Final Fight: Streetwise

Tom (Pitom)
Dit alles speelt zich af in de fictieve stad Metro City. Zoals het een echte stad betaamt stikt het er van de bendes, drugs, hoeren en andersoortige viezigheid. De zoektocht naar je broer begint in Kyle’s Hood, alwaar je de basisprincipes van het spel (lees: het vechten) zult leren. Er staan twee soorten aanvallen tot je beschikking: een trage en een snelle. Deze kun je gebruiken in combinatie met een grijpmove (zowel voorwerpen als tegenstanders vinden hun weg in jouw grijpgrage knuisten) en de mogelijkheid om tijdelijk extra sterke aanvallen uit te voeren. De smaakvolle manier hoe dit alles in beeld wordt gebracht zal velen tot de verbeelding spreken. Helaas verzandt het al snel in een buttonbash-festijn, en zul je sneller op die noodlijdende knopjes stoten dan de gemiddelde XTC-gebruiker. Slechts bij enkele eindbaasgevechten kwam er daadwerkelijk strategie om de hoek kijken.

<\/center>

Als je eenmaal de fijne kneepjes van het vak hebt geleerd zul je het stadsgedeelte dat je als ‘jouw thuis’ beschouwt willen verkennen. Al snel blijkt dat er een bepaalde mate van vrijheid aanwezig is waarin je allerhande subquests aan mag nemen. Deze variëren van bekoorlijke straatgevechten tot legpuzzels, van pitfights tot balletje-balletje met kaarten; het is allemaal erg breed en een leuke toevoeging aan het algehele spel. Dat deze vrijheid erg beperkt is blijkt pas als je naar een andere stadsgedeelte wilt. Dat is aanvankelijk niet mogelijk en je zult vorderingen moeten maken in de hoofdverhaallijn om verder te kunnen. De stad zal echter al vrij snel helemaal voor je openliggen; hij is namelijk niet erg groot. Er zijn slechts vier stadsdelen, die ieder niet erg groot zijn. Wel zit de stad vol met activiteiten en winkeltjes, alwaar je onder andere eten, drinken, wapens, nieuwe moves en muziek kunt kopen. Deze gelicenseerde nummers (voornamelijk Rock en Hip Hop) worden tijdens het spelen afgespeeld, en zijn daar goed op hun plaats.

Het hoofdspel zelf is wat aan de korte kant, en neemt bovendien tegen het einde absurdistische vormen aan (verwacht dus geen serieus straatvechtspel). Om de speler tegemoet te komen zitten er wat leuke extra’s bij. Zo is er een heuse Arcade Mode aanwezig, waarin je op de ouderwetse manier te werk gaat. Je kiest een personage en werkt daarmee levels af waarin er veel gevochten dient te worden, ook voor twee spelers. Voor degenen die zelfs nog een stapje verder terug willen zetten naar vervlogen tijden is er heugelijk nieuws: het volledige originele Arcade-spel is vrij te spelen. Tot slot zitten er nog een aantal unlockable videoclips in van muziek uit het spel.

<\/center>