Concert: Aloe Blacc
Aloe Blacc krijgt Paradiso in beweging.
Woensdag 29 september stond Aloe Blacc in Paradiso, Amsterdam, voor de kick-off van zijn Europese tour. De volle zaal, die 10 minuten voor aanvang van het concert een stuk leger leek, wist waarschijnlijk niet goed wat te verwachten. Het werd ze al snel duidelijk dat Aloe met slechts één doel naar Amsterdam gekomen was: het vermaken van zijn publiek. Dat lukte. En hoe.
Blacc gooit meteen alles in de strijd: zijn charmes, danspasjes, goede interactie met zijn band en een nog betere interactie met het publiek. Entertainen is waar hij voor gekomen is. Zijn stem klinkt even zuiver als op de cd, maar speciaal voor vanavond bevat al zijn muziek nog een extra ingrediënt: plezier. Het straalt ervan af. Van Aloe maar ook zeker van zijn band.
Bij de eerste noten van de basgitarist begint een groot gedeelte van de zaal te joelen: ze herkennen er publiekslieveling Billie Jean in. Door zowel het instrumentale begin als middenstuk te verlengen creëert Blacc hoge verwachtingen, die hij vervolgens meer dan waar maakt. De zaal geniet.
Tussendoor werd het weer tijd om het publiek te laten dansen: bij een nummer van de band vroeg Aloe of de zaal zich in tweeën wou delen. Een mooi beeld: Blacc als Mozes die de zaal splitste alsof het de rode zee was. Soul train in Paradiso! Na een moeizaam begin (want oei, eng!) stond er een mooie mix van jong en oud te dansen tussen de linies. Authentieke soul in Amsterdam.
Improv bleef aan de orde van de dag; de band speelt, op aandringen van Blacc, vaak complete stukken die niet geoefend lijken. Dit bereikt een hoogtepunt als de zanger de zaal vraagt een nummer met hem te maken. “Geven jullie maar een ritme aan!”. Het publiek begint enthousiast te klappen, de band speelt mee en Aloe verzint de vocalen. Glimlachen alom. Even later volgt nog een improvisatie. “Wil iedereen met een camera dit filmen en op Youtube zetten? De band verzint dit ter plekke en ik wil het graag meenemen naar de studio!”.
Natuurlijk volgt uiteindelijk alsnog 'I Need A Dollar'. De zaal danst, Aloe danst en de dollars worden het podium opgegooid. Attent! De reggae-versie die hij erachteraan plakt doet het ook goed.
Na ruim een uur en een kwartier gespeeld te hebben kondigt Blacc aan dat de band aan hun laatste nummer begint, waarna hij het publiek bedankt en het podium verlaat. De mensen in de zaal blijven natuurlijk staan en de roep voor een encore bereikt een dusdanig volume dat Aloe wel terug moét komen. Dit doet hij, waarop nog een half uur aan show volgt.
De afsluiter van de avond is een bijzondere cover van California Dreaming. Het nummer staat symbool voor een avond waarop heel Paradiso zich even (terug) waande in de jaren 70. Aloe Blacc, entertainer pur sang, krijgt iedereen aan het dansen.
