Metal Gear Solid V: Ground Zeroes

Hideo Kojima hoef je niet te vertellen hoe je een spel in elkaar moet draaien, dat wisten wij wel. Daarom had ik er alle vertrouwen in dat Metal Gear Solid V: Ground Zeroes meer dan een veredelde demo zou zijn. Kojima maakte immers zelf al bekend dat het spel een soort trainingsmissie zou zijn. Maar bevat de game genoeg content om apart uitgebracht te worden?

MGSV: Ground Zeroes speelt zich af na Metal Gear Solid: Peace Walker en vindt plaats op en rond Camp Omega. Paz heeft de aanval op de Mother Base overleefd en wordt daar nu samen met Chico gevangen gehouden. Big Boss wil eigenlijk van haar af, want Paz heeft geheime informatie over Militaires Sans Frontières (de groep die Big Boss opricht nadat hij The Patriots heeft verlaten). Kaz heeft andere plannen met haar, aangezien ze een dubbelspion kan zijn. Daarom infiltreert Big Boss het kamp om Paz en Chico te bevrijden.

Waarom Chico in het kamp is wordt niet uitgelegd. Wel wordt Skull Face geïntroduceerd. Deze lieve man is de leider van XOF, een militaire groep die banden zou hebben met de CIA. Skull Face vertelt in niet zulke lieve woorden aan Chico wat hij allemaal met Paz gedaan heeft. Hij vertelt dat ze dood is, dat hij een verrader is en dat hij nu een echte soldaat is. De groep vertrekt, maar niet voordat zij zich van al hun XOF-logo's hebben ontdaan, en dan begint de missie van Big Boss.

Het eerste dat opvalt is hoe grafisch mooi het spel is op de PlayStation 4. Het haalt het net niet bij Tomb Raider: Definitive Edition, maar het komt er wel verdomd dichtbij. Het tweede dat opvalt is dat de mini-map is verdwenen. Daarvoor in de plaats kun je nu vijanden en objecten markeren. Dit doe je met je verrekijker of door erop te richten met je pistool. Je hebt dan altijd hun beweging en locatie in zicht. Gelukkig heb je wel een iDroid die een overzicht van de Base kan projecteren. Deze is trouwens ook te zien op de PS Vita als je deze als tweede scherm gebruikt.

Een andere grote verandering is dat je geen stopwatch meer in beeld hebt als je gevonden wordt. Je hoort nu alleen nog via de radio wat de vijand aan het doen is. Wel kan je nu je helikopter inzetten om de vijand af te leiden. Gelukkig heeft Boss wat geleerd van Max Payne: voordat je gezien wordt heb je een bullet-time moment waarbij je de kans krijgt om de vijand snel van kant te maken. Dit werkt aardig, maar is alleen handig als een soldaat alleen is. Als er een hele groep is wordt het al snel een Hong Kong westernfilm en dat voelt toch een beetje gek. Ook is de manier waarop je mensen ondervraagt op de schop gegaan en dat had net wat lekkerder gekund. Je moet nu namelijk een knop vasthouden om een soldaat van achteren vast te pakken, daarna een knop indrukken om het menu te kiezen om hem niet meteen te vermoorden/knock-out te slaan maar om hem te ondervragen, en dan met het pookje een selectie maken om hem te ondervragen of hem om hulp laten schreeuwen. Het feit dat het amper uit te leggen is geeft weer hoe ingewikkeld het is. Oh, de nieuwe stem van Snake (Keifer Sutherland) is geweldig gekozen. Dit komt mede door de serie 24. Ik kreeg daardoor steeds het gevoel dat ik ook echt met een undercover secret agent te maken had. Het is alleen jammer dat hij nooit 'Give me the information!' roept.

Je eerste missie is het vinden van Chico. Zijn locatie word je op een presenteerblaadje aangereikt. Daarna moet je het met een cryptische omschrijving doen. Je moet namelijk de soldaten ondervragen om erachter te komen hoe je de missie moet aanpakken. Door ze te martelen geven ze locaties van ammo, wapens, camera's en andere interessante voorwerpen. Dat hoeft in principe niet; met een beetje gezond verstand kom je er ook wel. Kojima heeft het level zo ontworpen dat je de missie op vele manieren kan doen, maar als je eenmaal doorhebt waar Paz uithangt, dan heb je de missie al snel gehaald. In mijn eerste run deed ik er 70 minuten over en toen kende ik de layout van de map nog niet. In mijn tweede run deed ik er al 30 minuten over en ik ben ervan overtuigd dat het nog sneller kan.  

Om de boel een beetje te redden zijn er sidemissies toegevoegd. Die variëren van gun blazing alles kapot schieten, bepaalde items verzamelen tot het elimineren van bepaalde personen. Dit rekt de boel een beetje op qua tijd, maar laat je wel met het gevoel zitten dat er wel wat meer content in had mogen zitten. Helemaal als je vergelijkt met de demo van Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty. Daar deed ik ook iets meer dan een uur over en die zat gratis bij Zone of the Enders en als demodisc bij verschillende tijdschriften. De missies daarentegen zijn best aardig om te spelen en een leuke manier om erachter te komen wat er allemaal aan de hand is. Het is alleen dat het zich allemaal op het kamp afspeelt en die is net te klein om interessant te blijven na een paar uur. Dat je, als je alle XOF patches hebt gevonden, een missie opent genaamd "Deja Vu"; een eerbetoon aan de het origineel. Wat wel weer leuk gedaan is, is dat het weer in sommige misses verandert waardoor Camp Omega anders aanvoelt (soldaten kunnen in het daglicht verder kijken) en je ook daadwerkelijk je tactiek moet veranderen.

De game voelt verder authentiek aan en ik heb er elk moment van genoten. Het sneaken van verstopplek naar verstopplek, het wachten totdat de soldaten in slaap vallen van je dartpijlen, de paniek die ik voelde als toch iemand me zag. Metal Gear Solid V: Ground Zeroes greep mij bij mijn ballen en liet pas op het einde los. Er zitten weer lekkere lange cutscenes in waardoor je gerust tegelijkertijd een bakkie koffie kan zetten, de was kan opvouwen en je teennagels kan lakken om er vervolgens achter te komen dat je controller in slaapstand is gegaan. Het enige verwijt dat ik kan maken is dat Metal Gear Solid V: Ground Zeroes gewoon te kort is. Of mijn honger naar meer is gewoon groter… 

Gespeeld op PlayStation 4, ook beschikbaar op PlayStation 3, Xbox 360 en Xbox One.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.