Winnaars schrijven de geschiedenis

"Ik was geschokt en bedroefd toen ik het nieuws van Milosevic zijn dood hoorde." Niet de woorden van een Servische nationalist in de straten van Belgrado maar van James Bissett, de voormalig ambassadeur voor Canada in Joegoslavië. "Helaas krijgen we nu Milosevic's verhaal niet te horen. De consequentie daarvan is dat we nu alleen de nalatenschap hebben die we te horen krijgen op de BBC en via de Associated Press."

Hoe men ook aankijkt tegen de gebeurtenissen in voormalig Joegoslavië, met deze conclusie zal iedereen het eens zijn. Het verhaal is niet af en zal nu nooit voltooid worden.

Milosevic had gezondheidsproblemen. Verzoeken van hem om door 'onafhankelijke artsen' onderzocht te worden werden afgewezen of zeer mondjesmaat toegestaan. Begin dit jaar nog werd een Russisch aanbod om Milosevic in Rusland te behandelen afgewezen ondanks persoonlijke garanties van Poetin aan het hof. Ook uitte Milosevic meerdere malen ongerustheid over zijn medische behandeling en vermoedens van vergiftiging.

In 2004 vertelde hij het hof over een commotie die was ontstaan toen hij zijn bord met eten had geruild met dat van een medegevangene. Hoewel ogenschijnlijk hetzelfde gerecht, veroorzaakte dit een hele rel en moest de zaak weer teruggeruild worden. "My suspicions may or may not be justified, but they are well grounded", zei Milosevic tegen de rechter. (transcript Joegoslavië tribunaal)
In een ander geval kreeg hij de verkeerde medicijnen toegediend waardoor zijn hoge bloeddruk juist steeg in plaats van daalde. (NRC, 23 november 2002)

En nu meldt het nieuws dat Milosevic eind vorig jaar sporen in zijn bloed had van een middel dat gebruikt wordt in de behandeling van TBC en lepra. Dit is vermoedelijk het middel Rifampicin. In combinatie met medicatie tegen hoge bloeddruk en hartproblemen heeft Rifampicin een neutraliserende werking. Met andere woorden, de medicijnen helpen dan niet meer. Bovendien is Rifampicin extra belastend voor onder andere de lever.

Op de BBC hoorde ik een commentaar van een iemand uit Singapore waar ik me bij aansluit.

"Geruchten bij de dood van iemand over 'zelfmoord' of 'vergiftiging' is iets wat vaker voorkomt in minder ontwikkelde landen. Daar verwacht je dat ook. Het is frustrerend dat dit blijkbaar ook in Europa het geval is. Dat is erg droevig."