Black Widow duikt (onvoldoende) in het verleden van een Avenger

Al sinds Scarlett Johansson ons in Iron Man 2 en daarna The Avengers haar vertolking van Natasha Romanoff, de Black Widow, liet zien, roepen fans en media om een solofilm van de held. Samen met Jeremy Renners Hawkeye was zij de enige Avenger die alleen te gast was in andermans films of in de grote groepsfilms. Maar Marvel Studios liet de kans lange tijd liggen; het duurde jaren voordat de studio de juiste aanpak had bedacht voor een solofilm voor de Russische huurmoordenaar die een Amerikaanse spion werd.

En toen gaf Natasha haar leven om het universum te redden in Avengers: Endgame en leken alle kansen verkeken. Op dat moment was zelfs de kans voor Marvel om met de eerste vrouwelijke superheldenfilm (van de huidige golf) te komen al verkeken, want dat werd in 2017 Wonder Woman, gevolgd door de eerste vrouwelijke Marvel-solofilm nét voor Endgame, in 2019, met Captain Marvel.

Maar al die tijd bleef Kevin Feige, eindbaas bij Marvel, nadenken over een Black Widow-solofilm, en in 2020 zou die dan toch eindelijk verschijnen. Dat werd door de pandemie 2021, een jaar of elf na Natasha's debuut in Iron Man 2.

Black Widow: Scarlett Johannson en Florence Pugh

In Black Widow wordt nog niets gedaan met de aankomende multiverse-complexiteiten waar de volgende films over Spider-Man en Doctor Strange naar verluidt over zullen vertellen. En Natasha is in de huidige MCU-tijdlijn niet meer in leven. Dus: we draaien de klok een stukje terug. Om precies te zijn naar 2016, toen het conflict rondom de Sokovia Accords en de aanslag op het leven van koning T'Chaka van Wakanda de Avengers uit elkaar hadden gedreven (in Captain America: Civil War). Natasha is weer even op zichzelf, ondergedoken, maar raakt betrokken bij een conflict omtrent de 'widows', een groep huurmoordenaars waar zij ooit onderdeel van was. Marvel-fans weten dit; ook in de films is hier al af en toe iets over verteld. En hier is er dus de mogelijkheid verder de diepte in te gaan en te onderzoeken wat er nu precies in Natasha's verleden ligt.

Het probleem is echter dat Black Widow verzuimt dat te doen. Nu Natasha eindelijk het podium voor zichzelf heeft deelt ze het alsnog met anderen, waaronder haar 'zus' Yelena (Florence Pugh in haar MCU-debuut) en een deels onbenoemde en grotendeels uit figuranten opgebouwde groep widows (de term 'Black Widow' blijft beperkt tot de titel, wellicht in een poging Natasha te bestempelen als de afvallige van de groep?) De verhaallijn, die draait om mentale beïnvloeding, is een prima vehikel voor een reeks prima actiescènes en leuke typische Marvel-actie, maar lijkt te vergeten dat dit de langverwachte solofilm is over een geliefd personage waar fans letterlijk om gehuild hebben.

Gelukkig is het niet zo dat we helemaal niets leren over Natasha's verleden. Er wordt het één en ander verteld over de mysterieuze Red Room, de organisatie waar de widows uit voortkomen maar waarvan niet duidelijk is wie er de opdrachtgever van is. We leren hoe Natasha daar lang geleden afscheid van nam en dat de locatie ervan een mysterie is. Maar de nieuwsgierige kijker, die al sinds de eerdere hints naar Natasha's verleden in Joss Whedons films meer wil weten, blijft met te veel vragen zitten.

Black Widow: Rachel Weisz en David Harbour

Los van hoe Black Widow erin faalt de Natasha-solofilm te zijn die het personage verdient is de terugkeer van Marvel in de bioscopen (en op Disney+, tegen bijbetaling) overigens heel degelijk. De verhaallijn kent elementen die lijken geïnspireerd door de Jason Bourne-serie, en hoewel niet hetzelfde niveau wordt bereikt voegt die insteek wel iets toe aan het MCU als geheel. In de afdeling superhelden leren we ook dat Rusland een eigen supersoldaat had en zien in de gedaante van David Harbour wat het betekent om een mislukte Captain America-kopie van de tegenpartij te zijn; Harbour als Alexei, oftewel Red Guardian, voegt bovendien de nodige humor aan de film toe, net als overigens Pugh, die met een down to earth-houding ten opzichte van Natasha's Avengerpraktijken een frisse blik op de situatie heeft.

Maar je moet die situatie eigenlijk wel al kennen. Als introductie van Natasha Romanoff voor nieuwe kijkers zou deze film een slechte klus hebben geklaard en dus is het voor laatkomers in de Marvel-reeks niet bepaald de beste instapper. Black Widow is een film voor Marvel-fans die de fans vervolgens onvoldoende bedient. Het geheel ziet er goed uit en heeft een sterke cast, maar is te oppervlakkig om te kunnen dienen als een requiem voor één van de kern-castleden van het MCU sinds 2010.