In Memoriam: David Bowie 1947 - 2016

The Thin White Duke

1976 David Bowie ‎– Station To Station

Tijdens de Young Americans tour hadden Amerikaanse fans van Bowie voor het eerst kennis kunnen maken met een nieuw alter ego van de muzikant. The Thin White Duke leek in eerste instantie een stuk 'normaler' dan de voorgaande alter ego's maar bleek een uiterst narcistisch personage te zijn, die in de media werd omschreven als 'een gestoorde aristocraat', een 'amorele zombie' en zelfs 'een emotieloze arische superman'. The Thin White Duke ontstond in een tijd dat Bowie zo ongeveer leefde op een dieet van rode peppers, melk en bergen cocaine.

Once there were mountains on mountains.
And once there were sunbirds.
to soar with.
And once I could.
never be down.
(uit: 'Station To Station')

The Thin White Duke speelde een grote rol op het album Station To Station, dat van september tot november 1975 in de Cherokee Studios in Los Angeles was opgenomen en die vanaf januari 1976 in de schappen bij de betere platenwinkels te vinden was. De plaat, die werd opgenomen met de werktitels The Return of the Thin White Duke en Golden Years, liet een geheel nieuw geluid van de Britse artiest horen. Station To Station werd gedomineerd door zware synthesizerpartijen en ritmes die duidelijk waren geinspireerd op de krautrock uit de vroege jaren zeventig van bands zoals Can, Amon Duul en Kraftwerk, met daarover een fijne laag funk en soul.

Na het verschijnen van Station To Station volgde de Isolar - 1976 tour, waarbij Bowie in zowel Noord-Amerika als Europa te zien was. De tour viel vooral op door de persconferenties waarbij Bowie nogal provocerende uitspraken deed over onder meer Hitler en de positieve kanten van een fascistische leider voor het Verenigd Koninkrijk. Ook moest de muzikant een nachtje de cel in ndat er bij de grens van Polen en Rusland nazi-parefernalia in beslag werd genomen In latere interview zou Bowie ruiterlijk toegeven dat zijn overdadige cocainegebruik debet was geweest aan zijn nogal bizarre gedrag van die tijd. Zo kon de muzikant zich ook weinig tot niks herinneren wat er tijdens de opnamesessies van Station To Station allemaal was gebeurd in de studio.