer vallen, hetgeen een agent ziet.
Op 10 januari sta ik op een perron naast de rookpaal mee te roken om mijn eigen rookvervuilingsgedrag van 25 jaar goed te maken.
Op 11 januari bel ik de kliklijn, om inzicht in de categorieën te krijgen.
Op 12 januari word ik tijdens een demonstratie Redt de Muskusrat door de ME in mijn oorlel geschoten, omdat ik de enige demonstrant ben en dus vooraan loop.
Op 13 januari verander ik G.V. 5 in 'Gij zult van hoppa gaan met de vrouw van de buurman', want ik ben in gemeenschap van goederen getrouwd, tenslotte.
Op 14 januari vertel ik Martin Simek en zijn luisteraars hoe nieuwjaarspositivo ik me voel, dat ik gewoon compleet uit de voegen van mijn goede voornemens zit te barsten, januari is een FANTASTISCHE maand, jubeljoepie, 2003 was een beetje mineurderig maar 2004 gaat voor mij helemaal Hoppa worden! Op 15 januari wiebel ik op de reling van de Van Springenoordbrug.
De meeuw die ik van zijn plaatsje beroofde cirkelt nijdig rond en bestookt me met kruisraketten-software. Hij lijkt speciaal te mikken op het aambeeld wat ik om mijn nek heb gehangen.
Ik ben niet de eerste. De reling staat over de hele lengte vol.
"Ik ben het zat om op Roseanna Baer te lijken", zegt het smaakvol geklede skelet met de scheepsketting om haar nek naast mij op doffe toon.
Ik blik opzij. De wind giert door haar heen.
"Ik nam me voor milieubewust te zijn in 2004", zegt de man rechts van me somber. Hij is bezig zijn enkels aan elkaar te tapen en heeft mij gevraagd zijn polsen te doen want hij mist teveel vingers. "Met wat ik aan vuurwerk afstak heb ik de rest van de ozonlaag weggeblazen."
"Wat dacht je van mij?" hoor ik een derde klagen. Hij buigt voorzichtig voorover en betikt het snelcement in zijn voetenbadje, richt zich weer voorzichtig op. "Wil ik als directeur van de ENG Group mijn zakken legaal vullen, blijkt dat ook niet te kunnen. Ze zitten nog barstensvol van vorig jaar. Die Armani-zakken sucken, maar duidelijk niet genoeg."
"En ik weet niet meer hoe ik m'n drie pakjes per dag op krijg als roken alleen nog maar thuis mag! Waar ik dat ook niet mag!" jammert een vierde, een megajoint rollend om het spartelen straks wat af te zwakken.
"...En tegen mij zei de dokter: Als jij 2005 met nog wat hersencellen intact wil halen, stop dan onmiddellijk met je Idols homepage!" snottert een vijfde.
"-Mijn psych zei dat ik dringend af moest kicken van mijn opblaaspop Jerney! Ik wil dood!"
"Kelly Osbourne wordt het stijlicoon van 2004! Ik wil nog doder!"
"En u?" snikt een vrouw in een afgekraakte Stella McCartney creatie en met een gecastreerde chihuahua op de arm. Het gietijzeren kluifje aan de roze strik is bezig hem te wurgen.
"Ik?" reageer ik. "Nou...het is toch een trend? In januari depri zijn. Ik heb altijd depri willen zijn. Ergens bij willen horen."
"Wat maakt het uit", snuift een man die me bekend voorkomt. "Ik ging netjes gekleed tegenover een schrijfster zitten om een nieuwe lifestyle te lanceren; 'De Geinige Politicus'. Ze misquotte me: De Geile Politicus.
"Geen moer maakt het uit", beaamt een tiener met een ABORT PUBERTY
t-shirt. Twee jeugduitbarstinkjes op de kin en geen directe noodzaak voor een beugel! Heel even schaam ik me voor mijn eigen mineurtjes.
"Het was vorig jaar al drie keer niks, en het komende jaar wordt helemaal niks", snottert een vrouw met een spandoek. DE WERELD VERGAAT OP 26 MEI, 1 AUGUSTUS EN 19 NOVEMBER! DE ASTEROIDE KOMT! SARS KOMT!
BIN LADEN KOMT! MAAR JEZUS: HO MAAR!!
Het is te veel.
Aller ogen kijken omlaag naar het mineurkleurige rivierwater.
"Geef mijn 2004-portie maar aan fikkie", sombert een voorbijganger die zich voorgenomen had de weifelaars terug de reling op te slaan, en er nu een paar afgeslagen heeft om er zelf bij te kunnen klimmen. Er hangen twee aambeelden om zijn nek.
"Het is nog pokkeweer ook", miezelt hij. "En dat blijft natuurlijk tot eind december zo."
Ik hoor de loeiende sirenes steeds dichterbij komen. Zuchtend verplaats ik mijn gewicht een beetje en trap prompt op allebei mijn treurig afgezakte mondhoeken en denk: 2003 was een klotejaar en 2004 kan alleen maar nog kloteriger worden. Wat Bush en Ratelband ook beloven; het komt nooit meer goed.
"...Klaar allemaal?"
"Yo."
Iemand telt.
"Een. Twee."
"Bevries! Laat uw aambeelden zakken! U bent onder schot!" Politieagenten en cliniclowns doen een charge. Maar door de wind klinkt het 'Bevries!' een beetje als 'En drie!'
Hoppa.
De zeemeeuw landt tevreden op mijn vrijgekomen plekje en krijst: "Mine!"
Ik doe het aambeeld af, kijk even over de reling naar het onrustige water beneden en pak mijn fiets.
Een ramptoerist schreeuwt: "Spring nou, lolbroek!"
"En mijn FOK-column over januari-depressietjes onvoltooid laten? Ik zou geen rust hebben", zeg ik en peddel door het moordende stadsverkeer naar huis.
©2004doubleU
