UFC Undisputed 2009

Het opvijzelen van je statistieken gebeurt automatisch, er komt geen minigame bij kijken of iets dergelijks en dat is best jammer. Hierdoor vervalt het in RPG-achtig statistiekjes bijwerken, terwijl Fight Night Ronud 3 aangetoond heeft dat het met minigames best leuk kan zijn.
Het bijschaven van je vechttechnieken doe je door te sparren. Dit mag je gelukkig wel zelf doen en geeft je de kans om alvast te oefenen op hoe je volgende tegenstander zal gaan vechten. Je sparringpartner zal namelijk dezelfde technieken gebruiken als de opponent die je in je volgende wedstrijd tegen zult komen. Helaas duurt het laden van een sparring-sessie, net zoals een wedstrijd zelf, ontzettend lang, zonder dat duidelijk wordt waarom. De zaal waar je traint is leeg, op drie personen en een ring na.

De lange laadtijden voor een wedstrijd worden ook nergens verantwoord. Het publiek is van redelijk laag detail en klein in getale bovendien. Dit brengt me bij m\\\'n volgende punt van kritiek: de sfeer. Wist THQ in Smackdown vs Raw 2009 nog prima de sfeer van een worstelwedstrijd na te bootsen, in UFC Undisputed 2009 is deze nergens te bespeuren. Als het gevecht ergens op een verlaten parkeerterrein plaats zou vinden, zou het waarschijnlijk geloofwaardiger zijn. Hoewel, Edward Norton en Brad Pitt hadden enthousiaster publiek...
Zoals gezegd steekt het vechtsysteem uitstekend in elkaar. Er is niet één beweging die tot zekere overwinning lijdt. Zo lukte het me één keer om een tegenstander met één klap knockout te krijgen door op hem af te rennen en een welgemikte klap tegen de slaap te geven. Het volgende gevecht probeerde ik dezelfde truc, maar deze keer faalde deze jammerlijk omdat de andere partij het nodig vond om te bukken, mijn middel beet te pakken en me tegen de grond te werken.
Hoe geweldig het vechtsysteem ook is, grafisch stelt UFC Undisputed 2009 wel enigszins teleur. Goed, de atleten en scheidsrechter zien er zeer goed uit en je kan op je HD-schermpje de zweetdruppels tellen, maar er is geen contact nodig om iemand te raken. Bovendien is er geen zichtbare reactie van je slachtoffer, wat het inschatten van het verloop van het gevecht nog moeilijker maakt. Zo deelde ik een linkerhoek uit, op het beeld was duidelijk te hoe mijn hand door het haar van de tegenstander ging, en vervolgens ging meneer er bij liggen om knock-out te gaan. Ik heb diverse samenvattingen van de UFC nagekeken, maar geen enkel gevecht eindigde met een knock-out door iemand over z\\\'n bol te aaien.

De audio van de game is echter van nog lager niveau. De commentatoren vervallen al vrij snel in herhaling, een veel voorkomende kwaal bij sportgames. In UFC Undisputed 2009 is het echter sneller dan normaal, wat onbegrijpelijk is, aangezien de heren niet alleen commentaar leveren op de game, maar ook hoogtepunten uit de geschiedenis van de UFC oplepelen. Daarnaast is de muziek slechts bij uitzondering goed te noemen.