FOK! blikt terug: De Virtual Boy
Simpelgezegd werkt de Virtual Boy met aparte beelden voor je linker- en je rechteroog. Elk oog ziet een apart beeld en samen worden deze beelden door je hersenen dan omgezet tot een beeld dat je ervaart als 3D. Doordat er gebruik gemaakt wordt van LED displays zijn de kleuren enkel rood en zwart.
<\/center>De manier waarop de beelden gepresenteerd worden lijkt erg op die ‘3D’ films waarbij je zo’n groen-rood brilletje op moet die je bijvoorbeeld in Disney parken ziet. De volgende plaatjes laten zien welk plaatje je linkeroog krijgt te zien en welk plaatje voor je rechteroog is. Samengevoegd zie je dan het onderste plaatje dat door je hersenen als 3D wordt waargenomen.
Plaatjes met dank aan Planet Virtual Boy<\/center>
Doordat je met je hoofd op het scherm zat en je ogen en hersenen hard moesten werken om het beeld goed te laten doorkomen kwam het nogal eens voor dat je misselijk werd tijdens het spelen met de VB. Nintendo wist dit en daarom was de minimum leeftijd van het apparaat ook 7 jaar. Daarnaast stond er op elke pagina van de handleiding een waarschuwing over voldoende rust tussendoor en hadden de games een ingebouwde timer.
Specs:
|
Accessoires:
Voor de Virtual Boy zijn nooit echt veel accessoires uitgekomen omdat het ding geflopt is. We gaan daarom maar gewoon alle hardware onderdelen bespreken. Allereerst was er natuurlijk de headunit en de bijbehorende standaard. In de headunit gebeurde het allemaal, je stopte de controller er aan de onderkant in, de games gingen er achter in en dan keek je naar binnen alsof het een kijkdoos was. De bijgeleverde standaard zorgde ervoor dat je er een beetje normaal in kon kijken zonder rare houdingen aan te nemen (of je moest op je rug gaan liggen met de headunit op je ogen).
En zo zit je dus te gamen…<\/center>
De controller was een combinatie tussen een aantal verschillende Nintendo controllers. Je ziet duidelijk twee handvaten wat je later terugzag in de Cube controller, daarnaast was de voorkant uitgerust met start, select, A en B wat van de NES controller komt. De L en R knoppen zaten al op de SNES. De twee vierpuntsdruktoetsen waren nieuw, maar die hebben we nooit echt teruggezien (of je moet de rechtse gaan vergelijken met de gele knoppen op de N64 controller). De powerknop zat overigens ook op de controller, met deze knop kon je de Virtual Boy aan- en uitzetten. Achterop de controller zat de accu waar zes (6!) AA batterijen inmoesten waarmee je dan een vijftal uur kon gamen. De VB had erg veel energie nodig om te functioneren. Gelukkig was er ook een accu die je op het elektriciteitsnetwerk kon aansluiten.
Links het vooraanzicht van de controller, rechts de accu waar de batterijen in moeten<\/center>
Ondanks de ‘boy’ in de naam was de Virtual Boy geenszins de opvolger van de GameBoy en hij was ook zeker niet portable. Er was echter wel een mooie koffer om al je spulletjes mee te nemen als je op vakantie ging ofzo
Een koffer waarin je de VB en een aantal accessoires mooi in op kon bergen<\/center>
