CD: Nine Inch Nails - With Teeth
In 1999 kwam het dubbelalbum The Fragile uit. Het is een album dat met een beetje fantasie wel past in het rijtje The White Album, Mellon Collie and the Infinite Sadness en The Wall. Allemaal zijn het (dubbele) meesterwerken die bol staan van de muzikale tegenstellingen en daardoor veel geduld en energie van de luisteraar vragen. Maar is ook iets anders met The Fragile aan de hand. De impact van The Fragile was kleiner dan die van de voorgangers. Tuurlijk, de cd kwam op 1 binnen in de Amerikaanse Billboard albumlijst en met 'The Day The World Went Away' werd een grote hit gescoord maar daar ligt het ook niet aan. In de vijf voorliggende jaren veranderde er veel in de Amerikaanse alternative scene. Zo werd Marilyn Manson (groot geworden dankzij Reznor) Amerika's grootste vijand en tegelijkertijd omarmd door miljoenen. Nine Inch Nails kon niet meer shockeren als voorheen. Maar Reznor hoefde ook niet meer zo nodig.
Dat is ook hoorbaar op de nieuwe cd With Teeth waar hij de lijn van The Fragile doortrekt. Eigenlijk is het niet eens te horen dat Trent Reznor clean is. Je zou namelijk bijna vergeten dat al die fraaie muziek van voorheen gemaakt is in een fucked up toestand. Zoals gezegd klinkt With Teeth niet positiever dan de andere albums. Het klinkt zeer vertrouwd. Zoals de zang. Echt zingen kan Reznor nog steeds niet. En zo hoort het ook bij de muziek die altijd schoonheid en lelijkheid herbergt. Steeds weer die prachtige pianoklanken afgewisseld door de koude computerklanken en vervormde gitaren. Industriële ritmes en serene duisterheid. Het is haast niet te horen dat er vijfeneenhalf jaar vervlogen zijn. Neem bijvoorbeeld 'All the Love in the World'. Een prachtig nummer maar zóóó negentiennegenennegentig. Maar ik zal me beperken tot de verschillen. Die zitten namelijk in de details. Zo valt direct op dat er op With Teeth meer echte drumpartijen staan en dat betekent dus minder beats en drumcomputers. Het verbaasde mij geenszins dat de superstrak ingespeelde drums van 'You Know Who You Are?' afkomstig zijn van Dave Grohl, toch een beetje dé sessiedrummer bij uitstek als hij niet bezig is met zijn Foo Fighters. Het gebruik van een drummer van vlees en bloed maakt het tot een organisch geheel. Nine Inch Nails anno 2005 klinkt meer dan ooit als een band in plaats van eenmansact.
Een ander aspect is dat vrijwel alle songs ook songs zijn. Met kop en staart. Voor experimentele intermezzo's lijkt er geen plaats. Het eens wat anders, zal de Grote Industrieel gedacht hebben.
Het blijft afgezaagd om hoogtepunten van een cd te noemen. Toch laat ik het niet. Trent Reznor heeft van de het slot van With Teeth een ultieme apotheose willen maken. Vergelijkbaar met 'Hurt' dat The Downwards Spiral op uitstekende wijze voorzag van een bevredigend einde. De nummers 'The Line Begins To Blur', 'Beside You In Time' en 'Right Were It Belongs' vormen een drieluik dat toch wel behoort tot het beste dat ik van Nine Inch Nails heb gehoord. Alsof het leven van Reznor er van afhing en nog iets wilde bewijzen. Wel jammer dat er in de vorm van 'Home' nog een bonustrack achter is geplakt. Ze leren het nooit, de mannen van de 'industrie'.
With Teeth is een waardige opvolger van The Fragile. Alleen bekruipt mij het gevoel dat de machine 'Nine Inch Nails' langzaam tot stilstand komt. De ooit zo grensverleggende Trent Reznor speelt met With Teeth op safe. Maar bedient zijn publiek tegelijkertijd op briljante wijze. Ik vraag me af hoe lang hij dit ongestraft kan blijven doen. Aan de andere kant weet je dat er in 2010 pas een nieuw album uitkomt. Tijd genoeg voor hem om te bedenken hoe hij nog één keer het allesverstommende superalbum kan maken.
Label: Interscope Releasedatum: 03-mei-2005 Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
