In Memoriam: David Bowie 1947 - 2016
The Serious Moonlight
In 1983 volgt er alweer een mijlpaal in de geschiedenis van David Bowie als het zeer succesvolle album Let's Dance wordt uitgebracht. Op Let's Dance werkte Bowie voor het eerst in jaren niet met zijn vaste producer Tony Visconti, maar verkoos om te werken met Nile Rodgers. Visconti was daar zo boos over dat de mannen bijna 20 jaar niet met elkaar spraken. Ook was gitarist Carlos Almovar niet op de plaat te horen vanwege andere verplichtingen en werd vervangen door niemand minder dan Stevie Ray Vaughan. Bowie had net een zeer lucratief platencontract getekend bij EMI en wou graag een album vol met hits uitbrengen. Naast een heropgenomen versie van 'Cat People (Putting Out Fire)', kende de plaat megahits als 'Let's Dance', 'China Girl' (een liedje dat Bowie eerder had geschreven voor zijn goede vriend Iggy Pop) en 'Modern Love' en stond in vele landen wereldwijd op de hoogste positie in de album charts.
Op 18 mei 1983 begon Bowie aan de langste, grootste en één van zijn meest lucratieve tournees tot op dat moment. De Serious Moonlight Tour begon die dag in Brussel en zou uit 96 optredens in 15 landen bestaan, waarvoor in totaal meer dan 2,6 miljoen tickets werden verkocht. Oorspronkelijk wilde Bowie met deze tour vooral de wat kleinere popzalen aandoen, maar na het immense succes van de plaat Let's Dance en de grote vraag naar concertkaartjes zag men daar van af. In het daaropvolgende jaar ging het grote succes van Bowie verder met de eveneens zeer indrukwekkende album Tonight.
De Serious Moonlight Tour was nog maar net afgelopen toen Bowie alweer in de studio te vinden was om te werken aan de opvolger van Let's Dance. Tonight werd in slechts 5 weken opgenomen in Le Studio in Quebec (Canada) en kende wederom grote hitsingles, zoals het duet met Tina Turner 'Tonight', het buitenaards mooie 'Loving The Alien' en het vervreemdende 'Blue Jean'. Voor dat laatstgenoemde nummer werd door cineast Julien Temple een zeer indrukwekkende videoclip van zo'n 20 minuten gemaakt, getiteld 'Jazzin For Blue Jean', waarmee Bowie liet merken dat hij ook nog steeds interesse had in het maken van (korte) films. Tonight zou in de media nogal uiteenlopende kritieken krijgen en was ook volgens Bowie zelf niet zijn sterkste plaat. Toch wist het album weer met gemak de eerste plaats te behalen in de Britse album charts.
You've arrived in the land of a thousand different names.
And the fabulous sons have crashed their planes in flames.
Now tomorrow's back claiming redemption is on your heels.
And a toothless past is asking you how it feels.
(uit: 'Zeroes')
Nadat Bowie in 1986 te zien en te horen was geweest in de fantasyfilm Labyrinth verscheen in 1987 weer een regulier album van de muzikant. Na de iets tegenvallende resultaten van Tonight wou Bowie op zijn volgende plaat weer spelen met een kleinere rockband, om zo terug te keren naar de rock-'n-roll roots van zijn muziek. Never Let Me Down zou commercieel gezien een succesvol album zijn, maar werd door veel fans en critici als één van de minst geslaagde albums van Bowie gezien.
Ter promotie van Never Let Me Down begon Bowie in 1987 met zijn ambitieuze Glass Spider Tour, die op 29 mei 1987 begon met een drietal imponerende optredens in de Rotterdamse Kuip. In totaal zouden in 1987 zo'n 6 miljoen mensen in Europa, Noord-Amerika en Australië aanwezig zijn bij één van de grootse theatrale concerten van Bowie en zijn band.