Tekken Hybrid

Tekken: Blood Vengeance

De hoofdattractie van het hele pakket is waarschijnlijk de film Blood Vengeance. De film moet de link zijn tussen Tekken 5 en Tekken 6 en draait om Ling Xiaoyu die door Anna Williams als spion wordt ingezet op een school, om een jongenman (Shin Kamiya) te observeren. Daarbij loopt zijn Alisa Bosconovitch tegen het lijft, die tevens Shin in het oog heeft. De dames raken verwikkeld in een gevecht maar blijken uiteindelijk slechts pionnen te zijn van de Familie Mishima die achter het geheel zitten. Shin heeft namelijk een speciaal gen verkregen door een experiment waar de Mishima’s interesse in hebben. Shin wordt ontvoerd, waarbij de ene partij de andere verdenkt. Er blijkt namelijk een derde in het spel te zitten en dat is opa Heihachi, waarvan gedacht werd dood te zijn. Er barst uiteindelijk een groots gevecht uit tussen vader, zoon en opa.


Emotionel gezever
De film begint goed met een actiescene tussen de gezusters Williams. Helaas is de film toch niet het spektakel waarop je hoopt. Nu stelt de verhaallijn in de Tekken-games weinig voor (wat ook niet nodig is bij een vechtspel), maar Namco slaat hier toch wel de plank redelijk mis. Bij Tekken verwacht je veel gevechten en actie, in plaats daarvan krijgen we een bijna lesbische liefdesrelatie voorgeschoteld tussen Ling en Alisa. Nu is dit een leuke poging om de relatie tussen de personage en hun motieven om te vechten toe te lichten, maar het voelt allemaal wel erg melodramatisch. Daarbij zijn de acteerprestaties van de Engelse stemacteurs niet bijster goed. Zowel Ling en Alisa klinken als overdreven blije en onschuldig schoolmeisjes, met de nodige kreungeluiden. Hierdoor komen ook de ‘emotionele’ scenes wat knullig en nep over. De rest van de acteurs komen ook maar matig uit de verf waardoor veel dialogen niet echt boeiend zijn om te volgen.

De actie is dus voor een dergelijke film wat schaars, gelukkig zitten er wel enkele leuke vechtscènes tussen die je echt even het Tekken-gevoel geven. Jammer genoeg is het te weinig om alles echt interessant te houden. Het uiteindelijk gevecht tussen de bloedverwanten is bijna aan het ridicule, met Devil Jin die het opneemt tegen opa Heihachi die in een reuze monsters gemaakt van Mokujin’s de boel onveilig maakt. Nu heb ik niets tegen overdreven acties en rare monsters in films, maar het voelde hier niet gepast.

Een reden om de film toch te kijken is het visueel spektakel, op af en toe een vreemde animatie na ziet de film er prachtig uit. Het beeld is daarbij erg strak en kleurrijk, zoals we tegenwoordig verwachten van een Blu-ray. De audio dendert ook lekker door de speakers, de ingesproken vallen dan tegen, de rest van het geluid is dik in orde. De film is oorspronkelijk Japans, dus wanneer je de film in het Engels kijkt zal er nog weinig kloppen van de lip-sync.

Conclusie
Blood Vengeance is grafisch een mooie vertoning, maar stelt als geheel helaas teleur. Er is enige voorkennis vereist om het verhaal goed te volgen en de relatie tussen de personages te begrijpen. Als stand-alone film weet het niet genoeg te bieden om mensen die niets met de serie hebben echt te boeien en de echte fans zullen er waarschijnlijk ook niet warm van worden.

Het oordeel
Hoewel Tekken Tag Tournament nog genoeg te bieden heeft om de doorgewinterde speler een tijdje zoet te houden, is het ontbreken van een online-modus een groot gemis en is het grafisch verouderd. De demo van Tekken Tag Tournament 2 is een aardig voorproefje, maar voelt toch wel erg karig. Blood Vengeance is prachtig om naar te kijken, helaas is het verhaal te slap en de actie niet intens genoeg om er een spannende film van te maken. Als totaalpakket valt Tekken Hybrid tegen. Namco had Tekken Tag beter voor tien euro als download kunnen aanbieden via PSN en de demo van het vervolg daarbij gratis beschikbaarstellen. De film had achterwege kunnen blijven.