Resident Evil 6

Capcom lijkt wel een 15-jarig meisje in de puberteit wat betreft Resident Evil 6. Ik heb werkelijk geen idee hoe zij op ideeën zijn gekomen voor de game. Ik zie het dan ook al helemaal voor mij hoe zo’n meeting tussen developers moet zijn geweest. “Heren heren, we gaan een vervolg maken op Resident Evil. Wat vonden de fans leuk? Actie! We gaan er dus meer actie in stoppen! Er moet meer geschoten worden! Maar shit, we moeten de oude fans nog tevreden houden, anders verliezen wij deze ook.  Weet je wat, we doen het allemaal erin en wij kijken wel wat het wordt. ” En zo krijg je dus een game die niet weet wat hij wil zijn: een shooter of een horror survival game.

Het Verhaal

Voor diegenen die nooit van Resident Evil hebben gehoord: Resident Evil draait om de uitbraak van een virus dat personen en dieren in zombies verandert. Leden van de BSAA (Bioterrorism Security Assessment Alliance), US Secret Service en andere agentschappen proberen, zoals in alle andere delen, het virus te stoppen en de mensheid van de zombies te bevrijden.

Omdat het virus dit keer wereldwijd is uitgebroken zijn alle registers opengetrokken om het virus in te dammen. Daarom heeft Capcom besloten Resident Evil 6 te verdelen over drie verhaallijnen die over de hele wereld verspreid zijn. Voor het verhaal maakt het niet uit of je nou met het tweede verhaal begint of niet, ze lopen namelijk door elkaar heen.

Door de verschillende hoofdstukken dringt het weer eens goed door dat ze geïnspireerd zijn door de vorige games. Leons verhaallijn heeft veel weg van de eerste twee delen waarin je nog authentiek in je broek scheet van angst om een paar pixels die op een zombie moesten lijken. Jakes verhaallijn is een dikke knipoog richting Resident Evil 3, waarin Jill Valentine continu achterna werd gezeten door een gemuteerde superzombie. Chris doet meer denken aan Resident Evil 4, 5 en Operation Racoon City, waar het meer om dikke actie, even weer uithijgen tijdens een filmpje, en dan weer om dikke actie gaat.

Hoewel de verhaallijnen los van elkaar staan, weet Capcom het toch zo te vertellen dat je hunkert naar de clous van het verhaal. Het is niet de verhaallijn zelf die zo spannend is, die kun je in één zin omschrijven. Maar juist de momenten dat de verhaallijnen elkaar kruisen en er weer een plotwending is. Dat maakt het verhaal dit keer beter dan de vorige delen. Het is meestal wel duidelijk wanneer de verhalen bij elkaar komen, omdat je elkaar moet helpen, maar soms is het een fractie van een seconde dat je elkaar ziet. Dat zijn de momenten waarbij je even het gevoel hebt dat de campagnes niet los van elkaar staan, maar tot één verhaal komen en je niet drie verschillende games aan het spelen bent.

Partnercrisis

Net als in het vorige deel speel je dus continu met een partner. De meeste gamers krijgen de bibbers als zij terugdenken aan Sheva Alomar die alleen diende als muilezel voor ammo, herbs en wapens. Het goede nieuws is dat Capcom de AI goed heeft aangepakt. Het slechte nieuws is dat je er continu aan wordt herinnerd dat je een partner hebt, want je moet om de twee minuten wel een actie uitvoeren die je per se met zijn tweeën moet doen. Dat haalt wel heel erg de snelheid uit het spel, zowel online als offline. Gelukkig is de AI wel verbeterd, maar soms maakt je partner van bits en bytes wel heel rare keuzes. Het is dat je partner niet dood kan, anders had ik uit frustratie een paar clips in hem of haar geleegd vanwege een domme beslissing. Resident Evil is dan ook het leukst met een partner van vlees en bloed, naast elkaar op de bank. Dan moet je wel genoegen nemen met een klein scherm. Capcom heeft helaas niet begrepen dat een tv-scherm opgevuld kan worden.

Controls

Iedereen die het spel tien minuten of langer heeft gespeeld heeft wel een mening over de controls. Je hebt er een gruwelijke hekel aan of niet. Het is dan ook bijna pijnlijk om te zeggen anno 2012, maar je kunt nu eindelijk schieten en lopen tegelijk. Of dat de game nu minder spannend maakt of niet, is aan de speler zelf, maar ik vind het gewoon een stuk enger en beklemmender als je de zombies op je af ziet komen en je weet dat je moet vluchten. Dat is helaas verleden tijd, ze kunnen van een afstand op jou schieten. Ze nemen cover, trekken zich terug of vallen juist aan. Dat moet je nu ook doen, anders leg je wel heel snel het loodje. Wel kun je nu koprollen maken en achter meer dingen verschuilen. Verwacht hierbij geen Gears of War-speelstijl, daarvoor is het te slecht uitgewerkt. Als je bijna dood bent, krijg je nog één kans om de laatste zombies dood te schieten met het wapen en de ammo die je op dat moment hebt. Word je geraakt, en dat gebeurde mij niet vaak, dan is het einde oefening.

Schieten schiet schieten

Waar je bij de vorige delen nog zuinig met je ammo om moest gaan, is dat met Resident Evil 6 niet meer het geval. Ammo lijkt wel in overvloed, zelfs zombies kunnen ammo achterlaten. Dat maakt het spel wel een stuk makkelijker, minder eng en haalt de spanning uit de game. Resident Evil stond gelijk aan ammotekort. Resident Evil 6 leunt minder op survival, maar meer op een shooter. Daar komt nog eens bij dat er meer nadruk ligt op melee moves. Soms produceer je moves waar een WWE-vechter jaloers op zou zijn! Zombies reageren hier helaas niet altijd goed op. Ze gedragen zich als staande zandzakken en laten zich flink in elkaar slaan. Een gemiste kans, maar Resident Evil 6 is natuurlijk geen Street Fighter.

Helikopter

Voordat je alle vier de campagnes hebt uitgespeeld ben je ongeveer 20 tot 30 uur verder. Helaas wordt de speeltijd verlengd door quicktime-events die ineens en zonder aankondiging gebeuren. Bij de meeste is het onduidelijk wat er van je verwacht wordt en ze leiden altijd tot een snelle dood. Naast quicktime-events zijn er ook momenten dat je even iets anders mag doen dan zombies schieten. Zo spring je in een helikopter, zwem je even een stukje en mag je even motorrijden. Dat zijn momenten waarbij de game je even laat zien waar het grafisch toe in staat is. Waar het helaas dan weer steekt is dat de in-game filmpjes niet realtime zijn, maar ouderwets in Full Motion Video zijn opgenomen. Dat gebeurde vroeger ook, maar dat is echt niet meer van deze tijd. Wie trouwens bedacht heeft om zwarte balken te gebruiken op een 16:9 beeldscherm mag dan ook resoluut in een zombie veranderen.

Capcom moet ook gedacht hebben: een nieuwe Resident Evil-game, dan moeten we een nieuwe manier van levelen introduceren. Je koopt nu je skills met de punten die je vindt in dozen en zombies. Dit kan na elke chapter. De lijst is lang en voor iedere speelstijl is wel wat wils. Niet dat je ze nodig hebt, voor een geoefende Resident Evil-fan is zelfs de veteran-moeilijkheidsgraad redelijk makkelijk.  

Conclusie

Resident Evil 6 is niet de beste game van de serie. Het verhaal laat vermoeden dat dit wel eens het laatste deel van Resident Evil kan zijn. Het virus is nu over de gehele wereld uitgebroken, de game heeft de nadruk op actie gelegd in plaats van horror en de gameplay is op enkele punten na onveranderd gebleven. De magie van de oude delen is er na zestien jaar wel uit en Capcom heeft met Resident Evil 6 een game gemaakt waarin alle fans zich wel kunnen vinden. Vervang alles wat met zombies te maken heeft met engeltjes en prinsessen en je hebt een redelijk goede actiegame. De game heeft zijn goede momenten en je hoeft geen Resident Evil- en/of horrorfan meer te zijn om van de game te genieten. Wil je een goede co-op game, dan is dit de game die je moet spelen.