Divinity II: Ego Draconis

Ook de wereld van Rivellon waarin je de quests zult moeten uitvoeren is even open. Op een enkele keer na waarop je een bepaalde plek niet kunt passeren omdat het verhaal dat simpelweg nog niet toelaat, kun je eigenlijk altijd overal gaan en staan waar je maar wil. Rivellon bestaat eigenlijk maar uit een handjevol gebieden waartussen je kunt bewegen. Hoewel een uitgestrektere wereld de levensduur van Divinity II misschien nog wat groter had gemaakt, valt deze beperking niet in negatieve zin op. Er is overal genoeg te beleven en er zijn echt heel veel sidequests te vinden, naast de toch al flinke main quest. Tevens zijn er meer dan voldoende grotten, mijnen en andere “geheime” plekken te ontdekken die niet verplicht zijn, maar waar wel altijd interessante items en andere schatten te vinden zijn.

Je zult er wel snel achter komen dat het niet slim is om zomaar ergens heen te lopen. Vijanden levellen in Divinity II niet mee, dus je zult er al snel een paar tegenkomen die veel te sterk zijn. Divinity II is dan ook geen makkelijke RPG om te voltooien, je zult waarschijnlijk regelmatig een savegame in moeten laden. Nadat je een aantal vijanden verslagen hebt valt een ander punt ook meteen op. Vijanden respawnen niet, geen enkele, nooit. Dit heeft zijn voor- en nadelen, maar betekent wel meteen dat het vergaren van experience lastiger wordt. Je kunt dus geen experience sparen door maar bepaalde vijanden te blijven afmaken. Zoals het een RPG betaamt, zitten veel van de standaard eigenschappen ook in Divinity II: veel verschillende wapens van battle-axes tot tweehandige zwaarden, van pijl en boog tot warhammers. Je armor bestaat uit diverse delen zoals een helm, armor, leg plates en diverse kettingen, ringen en oorbellen die je extra kunnen beschermen, al dan niet omdat ze magische krachten bevatten. Veel van deze magische items kun je zelf verderop in het spel ook bewerken door er bepaalde magische charms en enchantments aan te hangen. Dit heeft als resultaat dat je strength of maximum hitpoints bijvoorbeeld omhoog gaan. De mogelijkheden zijn legio en houden je als gamer zeker bezig om te proberen de best mogelijke outfit te vinden. Naast dit alles zul je ook de beschikking krijgen om met lichaamsdelen van sommige dode vijanden een monster samen te stellen dat je op kunt roepen om mee te vechten.

De eerste uren ben je als speler dan ook volop bezig met exploren, items vergaren, levellen, quests uitvoeren en vijanden de pan in hakken. Omdat het tempo in de game blijft gaat dit niet vervelen, maar toch zit er een welkome afwisseling in. Een van de grootste ommezwaaien in de gameplay is namelijk het moment waarop je Tilana daadwerkelijk tegenkomt. Zij is eigenlijk een gezworen vijand, maar ze geeft je een visioen waarin je het echte kwaad pas ziet, en dit blijken niet de draken te zijn. Vrij snel na deze plotwending verover je je eigen Battle Tower en zul je ten strijde moeten trekken tegen Damian, het echte kwaad. Deze Battle Tower zorgt er onder andere voor dat je je eigen potions kunt laten maken in plaats van ze te moeten kopen. Ook kun je er je uiterlijk aanpassen als je er toch niet zo tevreden over bent en heb je er je eigen necromancer om je monster aan te passen dat je op kunt roepen. Misschien de handigste functie is wel dat je daar een battle chest hebt, waar je heel veel items in op kunt slaan. Tegen die tijd zul je namelijk al heel veel items opgepakt hebben die niet meer in het maximum gewicht passen. Nu hoef je dus niets meer weg te gooien je kunt te allen tijde items naar je Battle Tower sturen, waar je ook zit.

Ook krijgt hier de subtitel Ego Draconis gestalte. \"Ik, van de draken\" is erg passend. Je zult namelijk een Dragon Morph Stone in bezit krijgen waarmee je zult kunnen transformeren in een draak en daarmee het luchtruim verkennen en onveilig maken. Dit is erg indrukwekkend te noemen en de combinatie tussen lopen en vliegen is erg geslaagd binnen de game. Het spreekt voor zich dat je als draak ook plekken kunt bereiken waar je anders nooit zou kunnen komen, en zelfs sommige indoor grotten kun je alleen als draak helemaal ontdekken. Als draak krijg je je eigen skills en uitrusting, dus genoeg om je weer mee bezig te houden. Wat eigenlijk wel jammer is, is dat op het moment dat je als draak door het leven gaat, alle vijanden die je als mens tegenkomt niet te zien zijn, en dus ook niet aan te vallen zijn. Aan de ene kant best te begrijpen, omdat er dan ook de mogelijkheid zou bestaan om andere NPC\'s en karakters die nodig zijn voor de quests te verwonden danwel te doden. Omdat dat lastig in de game te verwerken zou zijn is waarschijnlijk voor deze oplossing gekozen, maar het blijft een beetje jammer. Want geef toe, het zou toch vet zijn om als draak een duikvlucht te maken, iedereen met vuur te bestoken om daarna weer als een speer omhoog te vliegen? Maar dit alles blijft dus beperkt tot de aangewezen doelwitten, bescherming van dorpen tegen draken en ander vliegend gespuis dat je moet verslaan als draak.