In Memoriam: David Bowie 1947 - 2016
Tin Machine
Na alle negatieve kritieken op Never Let Me Down en de bijbehorende tournee wilde Bowie zich weer gaan richten op muziek waar hij ook zelf achter kon staan. Zo richt hij in 1988 met gitarist Reeves Gabrels, bassist Tony Sales en drummer Hunt Sales de band Tin Machine op. Waar Bowie voorheen gewend was geweest om te spelen met een begeleidingsband die zijn composities speelde was Tin Machine een band waarin alle bandleden evenveel inbreng hadden. Deze manier van werken deed Bowie in elk geval goed en zo werden in 6 weken tijd zo'n 35 nummers door de band opgenomen in Zwitserland en op de Bahama's.
In mei 1989 verscheen het titelloze eerste album van de groep Tin Machine. Het album kende een opvallend rauw geluid, alsof de plaat in één take was opgenomen en liet de band horen zoals ze ook op het podium klonken. Daar konden Nederlandse fans getuige van zijn toen de band tot verrassing van velen op 24 juli van dat jaar een spetterend optreden gaf in Paradiso in Amsterdam. Van dat concert werden ook opnames gemaakt die later op de Japanse televisie te zien zouden zijn.
In het daaropvolgende jaar zou Bowie zich gaan richten op de grootse Sound+Vision Tour, die eigenlijk het beste kon worden bekeken als een soort van Greatest Hits-tournee. Bij de Sound+Vision Tour was Bowie met zijn band op 7 continenten te zien en trad maar liefst 108 keer op in 27 verschillende landen. Bowie genoot van de tour waarbij hij eindelijk eens afscheid kon gaan nemen van de vele hits die hij al tot in den treure had gespeeld, om zich zodoende te kunnen gaan richten op nieuw werk. Nadat Bowie een hoofdrol speelt in de komedie The Linguini Incident keert hij in 1991 terug naar zijn band Tin Machine voor de opnames van een tweede album.
Nadat Bowie eind 1990 EMI had verlaten tekende de band begin 1991 een platencontract bij het nieuwe platenlabel Victory Music van JVC. Tin Machine II kende dezelfde muzikale aggressie als het eerste album maar klonk wel een stuk melodieuzer. De plaat klonk als een soort van wedergeboorte van de Britse superster en liet elementen uit de gehele loopbaan van Bowie horen op een uiterst dynamisch album.
Ter promotie van Tin Machine II deed de band een 7 maanden durende It's My Life Tour, waarbij voornamelijk kleinere zalen werden aangedaan. Zo was de band op 28 oktober 1991 te zien in Muziekcentrum Vredenburg in Utrecht met een spetterende show waarbij, naast 16 eigen composities ook covers werden gespeeld van Roxy Music ('If There Is Something'), The Moody Blues ('Go Now') en Pixies ('Debaser'). Van de tournee zouden opnames worden gemaakt die in 1992 zouden verschijnen op het album Tin Machine Live: Oy Vey, Baby.
