Alone in the Dark: Inferno

De naam Alone in the Dark zal de meeste gamers bekend in de oren klinken. De serie bestaat al een flink aantal jaren en deze versie van Alone in the Dark is dan ook al het vijfde deel uit de horror-reeks over Edward Carnby. In deze nieuwe, nog duisterdere game maakt Carnby de overstap naar de next-gen consoles. De Xbox 360-versie lag aan het begin van deze zomer al in de schappen, maar werd niet zo goed ontvangen vanwege de bugs die er in het spel zaten en de besturing die vaak niet echt heel handig was. De ontwikkelaars hebben een half jaar extra de tijd gehad voor de PlayStation 3-versie. Zelf vonden ze de 360-versie niet helemaal af en ze waren dan ook blij met de herkansing die ze kregen door de late release van de PlayStation 3-versie. Is deze tijd nuttig besteed of zijn dezelfde minpunten nog steeds aanwezig?

Je begint de game in gevangenschap. Je wordt samen met een wat oudere man wakker in een kamer. Om je heen staan nog meer mensen, maar je bent nog zo onder zeil dat je er niets van snapt. Jeh ebt geen idee wie je bent of hoe je hier terecht bent gekomen. Je merkt vrij snel dat deze andere personen niet veel van je moeten hebben wanneer ze je wakker maken en je hoort hoe een van de mannen de opdracht krijgt om je te executeren. Vervolgens krijg je de controle over je Edward Carnby en kun je zelf aan de slag om aan je doodslot te ontsnappen, hoewel je je later in het spel afvraagt of een simpele executie misschien niet fijner zou zijn geweest.

Het spel is een third person actie-game met zowel puzzel-elementen als schietstukjes en racen. Zo kom je al heel snel een stuk tegen waarbij je niet verder kunt door de vlammen. Een verdieping lager stond een brandblusser klaar voor gebruik, maar die kon je niet al klimmend meenemen naar de verdieping daarboven. Je kon de brandblusser een stukje verplaatsen naar een klein plateau en dan met een touw een soort lift creëren waardoor de brandblusser op de bovenverdieping werd geslingerd en je de brand kon blussen. Het schieten doe je op allerlei vijanden die je gaandeweg tegen komt. Naast het schieten kun je ook allerlei voorwerpen als wapens gebruiken. Zo kan een stoel best hard aan komen en een hakbijl is ook erg handig om bij je te hebben. Mocht je geen wapens naar jouw zin kunnen vinden dan kun je ook nog eigen wapens zoals molotovcocktails maken door voorwerpen te combineren. Het gebruiken van een voorwerp doe je niet door op een knop te drukken, zoals in de meeste games, maar door je stick te gebruiken. Door de stick eerst naar achter te drukken en dan naar voren sla je vooruit, en door van links naar rechts te drukken kun je een zijwaartse slag geven. Het is even wennen, maar werkt daarna erg makkelijk. Door te slaan met voorwerpen kun je ook dingen zoals deuren open slaan.

Alone in the Dark is een actie-game waarbij sfeer een belangrijke rol speelt. De makers hebben overduidelijk erg veel films gekeken en daar inspiratie uitgeput, want dit is merkbaar aan bepaalde shots in het spel en de vele tussenfilmpjes die er één geheel van maken. Daarnaast vinden ze duidelijk de spelervaring belangrijker dan het spelen zelf. Zit je vast bij een bepaald stuk dan kun je heel gemakkelijk een scene overslaan en door gaan naar de volgende scene. Je zou zelfs het hele spel zo kunnen ‘doorspelen’ maar daar koop je geen game voor natuurlijk.

Tot zover is Alone in the Dark dus hetzelfde als zijn 360-broertje. Er zijn echter ook een aantal aanpassingen gemaakt. Sommige klein, zoals het verwijderen van de batterijen die nodig waren voor je zaklamp, maar anderen ook groot, zoals de mogelijkheid om de camera nu zelf te kunnen besturen. Hoewel het spel hierdoor veel makkelijker bestuurt, blijft het soms zoeken naar wat je wil zien, vooral als je in een kleine donkere ruimte staat. Met je zaklamp rondschijnen kan er dan voor zorgen dat je helemaal je oriëntatie kwijt bent. Het is dus wel verbetert, maar verwacht geen wonderen. Een andere grote verbetering is het race-gedeelte. De auto bestuurt veel makkelijker in vergelijking met de 360-versie. Natuurlijk is het nog steeds niet zoals in een echte race-game, maar je zult nu zonder gedoe naar de door jou gewenste locatie kunnen rijden zonder half tegen dingen op te botsen omdat je de bocht te ruim of juist te krap neemt. De basis van Alone in the Dark blijft echter hetzelfde. Het aanvallen van vijanden met wapens blijft af en toe frustrerend door het misslaan en ook bevat het spel soms nog vreemde bugs waardoor er bijvoorbeeld een voorwerp deels door je heen steekt.