Vijf redenen waarom je CityRock niet mag missen
3. Fischer-Z
Het is dit jaar alweer 41 jaar geleden dat de band Fischer-Z werd opgericht. De band, die een blauwe maandag luistert naar de naam Sheep, bestaat uit John Watts (zang), Steve Skolnik (toetsen), Steve Liddle (drums) en Dave Graham (basgitaar). In 1978 tekenen de mannen een platencontract bij United Artists en brengen daar een jaar later hun indrukwekkende debuutalbum Word Salad. Op de plaat horen we een aanstekelijke mix van new wave, punk, pop en reggae. Van het album zouden vier singles worden uitgebracht waarvan alleen 'The Worker' succes heeft. Zo staat de single zeven weken in de Nederlandse Top 50 en haalt daarin de 26e plaats.
Word Salad (1979)
Vanaf 1978 toert Fischer-Z er flink op los maar vreemd genoeg weet hun muziek niet in het Verenigd Koninkrijk aan te slaan. Als in 1980 het tweede album Going Deaf for a Living verschijnt blijven de reacties in hun thuisland nogal lauw. Buiten het Verenigd Koninkrijk doet Fischer-Z het daartegen wel prima. Zowel 'Crazy Girl', 'Limbo' als 'So Long' worden op single uitgebracht en doen het vooral in Nederland goed. Zo weet laatstgenoemde single zelfs de 12e plaats te bereiken en staat 9 weken onafgebroken in de Top 50.
Going Deaf For A Living (1980)
Going Deaf for a Living was het laatste album waarop we Fischer-Z in de oorspronkelijke bezetting konden horen musiceren. Vlak na het verschijnen van de plaat besloot Steve Skolnik om de groep te verlaten. Skolnik kon niet langer tegen het overheersende gedrag van Watts en zou zijn muzikale pad vervolgen in bands als Ukraine en Eternal Triangle. Waar op Word Salad de synthesizer nog een prominente rol had gespeeld was deze op Going Deaf for a Living toch wel enigszins verdreven door de gitaar. Going Deaf for a Living zou vanaf 17 mei 1980 18 weken in de Album Top 100 staan en pieken op de zesde plaats in deze hitlijst.
Fischer-Z zou verder gaan als een trio en nam in deze formatie van 5 tot 15 december 1980 in The Manor Studios hun volgende album op. Red Skies Over Paradise zou in maart 1981 in de platenwinkels verschijnen en was in meerdere opzichten toch wel het meest succesvolle album voor Fischer-Z. Op Red Skies Over Paradise speelde de situatie tijdens de Koude Oorlog een grote rol, wat uiteraard ook al werd geduid met de nietsverbloemende albumtitel. Van Red Skies Over Paradise zouden zowel 'Marliese', ''Cutters Lullaby', 'Berlin' als 'El Escritor' op single verschijnen. Laatstgenoemde single was de Spaanse versie van 'The Writer'. Red Skies Over Paradise was ook de eerste plaat waarmee Fischer-Z wel wist te scoren in hun thuisland.
Red Skies Over Paradise (1981)
Met 'Marliese' bracht Fischer-Z haar meest succesvolle single in Nederland uit. De single stond 9 weken in de Top 50 en haalde daarin de vijfde plaats. Red Skies Over Paradise stond in totaal 17 weken in de Album Top 100 en bleef op de 2e plaats steken. Ook de fans van Fischer-Z waren zeer te spreken over de plaat en wisten John Watts te motiveren om verder te gaan in het melomane vak. Niet lang na het verschijnen van Red Skies Over Paradise liet Watts weten dat er een einde was gekomen aan de band Fischer-Z.
In de daaropvolgende jaren was Watts solo actief en was eveneens te horen en te zien met bands als The Yes Men en The Cry. Ook werkt Watts in die met de muzikale duizendpoot Ian Porter. In 1988 brengt Watts met een geheel nieuwe band onder de naam Fischer-Z een nieuw album uit getiteld Reveal. Zowel 'Big Drum' als 'The Perfect Day' zouden worden uitgebracht als single, waarbij vooral de laatste het goed deed in Australië waar het de 12e plaats wist te bereiken in de landelijke charts. Op Reveal was de zon, na alle duisternis op het vorige Fischer-Z album, weer fijn gaan schijnen en dat leverde hele mooie composities op.
Fish's Head (1989)
Een jaar later verschijnt het album Fish's Head, waarop we ook het protestnummer 'Say No' tegenkomen. Bij het nummer hoorde een in zwart-wit geschoten videoclip van Nick Brandt die al snel uit de roulatie zou worden gehaald omdat de platenmaatschappij vreesde voor de veiligheid van haar medewerkers wereldwijd. Eind 1988 staat Watts op het Peace Festival in Oost-Berlijn waar hij een optreden geeft voor een uitzinnig publiek van meer dan 167.000 mensen.
The Garden Party (2004)
In 2004 komt de oorspronkelijke bezetting nog eenmaal bijeen voor een optreden op de 25th Silver Jubilee Celebrations Party. Van dit optreden wordt een dvd uitgebracht met de titel The Garden Party, met opnames die er uitzien alsof het een bootleg betreft. Alleen geschikt voor de diehard fans dus. Bij de dvd zit ook een verzamelalbum getiteld Fischer-Z Highlights 1979-2004. Nadat Watts in de daaropvolgende jaren weer een aantal platen in zijn eentje had gemaakt verscheen in 2015 het album This Is My Universe van Fischer-Z. Op het album staat onder meer het nummer 'Martha Thargill' over de Britse mijnwerkers die al meer dan dertig jaat staken tegen de omstandigheden waaronder zij moeten werken. Ook met tracks als 'Tale of Bales' en 'Winston' steekt Watts zijn mening over het in die tijd heersende politieke klimaat niet onder stoelen of banken.
Building Bridges (2017)
2017 is een mijlpaal in de geschiedenis van de groep Fischer-Z. Zo is het dit jaar alweer veertig jaar geleden dat de band haar allereerste optreden gaf en verschijnt er in de platenwinkels een gloednieuw album getiteld Building Bridges. Op Cityrock zal Fischer-Z te horen en te zien zijn met een spetterende set waarbij we kennis mogen maken met een aantal van de meest recente composities van Watts, maar waar het leeuwendeel van de set zal bestaan uit klassiekers van de eerste drie epische platen van Fischer-Z.
